co to jest Scoleciphobia? (Przegląd)

na tym blogu omówimy objawy, przyczyny i leczenie Skolecyfobii.

strach przed robakami jest znany jako Skolecyfobia. Osoby cierpiące na tego typu specyficzną fobię doświadczają skrajnego niepokoju, gdy widzą robaki.

jeśli niepokój się pogarsza, można również mieć pełne ataki paniki.

Solecifobia jest pod wpływem zaburzeń lękowych w DSM-V. Chorzy nie są w stanie kontrolować swoje niespokojne uczucia nie tylko wtedy, gdy napotykają robaki w prawdziwym życiu, ale także wtedy, gdy o nich myślą.

zatem sama myśl o wystawieniu na działanie robaka może wywołać skrajny poziom niepokoju.

fobie to irracjonalne lęki. Jednak strach przed robakami jest nieco ważny. Dzieje się tak dlatego, że mogą być szkodliwe dla ludzi, ponieważ przenoszą wiele chorób.

jeśli mają kontakt z ludźmi, jest bardzo prawdopodobne, że przenoszą na nich te choroby. Ponadto mogą ugryźć ludzi, co może prowadzić do pewnych problemów zdrowotnych.

strach przed robakami jest normalny, ponieważ wielu ludzi ich nie lubi lub się ich boi. Jednak w Skolecyfobii, jeden cierpi na przytłaczająco wysoki poziom niepokoju, gdy widzą robaka, a nawet myśleć o nich.

dla nich nawet najmniejsze miejsce lub obecność robaków może spowodować ataki paniki. A chorzy nie są w stanie w pełni zracjonalizować swojego strachu.

dodatkowo osoby cierpiące na Skolecyfobię podejmują wszelkie możliwe środki, aby uniknąć robaków.

unikanie wywołuje dla nich przyjemne uczucia i powtarzają swoje działania, aby utrzymać te uczucia.

to powtarzające się działanie unikania robaków podtrzymuje ich strach. Udowadnia cierpiącego, że należy się ich obawiać i że tylko unikanie może sprawić, że poczują się dobrze.

chociaż może to zmienić ich akt unikania w przymus. Osoba może rozwinąć zaburzenia obsesyjno-kompulsywne na dłuższą metę.

według DSM-V, ktoś cierpiący na Skolecyfobię musi doświadczać lęku trwającego co najmniej 6 miesięcy i ten lęk powinien wpływać na funkcjonowanie społeczne i zawodowe.

z obawy przed spotkaniem robaków można by wyjść z domu i przenieść się gdzie indziej.

na przykład ktoś mieszkający w pobliżu ogrodu ma większą szansę na wystawienie się na nie. Być może będą musieli opuścić rodzinę i żyć samodzielnie. W ten sposób wpływają na ich stosunki społeczne.

dziecko może nawet uniknąć uczęszczania do szkoły, jeśli napotkało robaka w klasie lub szkole.

Podobnie, można zrezygnować z pracy, jeśli boi się napotkać w swoim biurze bodźce strachu. Wpływa to na karierę lub życie akademickie.

ta dysfunkcja zawodowa może powodować depresję w wyniku niezdolności do normalnego życia lub zarabiania na życie dla swojej rodziny.

Skolecyfobia, znana również jako Vermiphobia, to irracjonalny strach przed robakami. Nazwa pochodzi od greckiego słowa „scoleci” oznaczającego pasożytnicze robaki oraz „Fobos” oznaczającego strach.

objawy Skolecyfobii

osoby ze Skolecyfobią, podobnie jak we wszystkich innych specyficznych fobiach, doświadczają intensywnego lęku przed spotkaniem z robakami.

nie są w stanie opanować tego lęku i w ten sposób czują się bardziej niespokojni. Ten niepokój, w skrajnych przypadkach, może prowadzić do pełnowymiarowych ataków paniki.

chorzy przechodzą w tryb lotu lub walki z powodu przypływu adrenaliny. W tym stanie reakcje fizjologiczne organizmu pomagają podejmować decyzje w sytuacjach powodujących strach.

albo postanawiają uciec od sytuacji (Ucieczka), albo zostają i walczą ze swoim strachem (walka).

w przypadku Skolecyfobii lub jakiegokolwiek innego rodzaju specyficznej fobii, objawy fizjologiczne, które powstają po wystawieniu na działanie robaków (w tym skrajny lęk) powodują ucieczkę lub uniknięcie tej sytuacji.

chorzy nie mają odwagi walczyć ze swoim strachem z powodu nieprzyjemnego, przerażającego doświadczenia, przez które przechodzi ciało.

oprócz lęku, Skolecyfobia ma wiele innych objawów fizjologicznych, które obejmują:

