reklamy:
w tym artykule omówimy na temat: – 1. Definicja żyzności gleby 2. Rodzaje żyzności gleby 3. Czynniki Wpływające Na Żyzność Gleby.
definicja żyzności gleby:
żyzność gleby można zdefiniować jako wrodzoną zdolność gleby do dostarczania składników odżywczych roślin w odpowiedniej ilości i odpowiednich proporcjach oraz wolnych od substancji toksycznych. Wydajność gleby to zdolność gleby do produkcji plonów na jednostkę powierzchni. Tak więc żyzna gleba może lub nie może być produktywna w zależności od upraw, warunków obrotu i kilku innych czynników (tj. nadmiernej kwasowości lub zasadowości, obecności substancji toksycznych, złych właściwości fizycznych lub nadmiaru lub niedoboru wody. Ale każda produktywna gleba musi być żyzna. Wydajność gleby zależy głównie od żyzności gleby w dużym stopniu.
rodzaje żyzności gleby:
(i) naturalna lub naturalna żyzność:
reklamy:
gleba, jako ich natura, zawiera pewne składniki odżywcze, które są znane jako „wrodzona płodność”. Wśród składników odżywczych roślin azot, fosfor i potas są niezbędne do prawidłowego wzrostu i plonów roślin. Gleba indyjska zawiera 0,3 do 0,2% azotu, 0,03 do 0,3% fosforu i 0,4 do 0,5% potasu. Wrodzona płodność ma czynnik ograniczający, od którego nie zmniejsza się płodność.
(ii) nabyta płodność:
płodność rozwijana przez stosowanie nawozów i nawozów, upraw, nawadniania itp. jest znany jako „nabyta płodność”. Nabyta płodność ma również czynnik ograniczający. Eksperymentem stwierdzono, że plon nie zwiększa się znacząco przez zastosowanie dodatkowej ilości nawozów. Dlatego konieczne jest stosowanie nawozu na podstawie zawartości składników pokarmowych w glebie i jest on szacowany przez badanie gleby.
straty składników pokarmowych roślin z gleby:
reklamy:
gleba jest magazynem składników odżywczych dla roślin. Straty składników pokarmowych roślin z gleby są główną przyczyną zmniejszenia żyzności gleby.
składniki odżywcze roślin są tracone z gleby w następujący sposób:
(i) usuwanie składników odżywczych roślin przez zbiory:
roślina absorbuje składniki odżywcze z gleby i przechowuje je w różnych częściach. Rośliny usuwają dużą ilość azotu i potasu oraz stosunkowo niewielką ilość fosforu. Cztery do pięciu procent całkowitego azotu jest tracone z gleby na akr rocznie przez zebrane plony. Straty można zmniejszyć poprzez dodanie do gleby odpadów rolnych.
ogłoszenia:
(ii) usuwanie składników odżywczych roślin przez chwasty:
chwasty konkurują z uprawami o składniki mineralne. Konkurencja zaczyna się, gdy podaż składników odżywczych roślin spada poniżej wymagań zarówno chwastów, jak i upraw. Chwasty z natury rosną szybko i usuwają składniki odżywcze roślin z gleby. Będzie to ostre, jeśli pielenie nie zostanie wykonane, gdy tylko pojawią się chwasty lub kiełkują.
(Iii) straty składników pokarmowych w wyniku erozji gleby:
erozja to fizyczne usunięcie górnej gleby przez wodę i wiatr. Składniki odżywcze roślin, zwłaszcza azot pozostaje w górnej warstwie gleby. Gdy erozja jest poważna, składniki odżywcze są tracone wraz z glebą i odpowiednio zmniejsza się żyzność gleby.
ogłoszenia:
(Iv) straty składników odżywczych przez wymywanie:
Nawozy, zarówno proste, jak i mieszane, są rozpuszczalne w wodzie i jako takie są podatne na utratę przez wymywanie w wodzie deszczowej lub wodzie do nawadniania. Utrata wymywania jest bardziej dotkliwa w glebach piaszczystych i gołych. Azot jest głównie tracony z gleby przez wymywanie.
