By Alanna Moore
From the June 2005 issue of Acres U. S. A. magazine
pył skalny jest produktem ubocznym przemysłu wydobywczego i wynika z kruszenia skał. W przemyśle jest znany jako niebieski metal, krakers lub kurz kruszący.
Landscapers używać pyłu skalnego do wypełniania otworów, kostki brukowej pościel i mieszania z cementem. W ostatnim czasie jego zastosowania rozszerzyły się na inne obszary, a jego prawdziwe znaczenie staje się oczywiste.
ponad 100 lat temu Julius Hensel napisał książkę „chleb z kamieni”, w której wyjaśniono, w jaki sposób kruszona skała może poprawić żyzność gleby. Jego sprawa została podjęta około dziewięć dekad później na początku lat 80. przez nieżyjących już Johna Hamakera i Dona Weavera. Zapewnili, że zbliżające się zmiany klimatyczne mogą zostać złagodzone przez masową remineralizację gleby połączoną z ponownym zalesianiem, aby zapewnić wegetatywny pochłaniacz dwutlenku węgla. Ich książka, Survival of Civilization, była punktem zwrotnym, podczas gdy ich ostrzeżenia o niestabilności klimatu zasadniczo się spełniły.
demineralizacja następuje szybko na glebach intensywnie uprawianych i tropikalnych. Pył skalny może odwrócić ten proces, przywracając życie glebie poprzez dodanie niezliczonej ilości minerałów do karmienia mikroorganizmów i, biorąc pod uwagę wystarczającą ilość materii organicznej, pomagając szybko odbudować wierzchnią warstwę gleby.
„tylko dzięki remineralizacji,” powiedział John Hamaker, „ekosystem gleby może uzyskać składniki odżywcze, których potrzebują do reprodukcji, położyć swoje ciała i sprawić, że stabilna koloidalna próchnica będzie niezbędna dla roślin, zwierząt i ludzi, tak jak kiedyś, zanim zdemineralizowaliśmy ziemię.”
Hamaker, którego książka zrobiła więcej, aby promować remineralizację gleby niż jakakolwiek inna pojedyncza inicjatywa, zmarł w lipcu 1994 roku. Wcześniej został przypadkowo spryskany toksycznym herbicydem 2,4-D przez przydrożną operację opryskiwania i od tego czasu cierpiał na wyniszczającą chorobę.
w swoim ostatnim roku życia napisał do Barry ’ ego Oldfielda, prezesa Western Australian Men of the Trees group, zalecając stosowanie żwirów morenowych (z lodowców, nieobecnych w Australii) i wzywając do uznania, że zdrowa gleba rodzi bakterie, które mogą wykorzystywać wszystkie gazy atmosferyczne, w tym azot i dwutlenek węgla, co następnie pomaga ustabilizować zmiany klimatu.
w 1986 roku w Stanach Zjednoczonych uruchomiono biuletyn poświęcony korzyściom płynącym z pyłu skalnego, a w 1994 roku został przekształcony w kwartalnik. Remineralize The Earth została opracowana przez Joannę Campe. Chociaż czasopismo przestało publikować, częściowo z powodu przekonania, że Temat ten stał się w końcu znacznie bardziej akceptowany przez główny nurt, wiele amerykańskich uniwersytetów i niektóre rządowe departamenty rolnictwa prowadzą obecnie własne badania i podejmują działania. Remineralize The Earth (RTE) kontynuuje swoją ważną pracę jako aktywny zwolennik pyłu skalnego non-profit.
w latach 80. Phil Callahan zwrócił naszą uwagę na znaczenie paramagnetyzmu dla wzrostu roślin i pokazał, jak pyły skał wulkanicznych mogą dostarczać tę energię do gleb. Wiele osób uważa jego roszczenia za naciągane, ale taki jest los wszystkich nowych pomysłów.
próby
w Australii korzyści z pyłu skalnego zostały naukowo udokumentowane od 1997 roku przez australijską firmę budowlaną Boral, która jest właścicielem ponad 200 kamieniołomów.
naukowcy Boral przyjęli holistyczne podejście, badając efekty stosowania pyłów skalnych do samej mieszanki doniczkowej, w połączeniu z „sweetpit” (diamagnetycznym preparatem glebowym na bazie wapienia) i nawozami sztucznymi w różnych ilościach. Największy wpływ na wzrost roślin miało zastosowanie wszystkich trzech razem.
