Prywatność & Pliki cookie
ta strona używa plików cookie. Kontynuując, zgadzasz się na ich użycie. Dowiedz się więcej, w tym jak kontrolować pliki cookie.
wczoraj przeanalizowałem rozdziały trzydzieści dziewięć i czterdzieści reguły św. Benedykta. Jeśli twoja jedyna wiedza na temat monastycznych Diet pochodzi z reguły, możesz założyć, że średniowieczni mnisi zawsze jedli zdrowo i jedli naprawdę nudne posiłki. Jednak historycznie rzecz biorąc, nie jest to dokładne. To nie jest dokładne. Podobnie jak współcześni dietetycy, mnisi z pewnością mieli dni oszustwa. W rzeczywistości, w wiekach po zapisaniu reguły św. Benedykta, dni oszustwa stały się normą! W następnym poście omówię, w jaki sposób mnisi to usprawiedliwiali, ale dzisiaj chcę skupić się na tym, co dokładnie jedli mnisi.
księża i Król z obiadem / Harley MS 1526 F. 24V / źródło: British Library
podstawowa dieta klasztorna składała się z ziaren, roślin strączkowych, chleba, sezonowych owoców i warzyw. Najczęściej używaną przyprawą była sól. W zależności od tego, gdzie znajdował się klasztor, ich podstawowa dieta może być nieco inna. Na przykład w Opactwie Cluny ich podstawowa dieta obejmowała gotowaną fasolę o smaku tłuszczu. Również w zależności od lokalizacji klasztoru był ich główny napój. To może być piwo albo wino. Aby ponownie skorzystać z opactwa Cluny, ich ulubionym napojem było wino. Było to częściowo spowodowane tym, że ale nie jest zbyt powszechne w tym regionie Francji. Ale było bardzo powszechne w Anglii.
jeśli jednak istnieje podstawowa dieta klasztorna, oznacza to, że istniały również diety inne niż podstawowe. I na pewno były! Na przestrzeni wieków dodawano do posiłków dodatkowe pokarmy, czyli pittances, jak się je również nazywa. Te specjalne potrawy były podawane przy specjalnych okazjach, takich jak święta, święta, rocznice, a nawet gdy opat wrócił po podróży. W końcu, począwszy od XII wieku, benedyktyńskie pittances były podawane tak często, że po prostu stały się sposobem dla kucharzy, aby wprowadzić nowe potrawy do swoich braci!
Pittances może być po prostu wyższą jakością żywności (jak drobny biały chleb zamiast ziarnistego czarnego chleba) lub mogą być przysmakami. Ponieważ było wiele różnych rodzajów pittances, zdecydowałem się zrobić je wszystkie na skategoryzowaną listę. Zauważę, że nie jest to wyczerpująca lista, ani nie serwowano wszystkich rzeczy w każdym klasztorze. Zamiast tego, jest to po prostu dać ogólne wyobrażenie o tym, jak zróżnicowana może być dieta średniowiecznego mnicha.
:
- Jajka
- Sery
Wypieki:
- Pierogi
- Naleśniki
- Ciasta
- Inne Specjalne Produkty Na Bazie Chleba
Owoce Morza:
- Węgorz
- minóg
- łosoś
- szczupak
- pstrąg
- śledź
- makrela
- dorsz
- witlinek
- kogut
- małże
- ostrygi
przyprawy:
- miód
- pieprz
- musztarda
- kminek
- Szafran
chociaż Reguła św. Ponieważ ludzkość nie zmieniła się w ciągu ostatnich kilku stuleci, ludzie mieli silne uczucia na ten temat. Kartuzowie byli na ścisłej diecie do tego stopnia, że nawet ich chorzy nie mogli spożywać mięsa. To rozgniewało inne rozkazy, a nawet oskarżyli Kartuzów o nieludztwo! Doszło nawet do tego, że jeden z XIV-wiecznych kartuskich mnichów postanowił napisać traktat mówiący o tym, że Kartuzowie są zdrowsi od Benedyktynów.
wreszcie, dla zamówień, które jadły mięso, ile i jakie jadły, było również do sprawdzenia. Piotr Czcigodny z Cluny miał bardzo silne uczucia. Mimo że nie jest to analityczny post na blogu, zamierzam zakończyć to cytatem, który znalazłem przez niego, abyś mógł zobaczyć, jak sfrustrowany człowiek stał się tym problemem. Gdybym spróbował to sparafrazować, straciłbyś na tym całą gadkę. (I jest dużo sass!)
„fasola, ser, jajka, a nawet ryby stały się obrzydliwe….Pieczona lub gotowana wieprzowina, pulchna jałówka, królik i zając, Gęś wybrana ze stada, kurczak, w rzeczywistości każdy rodzaj mięsa i drobiu Nakrywa stół tych świętych mnichów. Ale teraz nawet te rzeczy tracą swój urok. Przyszło do … królewskich i importowanych luksusów. Teraz mnich nie może być zaspokojony, ale na dzikich Kozach, jeleni, dzikach lub niedźwiedziach. Lasy trzeba przeszukać, potrzebujemy myśliwych! Bażanty, kuropatwy i gołębie muszą zostać złapane przez przebiegłość kurnika, aby sługa Boży nie umarł z głodu!”(pg. 156 z życia codziennego w średniowiecznej Europie)
Źródła:
- Forging, Jeffrey i Jeffrey Singman. „Życie Monastyczne.”Daily Life in Medieval Europe, Greenwood Press, 1999, PP. 139-170.
(tę książkę można znaleźć tutaj na Google Book. Można go również uzyskać na ProQuest Ebook Central.)
- Kerr, Julie. Życie w średniowiecznym krużganku. Continuum, 2009.
(tę książkę można kupić tutaj. Niektóre z nich można znaleźć tutaj w Google books. Można go również uzyskać na ProQuest Ebook Central.)