(V) straty składników odżywczych w postaci gazowej:
azot jest na ogół poddawany utracie w postaci gazowej.
ogłoszenia:
straty azotu występują w wyniku następującej redukcji:
(a) Denitryfikacja:
biochemiczna redukcja azotu azotanowego do związków gazowych nazywana jest „denitryfikacją” i jest uważana za najbardziej rozpowszechniony rodzaj ulatniania.
reakcje uważa się za następujące:
wszystkie te zmiany najwyraźniej są bezpośrednio biochemiczne i są wspierane przez słabe napowietrzanie i drenaż oraz obecność obfitych ilości łatwo wpływających związków azotowych. Biochemiczna redukcja azotanów (NO3) i azotynów (NO2) do azotu gazowego jest często określana jako Denitryfikacja.
b) azotyny w lekko kwaśnym roztworze ulegają wytworzeniu gazowego azotu w kontakcie z niektórymi solami amonowymi z prostymi aminami, takimi jak mocznik, a nawet z nieazotowymi związkami siarki i węglowodanami. Następująca reakcja wskazuje na to, co może się stać z mocznikiem-
ten rodzaj strat gazowych jest ściśle chemiczny i nie wymaga ani obecności mikroorganizmów, ani niekorzystnego stanu gleby.
Fluorescencja Pseudomonas, P. denitrificans, P. stutzeri, Bacillus subtitis, thiobacillus denitrification itp. są związane z denitryfikacją.
czynniki wpływające na żyzność gleby:
czynniki wpływające na żyzność gleby mogą być dwojakiego rodzaju; tj. – (A) czynnik naturalny i (b) czynnik Sztuczny. Czynnikami naturalnymi są te, które wpływają na powstawanie gleby, a czynnikami sztucznymi są związane z prawidłowym użytkowaniem gruntów.
czynniki wpływające na żyzność gleby są następujące:
i. materiały macierzyste:
własność gleby zależy od własności skały macierzystej. Jeśli skała macierzysta zawiera więcej składników odżywczych, gleba opracowana ze skały zawiera więcej składników odżywczych. Gleba zbudowana ze skał wapiennych zawiera więcej fosforu niż gleba zbudowana ze skał granitowych. Gleba rozwinęła się z kwaśnych skał magmowych (np. kwarcu) i podstawowych skał magmowych (np. norytu i dolerytu itp.) stają się piaszczyste i gliniaste w przyrodzie odpowiednio.
ii. klimat i roślinność:
Królestwo roślin jest ściśle związane z klimatem. Opady deszczu i temperatura mają wpływ na żyzność gleby. Na obszarach obfitych opadów, składniki odżywcze są tracone przez wymywanie. W wyniku czego żyzność tej gleby staje się niska. Poza tym górna warstwa ulega erozji, co zmniejsza żyzność gleby. Materia organiczna ulega utlenieniu w wysokiej temperaturze. W tym celu żyzność gleby w regionie umiarkowanym staje się niska.
iii. Topografia:
żyzność gleby jest również zależna od topografii gleby. Wymywanie i erozja są najbardziej powszechne w niechlujnych gruntów. W wyniku czego żyzność tej gleby staje się niska. Z drugiej strony, żyzność poziomu i staje się bardziej, ponieważ składniki odżywcze wysokiej ziemi w postaci rozpuszczalnej zdeponowane w ziemi poziomu, szczególnie w niskiej ziemi.
iv. wrodzona zdolność gleby do dostarczania składników odżywczych roślin:
zawartość składników odżywczych w glebie zmienia się w zależności od rodzaju gleby. Gleba, która zawiera dużo składników odżywczych, staje się bardziej żyzna. W eksperymencie w central farm, Coimbatore, stwierdzono, że gleba ogrodowa o głębokości 9 cali zawiera 1400 Funtów (630 kg) potasu na akr. Tak więc żyzność gleby zależy od wrodzonej zdolności gleby.
