fałszerstwo zazwyczaj definiuje się jako pisanie lub modyfikowanie dokumentu z zamiarem oszustwa. Egzaminatorzy dokumentów mogą być w stanie ustalić, czy dokument został zmieniony lub napisany przez kogoś innego niż podany autor, ale ustalenie, czy intencją pisarza było oszustwo, pozostaje w gestii sędziego lub jury.
nawet najbardziej uważni i utalentowani fałszerze pozostawiają po sobie ślady swoich wysiłków. Egzaminatorzy sprawdzają dokumenty nie tylko gołym okiem, ale także oglądają je pod mikroskopem, co często ujawnia oznaki fałszerstwa.
dwie z bardziej popularnych metod fałszerstwa to symulacja odręczna i śledzenie. Symulacja odręczna oznacza po prostu próbę skopiowania podpisu lub próbki pisma ręcznego, a śledzenie polega na umieszczeniu innego dokumentu nad oryginalnym podpisem i śledzeniu jego linii. Każda technika prowadzi do różnych wad w Piśmie, a egzaminator może je zidentyfikować jako wynik fałszerstwa piszącego w sposób nienaturalny. Perfekcyjne dopasowanie czyjegoś stylu pisania nie jest łatwym zadaniem.
najczęstsze wskazówki ujawniające fałszerstwo obejmują
-
dowód poprzedniego rysunku, który może zawierać podstawowe odwzorowanie słów lub podpisu
-
drżenia fałszerza, które są drobnymi, ale wyróżniającymi się znakami, które wskazują na drżenie w Piśmie i zdarzają się, gdy fałszerz próbuje skopiować podpis lub styl pisania
-
nierówna prędkość pisania i nacisk pióra
-
wahania
-
nietypowe podnośniki długopisów, gdzie fałszerz nieustannie sprawdza swoje dzieło
-
łatanie i retuszowanie, naprawianie lub dodawanie znaków
-
tępe początki i zakończenia
inną szczególną formą fałszerstwa jest ukryte pismo, oszustwo, w którym pisarze próbują zamaskować własne pismo. Wiele notatek z okupem i listów z pogróżkami jest pisanych w ten sposób w nadziei, że autor może odmówić prawa własności w późniejszym terminie. Podejrzani czasami próbują ukryć swoje pismo, gdy spotykają się z obciążającym listem, który głupio napisali swoim naturalnym pismem.