• skrajny lęk po wystawieniu na działanie robaków
• skrajny lęk po prostu myśląc o robakach
• unikanie robaków
• pełne ataki paniki
• niezdolność do radzenia sobie z lękiem
• napięcie mięśni
• zwiększona bicie serca
• duszność
• uczucie zawrotów głowy
• krzyk lub płacz
• gorące/zimne błyski podczas lotu lub walki (gorący błysk odnosi się do tymczasowego nagrzewania ciała w stanie strachu. A zimny błysk oznacza, że ciało nagle zaczyna drżeć lub ochładzać się, gdy napotyka go bodziec strachu).
• migrena
• nudności
• rozstrój żołądka

z tych objawów należy mieć co najmniej 3-5 objawów i lęk utrzymujący się przez co najmniej 6 miesięcy, aby zdiagnozować Skolecyfobię.

przyczyny Skolecyfobii

jak każda inna specyficzna fobia, Skolecyfobia jest wynikiem genetyki lub przeszłego traumatycznego doświadczenia.

ktoś, kto ma w rodzinie zaburzenia lękowe lub specyficzne fobie, ma większą szansę na rozwój Skolecyfobii niż ktoś, kto tego nie robi.

dzieje się tak dlatego, że są genetycznie predysponowani do jej rozwoju.

ta genetyczna tendencja do rozwoju zaburzenia psychicznego/specyficznej fobii może być również określana jako relacja Skaza-stres.

zgodnie z tym, osoba z predyspozycjami genetycznymi nie rozwinie objawów Skolecyfobii, dopóki nie wystąpi jakieś zdarzenie wyzwalające, wywołujące niepokój lub strach przed robakami.

to zdarzenie wyzwalające może być na przykład zetknięciem się z robakiem w dzieciństwie. Cierpiący mógł rozwinąć ten strach od tego czasu z powodu obrzydliwych lub nieprzyjemnych uczuć, które wywołał.

ponadto może obawiać się wystąpienia alergii lub innych problemów zdrowotnych z powodu chorób przenoszonych przez robaki.

albo ktoś mógł zostać ukarany jako Dzieci, zamknięty w pomieszczeniach, w których napotkał robaki. Od tego czasu rozwinęła się u niego Skolecyfobia.

Innym przykładem przyczyn środowiskowych może być uczenie się bać robaków, patrząc na rodziców.

jest możliwe, że ktoś, kogo rodzice boją się robaków, lub po usłyszeniu nieprzyjemnego doświadczenia indywidualnego spotkania z nimi, może wywołać strach w osobie.

również oglądanie filmów dokumentalnych o robakach może być powodem rozwoju Insektofobii. Można się ich bać ze względu na to, jak wyglądają, „brzydko”.

dlatego oczywiste jest, że nie ma jednej przyczyny rozwoju specyficznych fobii. Genetyka z czynnikami środowiskowymi, razem spowoduje, że jeden mieć Scoleciphobia.

leczenie Skolecyfobii

Skolecyfobia, podobnie jak wszystkie inne specyficzne fobie, nie ma wyłącznego rodzaju leczenia, który jest specjalnie zaprojektowany do jej leczenia.

podobnie jak wszystkie inne specyficzne fobie, Skolecyfobia jest leczona przez wiele różnych terapii, w tym terapię ekspozycji, terapię poznawczo-behawioralną (CBT) i lub leki, które obniżają lęk lub inne objawy fizyczne.

• terapia poznawczo-behawioralna (CBT)

jest to jedna z najczęściej stosowanych metod leczenia pacjentów z prawie wszystkimi rodzajami zaburzeń psychicznych.

Skolecyfobia definiowana jest jako irracjonalny strach przed owadami. Tak więc terapeuta pomaga pacjentowi w zastąpieniu tych irracjonalnych myśli bardziej racjonalnymi.

pacjentom pomaga się w analizie i uzasadnieniu sposobu, w jaki czują się narażeni na działanie robaków.

terapeuci pomagają im odkryć przyczyny ich strachu, a później dostarczają im alternatywnych, przyjemnych myśli.

pacjentowi kazano prowadzić pamiętnik myśli (z kolumną ABCD), który zapewnia mu zastąpienie każdej irracjonalnej myśli, jaką mają, gdy myślą o konkretnej sytuacji.

ABCD oznacza:

i. a (poprzedzające) sytuacja lub zdarzenie wyzwalające.

ii. B (wiara) myśl, która przychodzi do głowy w takiej sytuacji.

iii. C (Konsekwencje) objawy / uczucia spowodowane przez to zdarzenie/myśl

iv. D (spór) alternatywne, racjonalne myśli dostarczone przez terapeutę w próbie zakwestionowania/zakwestionowania tych irracjonalnych przekonań.

ta ostatnia część pamiętnika myśli jest tym, co naprawdę odgrywa rolę w pomaganiu osobie czuć się dobrze/mniej niespokojnie.

