wiersz „co, jeśli dużo a który z wiatru” przedstawia ciągły efekt strachu i zniszczenia. Pierwsza, druga i trzecia zwrotka różnią się sposobem przekazu tego tematu. W pierwszej zwrotce „summer’ s lie ” jest bardziej niż prawdopodobne, że odnosi się do faktu, jak podczas gdy radość jest w rzeczywistości ludzie głupio wierzą, że trwa wiecznie. Wiatr lub „cios”, o którym mowa w całym wierszu, wydaje się” dawać prawdę ” kłamstwu summer, bardziej niż prawdopodobne oznacza, że wiatr lub jakakolwiek siła jest rozpoznawana przez użycie tych słów, kończy istnienie lata i ludzi, którzy wierzą, że jest na zawsze. Jest to bardzo mroczny sposób patrzenia na to, ale wydaje się, że tak wygląda wiersz. Pod koniec pierwszej zwrotki, w której „niebo jest powieszone, a oceany utopione”, jest to bardziej niż prawdopodobne odniesienie do apokalipsy, pochwycenia lub innego wydarzenia kończącego świat. Jednak w tej mrocznej i niepokojącej przyszłości „jedyną tajemnicą nadal będzie człowiek”, co oznacza, że nawet po tym, jak wszystko się skończy, jedyną tajemnicą na świecie będzie rasa ludzka.
druga strofa zaczyna się od rozmowy o wietrze, ale tym razem bardziej chodzi o wiatry zimy niż o koniec lata. Jest to bardziej oparte na prawdziwym świecie w okresie zimowym. Opowiada o tym, jak są „krzyczące” wzgórza pokryte śniegiem i jak „dusi las w Bieli”, co oznacza, że nadeszły zimne wiatry zimy i zabierają świat w lodowaty uścisk. Ten chwyt jest bardziej naturalny niż siła, o której mowa w pierwszej zwrotce. Druga zwrotka mówi również o tym, jak coś lub ktoś płacze powitanie wiosny. Odnosi się to do tego, jak wielu ludzi naprawdę nie lubi sezonu zimowego i witają wiosnę z otwartymi ramionami, a potem dają zimie rodzaj chłodu.
trzecia strofa to raczej powrót do stylu pierwszej. Jednak mówi ona o bardziej niszczycielskiej sile „gryzącej wszechświat na dwie części”. Wydaje się też, że z autorem jest inna osoba, kolejna ocalała z tych apokaliptycznych wydarzeń. Mówi dalej o tym, jak „im więcej zginie, tym więcej będziemy żyć” oznacza, że im więcej ocalałych zginie, tym lepiej będzie Ta para ocalałych.
innym obecnym elementem literackim jest aliteracja. Poniżej kilka przykładów:
„co jeśli dużo, co jeśli wiatr”
„co jeśli świt zagłady snu”
„wszystko nic nie jest tylko naszym największym domem”
„pojedynczy sekret nadal będzie człowiekiem”
Ogólnie rzecz biorąc, ten wiersz jest dobrym przykładem literatury współczesnej. Modernistyczni pisarze, pod wpływem okropności I Wojny Światowej i dzieł takich osób, jak Zygmunt Freud, koncentrują się wokół wewnętrznej jaźni, świadomości i upadku cywilizacji. Ogólnie Rzecz Biorąc, współczesna literatura wydaje się być raczej ponura. Nie ma również wyraźnego początku, środka ani końca i jest raczej strumieniem świadomości. Jeśli już, „a co, jeśli dużo wiatru” z pewnością oddaje uczucie strachu, a podążanie za nim jest raczej mylące, bez łatwo dostrzegalnych działań lub konfliktów.