v. stan fizyczny gleby:
napowietrzanie i ruch wody jest dobry w glebie zawierającej odpowiednią ilość materii organicznej, a ten rodzaj odpowiedniego stanu gleby jest korzystny dla wzrostu rośliny. Stan fizyczny gleby powinien być odpowiedni do wzrostu i rozwoju rośliny. Jest niezbędny do prawidłowego dostarczania tlenu do gleby. Niewłaściwe zaopatrzenie w tlen nie jest odpowiednie dla wzrostu roślin, jak również dla prawidłowego funkcjonowania organizmu glebowego.
w wyniku czego materia organiczna nie rozkłada się prawidłowo, a składniki odżywcze materii organicznej nie przekształcają się w dostępną formę rośliny. Odpowiedni stan fizyczny gleby zwiększa zdolność zatrzymywania wody w glebie, która jest korzystna dla wzrostu roślin. Żyzność gleby zależy głównie od tekstury i struktury gleby.
vi. wiek gleby:
gleba opracowana wcześniej stopniowo traci swoją żyzność. Ponieważ żyzność gleby zmniejsza się w wyniku procesu wymywania i wietrzenia w miarę upływu czasu. Poza tym uprawa roślin bez upraw zmniejsza żyzność gleby.
vii. mikroorganizmy i żyzność gleby:
w glebie żyją różne typy organizmów. Organizm glebowy wprowadza niedostępne składniki odżywcze do dostępnej postaci. W glebie żyją różne rodzaje bakterii, grzybów i glonów. Bakterie nitryfikujące usuwają azot z powietrza. Dr P. K. De, w eksperymencie wykazał, że niebieskozielone algi naprawiają 50 kg azotu na hektar w ziemi niełuskanej o dobrej ilości wody.
viii. dostępność składników odżywczych dla roślin:
składnik odżywczy gleby musi być w dostępnej postaci rośliny. Roślina nie wchłania składników odżywczych, jeśli nie jest rozpuszczalna w wodzie. Super fosforan stosowany w kwaśnej glebie przekształca się w fosforan żelaza lub glinu, który nie jest rozpuszczalny w wodzie. W rezultacie fosforan pozostaje w glebie w postaci niedostępnej dla roślin.
dostępność składników odżywczych zależy głównie od następujących czynników:
a) napowietrzanie gleby.
b) pH gleby
c) aktywność mikroorganizmów.
ix. skład gleby i żyzność:
roślina wchłania składniki odżywcze z gleby. Składniki odżywcze minerałów stają się dostępne przez wietrzenie. Gleba zawierająca więcej materii organicznej staje się bardziej żyzna. Gleba piaszczysta jest mniej żyzna, podczas gdy gleba gliniasta jest bardziej żyzna.
x. materia organiczna i żyzność gleby:
żyzność gleby wzrasta, jeśli gleba zawiera więcej materii organicznej. Materia organiczna zawiera składniki odżywcze roślin. Poza tym materia organiczna poprawia kondycję fizyczną gleby. Rozkład materii organicznej zwiększa zawartość azotu w glebie. W ten sposób zwiększa się żyzność gleby.
xi. erozja gleby:
erozja to fizyczne usunięcie górnej gleby przez wodę i wiatr. Jako takie zmniejsza żyzność gleby. Ponieważ składniki odżywcze pozostające w górnej warstwie gleby są tracone przez erozję, a żyzność gleby odpowiednio się zmniejsza.
xii. system uprawy:
uprawa tych samych plonów rok po roku na tym samym polu zmniejsza żyzność gleby. Istnieją różne rodzaje systemu uprawy w Indiach, takich jak mono-cropping, mieszane cropping, przekaźnik cropping i płodozmian. Płodozmian zwiększa żyzność gleby.
xiii. korzystne warunki dla wzrostu korzeni:
odpowiednie warunki dla wzrostu roślin zależą od fizycznego, chemicznego i biologicznego stanu gleby. Gleba zawiera 25% wody i 25% powietrza pod względem objętości i ten stan jest korzystny dla dobrego napowietrzania. Złe napowietrzanie w glebie nie jest dobre dla wzrostu plonu.