Co stres robi z ciałem – i jak praktyka może pomóc sportowcom lepiej reagować pod presją

nie jest łatwo być profesjonalnym sportowcem. Nie tylko wymagania fizyczne są większe niż większość ludzi może obsłużyć, sportowcy również stawić czoła silnej presji psychicznej podczas zawodów.

to jest coś, o czym 18-letnia brytyjska tenisistka Emma Raducanu napisała w mediach społecznościowych po przejściu na emeryturę z Wimbledonu. Chociaż młoda zawodniczka radziła sobie dobrze w turnieju, zaczęła mieć trudności z regulacją oddechu i tętna podczas meczu, co później określiła jako ” nagromadzenie podniecenia i szumu.”

nie jest pierwszym sportowcem, który doświadczył fizycznych skutków stresu.angielski piłkarz Marcus Rashford ujawnił, że miał również podobne doświadczenia w przeszłości.

istnieje wiele powodów, dla których stres może powodować tak silne reakcje cielesne. Ale dzięki treningowi tę reakcję można zmienić, aby osoba reagowała pozytywnie pod presją.

ocena stresu

stres wydajności jest prawie nieunikniony. Ale istnieje wiele różnych czynników, które dyktują, jak nasze umysły i ciała reagują na stresujące wydarzenia.

zazwyczaj stres jest wynikiem wymiany dwóch czynników: wymagania i zasoby. Osoba może czuć się zestresowany o wydarzeniu, jeśli czują, że wymagania na nich są większe niż mogą obsłużyć. Tak więc dla sportowca wymagania obejmują wysoki poziom wysiłku fizycznego i psychicznego wymaganego do osiągnięcia sukcesu, poziom niepewności co do wydarzenia lub szansy na sukces oraz potencjalne zagrożenia dla jego zdrowia (takie jak kontuzja) lub poczucie własnej wartości.

zasoby, z drugiej strony, to zdolność osoby do radzenia sobie z tymi wymaganiami. Należą do nich takie czynniki, jak poziom zaufania, jak duża kontrola nad wynikiem sytuacji i to, czy oczekują na wydarzenie, czy nie.

każde nowe zapotrzebowanie lub zmiana okoliczności wpływa na to, czy dana osoba reaguje pozytywnie, czy negatywnie na stres. Zazwyczaj więcej zasobów osoba czuje, że mają w obsłudze sytuacji, bardziej pozytywne ich reakcja na stres. Ta pozytywna reakcja na stres jest znana jako stan wyzwania.

ale jeśli osoba czuje, że jest na nią zbyt wiele wymagań, tym bardziej prawdopodobne jest, że doświadczy negatywnej reakcji na stres-znanej jako stan zagrożenia. Badania pokazują, że Państwa wymagające prowadzą do dobrych wyników, podczas gdy państwa zagrożenia prowadzą do gorszych wyników.

Tak więc w przypadku Raducanu znacznie większa publiczność, wyższe oczekiwania i bardziej zręczny przeciwnik mogły sprawić, że poczuła, że stawia się jej większe wymagania – ale nie miała środków, aby sobie z nimi poradzić. Doprowadziło to do jej reakcji na zagrożenie.

konsekwencje stresu

nasze odpowiedzi na wyzwania i zagrożenia zasadniczo wpływają na to, jak nasz organizm reaguje na stresujące sytuacje, ponieważ oba wpływają na produkcję adrenaliny i kortyzolu (znanego również jako „hormony stresu”).

podczas stanu wyzwania adrenalina zwiększa ilość krwi wypompowanej z serca i rozszerza naczynia krwionośne. Jest to dobre dla organizmu, ponieważ adrenalina pozwala dostarczyć więcej energii do mięśni i mózgu. Ten wzrost krwi i spadek ciśnienia w naczyniach krwionośnych był konsekwentnie związany z doskonałą wydajnością sportową we wszystkim, od krykieta mrugnięcia, golf putting i karne.

ale w stanie zagrożenia, kortyzol hamuje pozytywny wpływ adrenaliny, powodując ściślejsze naczynia krwionośne, wyższe ciśnienie krwi, wolniejsze reakcje psychologiczne (takie jak gorsze podejmowanie decyzji) i wyższą częstość akcji serca. Krótko mówiąc, stan zagrożenia sprawia, że ludzie stają się bardziej niespokojni-podejmują gorsze decyzje i gorzej radzą sobie.

u tenisistów wyższy poziom kortyzolu wiąże się z bardziej nieudanymi porcjami i większym poziomem lęku.

to powiedziawszy, niepokój jest również powszechnym doświadczeniem dla sportowców, gdy są pod presją. Lęk może zwiększyć częstość akcji serca i potu, powodować kołatanie serca, drżenia mięśni i duszność, a także bóle głowy, nudności, ból brzucha, osłabienie i chęć ucieczki w cięższych przypadkach. Lęk może również zmniejszyć koncentrację i samokontroli (takich jak jest w stanie zachować spokój), i powodować overthinking.

to, jak intensywnie osoba doświadcza niepokoju, zależy od wymagań i zasobów, jakie ma. Lęk może również objawiać się w postaci podniecenia lub nerwowości w zależności od reakcji na stres.

mechanizmy radzenia sobie ze stresem

negatywne reakcje na stres mogą być szkodliwe zarówno dla zdrowia fizycznego, jak i psychicznego – a powtarzające się reakcje mogą zwiększać ryzyko chorób serca i depresji.

ale jest wiele sposobów na to, aby sportowcy mogli pozytywnie reagować pod presją. Pozytywne reakcje na stres mogą być promowane przez zachęcanie do poczucia pewności siebie i kontroli za pomocą języka, którego używamy my i inni (np. trenerzy lub rodzice). Psychologowie mogą również pomóc sportowcom zmienić sposób, w jaki widzą swoje reakcje fizjologiczne – na przykład pomagają im widzieć wyższe tętno jako podniecenie, a nie nerwy.

umiejętności psychologiczne – takie jak wizualizacja – mogą również pomóc zmniejszyć naszą fizjologiczną reakcję na zagrożenie. Może to obejmować tworzenie mentalnego obrazu czasu, w którym sportowiec dobrze się spisał, lub wyobrażanie sobie, że dobrze sobie radzi w przyszłości. Może to pomóc w stworzeniu poczucia pewności siebie i kontroli nad stresującym wydarzeniem.

odtwarzanie presji konkurencyjnej podczas treningu może również pomóc sportowcom nauczyć się radzić sobie ze stresem. Przykładem tego może być punktowanie sportowców przeciwko rówieśnikom, aby stworzyć poczucie konkurencji. Zwiększyłoby to wymagania graczy w porównaniu do normalnej sesji treningowej, jednocześnie pozwalając im ćwiczyć radzenie sobie ze stresem.

dlatego można nauczyć się lepiej reagować na stresujące sytuacje. Uczenie się tej umiejętności może być tylko jednym z wielu powodów, dla których sportowcy są w stanie wykonać wiele wyczynów, które robią.