• terapia ekspozycji

jest to jeden z najczęściej stosowanych sposobów leczenia pacjentów ze Skolecyfobią (lub jakimkolwiek innym rodzajem specyficznej fobii).

w tej terapii pacjent jest narażony na źródło swojego strachu przez pewien okres czasu.

na początku terapii terapeuta naraża pacjenta na najmniej wyzwalające bodźce, na przykład na obraz robaka.

w miarę postępu terapii, a pacjent jest w stanie kontrolować swoje niespokojne uczucia, obrazy mogą być wykorzystane do podjęcia leczenia o krok dalej.

w tej części leczenia pacjent jest proszony o wizualizację/wyobrażenie sobie sytuacji, w której widzi lub napotyka robaka.

podczas tego procesu obrazowania, człowiek rzeczywiście czuje się w tej konkretnej sytuacji lub miejscu, doświadczając różnych zmysłów.

gdy osoba pomyślnie, bez uczucia niepokoju oczyści ten etap terapii, jest następnie narażona na prawdziwe robaki, na przykład w ogrodzie.

podczas gdy pacjent jest narażony na różne intensywności bodźców na różnych etapach terapii, terapeuta jednocześnie uczy go ćwiczeń radzenia sobie z nimi.

należą do nich techniki oddychania lub metody relaksacji mięśni w celu obniżenia ich lęku, gdy w rzeczywistej sytuacji powodującej strach/lęk. To uczy ich, jak zachować spokój, gdy są narażeni na bodźce strachu.

przed rozpoczęciem terapii narażenia terapeuta musi określić intensywność strachu pacjenta, aby wywnioskować, czy będzie on w stanie poddać się temu zabiegowi, bez żadnych fizycznych lub psychicznych szkód wyrządzonych mu podczas procesów narażenia.

jednak te kroki znieczulają na ich strach przed robakami, wystawiając je na te bodźce wielokrotnie, dopóki nie nauczą się poddawać sytuacji bez lęku/ataków paniki.

• dialektyczna terapia zachowania (DBT)

jest to kolejna skuteczna terapia stosowana w leczeniu Skolecyfobii. Jest powszechnie stosowany u osób cierpiących na zaburzenia osobowości, ale jest również przydatny u pacjentów z tą „zwierzęcą” specyficzną fobią.

umiejętności radzenia sobie są nauczane w grupie DBT, która trwa około 6 miesięcy i może mieć kilka osób (w zależności od tego, ile osób dołączy do grupy).

i. Half-smiling to pierwszy moduł DBT. Jest to technika, która jest stosowana u pacjentów, którzy są w trudnej sytuacji z powodu ich irracjonalnych myśli.

technika ta jest znana jako „pół-uśmiechnięta”, ponieważ najpierw zaleca się osobie, aby pomyślała o bodźcach, które ją niepokoją lub denerwują, a robiąc to, mówi się jej, aby podnosiła kąciki ust subtelnie uśmiechając się.

uśmiechanie się nie jest tym, co pomoże pozbyć się tych nieprzyjemnych myśli, jest to zdolność osoby do powstrzymywania się od myślenia o tych myślach, podczas gdy w połowie się uśmiecha.

ii. uważność, drugi moduł, to kolejna technika stosowana w grupach DBT, która pomaga jednostce w pozbyciu się tych negatywnych myśli.

ludziom mówi się, aby skupili się na teraźniejszości i uważali na to, co dzieje się wokół nich w tej chwili. Pomaga to w zerwaniu związku między ich umysłem a wszelkimi negatywnymi myślami, które mogą do nich wtedy przyjść.

na przykład osoba ma skupić się na oddechu lub na dźwięku wiejącego wiatru, wykorzystując swój zmysł słuchowy.

iii. trzecią techniką lub modułem DBT są umiejętności tolerancji dystresu. Ten moduł uczy ludzi, aby uspokoić się w zdrowy sposób, gdy są oni w trudnej sytuacji lub emocjonalnie przytłoczeni.

ludzie mogą podejmować mądre, racjonalne decyzje i podejmować natychmiastowe działania, zamiast być uchwyceni przez emocjonalnie destrukcyjne myśli, które mogą pogorszyć sytuację.

w tym modelu uczy się również umiejętności akceptacji rzeczywistości, aby ludzie w pełni akceptowali rzeczywistość, a później planowali, jak rozwiązać problem/przerażające aspekty.

• Mindfulness-Based Stress Reduction (MBSR)

MBSR to terapia medytacyjna, używana do zarządzania stresem lub lękiem. Jest to 8-tygodniowy program, który obejmuje sesje grupowe.