próby wykazały, że pył skalny poprawia pH gleby, zdolność zatrzymywania wody, aktywność mikrobiologiczną, stosunek korzeni do pędów, ogólny stan zdrowia roślin, szybkość kiełkowania nasion i Kompleks humusowy, podczas gdy zwiększa wysokość i wagę roślin oraz zmniejsza śmiertelność roślin. Pył skalny stanowi dobry zamiennik piasku w podłożach uprawowych, odkryli. Boral jest obecnie uznawany za światowego lidera w badaniach naukowych nad pyłami skalnymi jako polepszaczami gleby.
podczas wielu prób Boral był niewytłumaczalny bujny wzrost roślin kontrolnych. Rosły one w bliskim sąsiedztwie roślin okrytonasiennych.
dla badaczy stało się oczywiste, że działa tu czysto paramagnetyczny efekt. Został zweryfikowany przez pot trials przez Men of the Trees group (MOTT) w zachodniej Australii. Jeden z procesów Motta polegał na zakopaniu w doniczce plastikowych woreczków z pyłem skalnym. Co zdumiewające, wystarczyło to do zwiększenia wzrostu roślin, pomimo braku fizycznego kontaktu korzeni roślin z pyłem skalnym.
Czy Pył Skalny Wystarczy?
jeśli gleba nie ma odpowiedniej mieszanki składników odżywczych, która pasowałaby do plonu, użycie jakiegokolwiek starego pyłu skalnego może nie pomóc, a nawet może okazać się w pewnym stopniu toksyczne. Podczas gdy bazaltowy pył skalny jest głównym źródłem pierwiastków śladowych, brakuje mu niezbędnych makroskładników: azotu, fosforu i, w mniejszym stopniu, potasu.
Boral sugeruje mieszanie różnych rodzajów pyłu skalnego, takich jak granity i żwiry rzeczne, a także dodawanie minerałów, aby uzupełnić wszelkie niedobory. Podczas gdy przedsiębiorstwa komercyjne wykonują różne mieszanki pyłu skalnego, aby rozszerzyć spektrum minerałów, nadal może to nie odpowiadać indywidualnym wymaganiom gleby.
wysoki poziom żelaza może być problemem w niektórych glebach (które często mają kolor czerwony), więc źle dobrany bazaltowy pył skalny lub Lawa scoria może dodać nadmiar żelaza, jeśli nie zostanie zastosowany ostrożnie. Żelazo jest potrzebne do fotosyntezy, ale zbyt wiele może łączyć się z aluminium, aby zablokować fosforany i pierwiastki śladowe w kwaśnych typach gleby. Dziesięć do 50 części na milion żelaza w żyznych glebach jest uważane za wystarczające.
zalety pyłu skalnego
:
- zwiększ plony;
- niższa śmiertelność;
- Odstrasz szkodniki;
- zapewnij ochronę przed grzybami;
- tłumić chwasty;
- poprawiaj jakość i smak plonów; i
- zwiększ brix.
pył skalny jest również doskonałym dodatkiem do kwaśnych gleb, ponieważ może pomóc w zwiększeniu pH gleby, zmniejszając w ten sposób kwasowość. Kwasowość gleb, czy to naturalna, czy wywołana przez Rolnictwo chemiczne, ma tendencję do blokowania składników odżywczych, takich jak wapń i fosforany, z roślin. Superfosfat jest bardzo kwaśny, z triple-superfosfat gorszy typ i mono-super najmniej zła forma. (Jeszcze lepiej jest dostarczać fosforan o powolnym uwalnianiu w postaci nieprzetworzonego fosforanu skalnego, który został kompostowany.)
aluminium jest również uwalniane, gdy gleba jest kwaśna i jeśli dostanie się do naszych systemów, w naszych tkankach może wystąpić uszkodzenie wolnych rodników. Toksyczność aluminium jest również związana z powtarzającymi się urazami i chorobą Alzheimera, które są znacznie bardziej powszechne, ponieważ aluminiowe patelnie do gotowania stały się popularne po wojnie.
