Prywatność & Pliki cookie
ta strona używa plików cookie. Kontynuując, zgadzasz się na ich użycie. Dowiedz się więcej, w tym jak kontrolować pliki cookie.
w ramach opowiadania, narracji i opowiadania „kim jestem” Catherine Ramsdell autorka omawia sztukę opowiadania, pisząc narrację historię „kim jestem” oraz różnicę między czasem rzeczywistym a narracyjnym podczas opisywania historii. Autor zaczyna od tego, czym jest teoria narracji i jak pisarze mogą łączyć różne części, aby stworzyć interesującą i opisową historię, w którą czytelnicy będą faktycznie zaangażowani, zamiast czytelnika „po prostu ufać” ogólnej i uniwersalnej prawdzie autora z opowieści. Na początku Ramsdell omawia narrację, jak ważne jest, aby ludzie mogli opowiadać historie i jak istnieją dwa ważne typy teorii narracji. Fabula jest pierwszym, który jest „serią zdarzeń, które dzieło opowiada, ale pozbawioną wszelkich sztuczek opowiadania historii „(Ramsdell 274), podczas gdy sjuzhet jest” opisem tych wydarzeń uporządkowanych i przekształconych w procesie mówienia, aby w sposób świadomy wpłynąć na publiczność ” (Ramsdell 274). Włączyłem oba rodzaje teorii narracji, ponieważ czytając artykuł, odkryłem, że te dwa słowa niosły się przez całą pracę i są niezwykle ważne dla pisarzy, aby zrozumieć, zinterpretować, a następnie włączyć je do swojej narracji, aby skutecznie opowiadać i angażować odbiorców. Ten fragment jest znaczący, ponieważ odnosi się do naszego obecnego zadania, naszego osobistego eseju narracyjnego. Osobiście nie napisałam zbyt wielu historii w trakcie mojej Angielskiej kariery, ponieważ moje zadania dotyczyły raczej konkretnej książki lub sztuki. Myślę, że ważne jest dla mnie, aby móc stworzyć interesującą i wciągającą historię podczas pisania mojej osobistej narracji, aby publiczność zrozumiała cały mój esej i skąd pochodzę. Wydarzenia w mojej historii muszą być uporządkowane z dużą ilością szczegółów, aby mój esej mógł poczuć się jak wydarzenia rzeczywiście miały miejsce i naprawdę uchwycić opowiadanie i narrację.