Medytacja uważności i Hatha joga są praktykowane w tych sesjach. Wykłady i dyskusje grupowe są również prowadzone w celu omówienia zdrowia psychicznego i zwiększenia interaktywności.

w medytacji uważności mówi się osobie, aby na przykład skupiała się na odczuciach odczuwanych podczas oddychania lub rytmie klatki piersiowej wznoszącej się i opadającej podczas tego procesu.

to odwraca uwagę osoby od czegoś stresującego do czegoś, co jest neutralne i kojące.

w celu szybkiego i skutecznego leczenia pacjenci otrzymują również zestaw prac domowych, na przykład 45 minut sesji jogi i medytacji przez 6 dni w tygodniu i zapisują swoje wyniki/uczucia w książce lub dzienniku przez 15 minut dziennie.

• terapia lekowa

leki są stosowane w celu zmniejszenia objawów fizycznych spowodowanych przez Skolecyfobię.

leki są bardzo szybkie w skuteczności, ponieważ zaczynają wykazywać postęp w zdrowiu pacjentów co najmniej 2 tygodnie po przyjęciu leku.

ten rodzaj leczenia biologicznego jest zwykle bardziej skuteczny, jeśli przyczyna fobii jest tylko genetyczna. Jednak tych leków / leków nie należy przyjmować bez recepty lub konsultacji z lekarzem.

w leczeniu tej fobii stosuje się dwa rodzaje leków:

i. Leki przeciwlękowe

leki takie jak Valium są lekami przeciwlękowymi.

są one najczęściej stosowane u pacjentów, którzy doświadczają ataków paniki, a także zmniejsza ich niepokój poprzez wiązanie się z komórkami receptorów mózgu, które powodują te nieprzyjemne objawy.

ii. leki przeciwdepresyjne

te leki, jak sama nazwa wskazuje, nie tylko leczą depresję, ale są również bardzo skuteczne w leczeniu fobii.

leki takie jak lek Lexapro zmniejszają niepokój u człowieka i sprawiają, że czuje się on spokojny. Należy je przyjmować codziennie, ale nie bez porady lekarza.

niezależnie od tego, czy przyczyną Skolecyfobii, czy jakiegokolwiek innego rodzaju specyficznej fobii jest genetyka, środowisko lub oba, najlepszym i najskuteczniejszym sposobem leczenia jest zastosowanie kombinacji obu metod leczenia biologicznego (leki) z leczeniem poznawczym (na przykład terapia CBT/ekspozycja).

Uwaga: wypróbowałem i przetestowałem różne produkty i usługi, aby pomóc w moim lęku i depresji. Zobacz moje najlepsze rekomendacje tutaj, a także pełną listę wszystkich produktów i usług, które nasz zespół przetestował pod kątem różnych warunków zdrowia psychicznego i ogólnego samopoczucia.

tytuły do przeczytania

• kompleksowy przewodnik klinicysty po Terapii Poznawczo-Behawioralnej

autorstwa Leslie Sokol i Marci Fox

• terapia poznawczo-behawioralna stała się prosta: 10 strategii zarządzania lękiem, depresją, złością, paniką i zmartwieniami

autor: Seth j gillihan PhD

• fobie: Psychologia irracjonalnego strachu

Irena Milosevic i Randi McCabe

• opanowanie lęków i fobii (zabiegi, które działają)

Michelle G. Craske, Martin M. Antony, et al.

Najczęściej zadawane pytania

przykłady innych ciekawych fobii

Enetophobia

Hobophobia

Kolpophobia

Kopophobia

Kosmikophobia

Negrophobia

Zelophobia

co polecamy w przypadku fobii

doradztwo zawodowe

• jeśli cierpisz na fobie, ciągłe doradztwo zawodowe może być idealnym pierwszym punktem połączenia. Doradztwo wykorzysta teorie, takie jak terapia poznawczo-behawioralna, która pomoże Ci rozwiązać obawy, z którymi się borykasz.

kursy paniki

• fobie i lęki idą w parze i w końcu prowadzą do paniki. Kurs paniki, taki jak ten, może pomóc złagodzić te uczucia strachu, jak ma to miejsce w przypadku ponad 50 000 osób.

koce obciążeniowe

koce obciążeniowe mogą pomóc ci lepiej spać, jeśli Twoje fobie wpływają na jakość snu. Kołdry obciążeniowe nakładają na ciebie tyle ciężaru, że sprawiają, że czujesz się o wiele bardziej zrelaksowany i spokojny w nocy.

Cytaty

• https://psychtimes.com/scoleciphobia-fear-of-worms/
• https://www.fearof.net/fear-of-worms-phobia-scoleciphobia/
• www.apa.org
• www.brain.org