większość ludzi stosuje wapno w celu zwiększenia pH gleby, ale to może powodować problemy same w sobie. Uczeń Rudolfa Steinera i badacz Biodynamiki Ehrenfried Pfeiffer ostrzegł, że stosowanie wapna może „wypalić” kompleks humusowy, ponieważ nadmiernie stymuluje procesy glebowe i roślinne.
zaobserwowano to w austriackich badaniach, w których porównywano pył skalny i wapno dodawane do gleby oraz późniejsze zmiany pH gleby w ciągu 87 dni. W ciągu 24 godzin wapnowana gleba wzrosła z niskiego pH 4 do optymalnego pH 7. Tak ogromny wzrost liczby jonów jest bardzo stresujący dla roślin. Skala pH jest logarytmiczna, wynosi od 1 do 14, a skala 10 do 1014. Tak gwałtowny wzrost pH oznaczał zwiększenie liczby jonów ze 100 000 do 100 000 000 jonów! Rośliny mogą zachorować z szokiem tego tempa zmian.
po 87 dniach Ziemia skalna również osiągnęła pH 7, ale był to bardzo stopniowy wzrost rozłożony w czasie, który nie powodował żadnego stresu roślinnego. To tylko kilka z wielu udokumentowanych korzyści pyłu skalnego w rolnictwie.
zastosowanie i reżimy
w większości kamieniołomów, które odwiedziłem, pozwolono mi wypełnić kilka worków pyłem skalnym bezpłatnie-wystarczy na domowy ogród warzywny. Jeśli kupisz tonaż, możesz zapłacić około $15 za tonę-nadal niedrogi. Duży koszt to transport. Spotkaj się z przyjaciółmi i sąsiadami i podziel się ciężarówką dla najlepszej gospodarki.
optymalne dawki stosowania zalecane przez Boral research wynoszą od 5 do 10 ton na hektar (2 do 4 ton na akr).
powyżej maksymalnej stawki jest wyrównanie efektów, więc nie warto przesadzać. Ponieważ koszt transportu i rozprzestrzeniania się pyłu skalnego na powierzchni nie jest tani, zaleca się, aby umieszczać więcej w mniej częstych odstępach czasu, aby zmniejszyć takie koszty. Oznacza to, że zamiast rozłożenia 2 do 4 ton na akr co dwa lub trzy lata, bardziej ekonomiczne jest rozłożenie 4 ton na akr co pięć lat. Jednak mniejsze ilości, nawet od 1 do 2 ton / ha (1/2 do 1 tony Akra) przyniosą dobre rezultaty, jeśli będą stosowane częściej.
austriaccy rolnicy uznali, że korzystne jest rozprowadzanie pyłu skalnego w czasie cięcia roślin okrywowych. Zauważają, że im bardziej tlenowe środowisko tworzy się na powierzchni gleby, tym łatwiej gniją zielone Oborniki.
jeśli szukasz tylko wartości paramagnetycznych skał do nadania glebie, możesz dodać je w formie chipów do jednorazowego zastosowania. Żetony są tańsze w produkcji i nie ulegają erozji jak drobniejszy pył. Wybierając materiał o wyższych wartościach paramagnetycznych, można zredukować potrzebne ilości, co daje znaczne oszczędności na drogim transporcie. Jeśli uzyskasz Zwykle najdrobniejsze przesiewanie pyłu o średnicy 5 mm (1/4 cala), będziesz mieć zakres wielkości cząstek, od pyłu pudrowego po małe ostre kawałki, które dają efekt paramagnetycznej anteny, jak zalecał Philip Callahan.
Uwaga: tyle z dobrej nowiny o używaniu pyłów skalnych – musi być minus! Oto słowo ostrzeżenia: drobne cząstki stanowią zagrożenie w przypadku wdychania, ponieważ pyły krzemionkowe mogą być równie niebezpieczne jak azbest dla płuc. Wskazane jest, aby zawsze nosić maski przeciwpyłowe, gdy może to stanowić zagrożenie. I przykryj swój ładunek lub zwilż go podczas transportu lub może zdmuchnąć!
Nota wydawcy: Ten artykuł został pierwotnie opublikowany w czerwcowym wydaniu magazynu Acres U. S. A.