Iglesia ni Cristo (INC) jest rdzennym Kościołem protestanckim, a następnie dużą i bardzo widoczną mniejszością Filipińczyków. Została założona przez Felixa Manalo Isugana (1886-1963), który wychował się w Kościele rzymskokatolickim i jako nastolatek został członkiem różnych kościołów protestanckich i badał rdzenne systemy wierzeń przed założeniem INC. Manalo był charyzmatycznym przywódcą, który jest uważany przez członków Kościoła za ostatecznego proroka Boga na ziemi i którego spuścizna pozostaje silna w INC. INC zaapelował do Filipińczyków rozczarowanych Kościołem katolickim w późnym hiszpańskim okresie kolonialnym i wczesnym okresie amerykańskim i nadal kwestionuje podstawową doktrynę Katolicką, w tym Trynitaryzm, boskość Chrystusa, chrzest niemowląt i autorytet Papieski. INC utrzymuje, że jest to jedyny „prawdziwy” Kościół chrześcijański, dzięki któremu możliwe jest zbawienie.
INC szybko rozszerzył się podczas filipińskiego odrodzenia religijnego po ii Wojnie Światowej. w przeciwieństwie do Kościoła Aglipayan, INC jest globalnym zjawiskiem z Oddziałami wszędzie tam, gdzie mieszkają duże populacje Filipińskie, i obejmuje bardziej ograniczone członkostwo z Innych Krajów Azji Południowo-Wschodniej. INC ma znaczny i kontrowersyjny wpływ na życie polityczne Filipin—zachęcając blok głosowania na wybranych polityków—i wpływa na społeczeństwo obywatelskie w edukacji, opiece zdrowotnej, sporcie, aktywizmie środowiskowym, mediach i świadczeniu usług społecznych. Jest również rozpoznawalny za odrębny styl architektoniczny budynków kościelnych i wizualny wpływ, jaki wywarły na Filipiński krajobraz.