jak fotografowie z podwójną ekspozycją łączą dwa oddzielne światy w jedną zjawiskową scenę

fotografia jest najbardziej znana ze swojej zdolności do wiernego dokumentowania rzeczywistości, a od czasu jej powstania w 1839 roku zmieniła sposób, w jaki rozumiemy wiadomości. Na tym się jednak nie kończy. Wkrótce po jego wynalezieniu, fotografowie wymyślili sposób, aby tchnąć trochę magii w swoją pracę. Ta hipnotyczna technika, znana jako fotografia z podwójną ekspozycją, obejmuje wiele obrazów dzielonych w jednej klatce; produktem końcowym są dwa światy połączone w jeden. Fotografowie zastosowali wiele podejść, aby osiągnąć pożądany efekt-stosując metodę analogową, podejście cyfrowe lub oba. Przed pojawieniem się aparatów cyfrowych i Photoshopa wszystko to odbywało się w urządzeniu—tradycja, która trwa do dziś.

Historia

niektóre z pierwszych zdjęć z podwójną ekspozycją pojawiły się w latach 60. Aby zwiększyć swoją działalność, odkryli, jak sprawić, by obiekt portretowy pojawił się dwa razy w ramce, jakby miał identycznego bliźniaka. Na każdym ze zdjęć osoba rzucała się w inną pozę.

aby uchwycić te stare zdjęcia, fotografowie mogliby zrobić zdjęcie obiektu w jednej pozycji. Następnie musieliby przejść do innej pozy, zanim zrobiono poniższe zdjęcie. Częścią tego procesu były również obrotowe Nakładki na obiektywy i specjalne płytki (prekursor filmu). Rezultatem było figlarne i surrealistyczne podejście do wczesnych fotografii.

wraz z udoskonaleniem technologii fotograficznej pojawiła się możliwość tworzenia zdjęć z podwójną ekspozycją. W dzisiejszych czasach kreacje mają wybór przy tworzeniu wielu obrazów: analogowych lub cyfrowych. Usłyszymy, jak nasi ulubieni fotografowie z podwójną ekspozycją tworzą swoje kuszące obrazy.

analogowe podejście do fotografii z podwójną ekspozycją

analogowa metoda podwójnej ekspozycji jest kontynuacją technik historycznych. Wszystko jest tworzone w kamerze, co oznacza, że obrazy są manipulowane przez wielokrotne naświetlanie filmu i nie przechodzenie do następnej klatki; tworzy to nałożony wygląd. Istnieją różne podejścia do robienia tego dokładnie, ale wyniki są takie same-ciekawe kompozycje, które są pełne emocji.

Fotograf Hayden Williams pracuje analogowo, aby tworzyć marzycielskie i romantyczne sceny ze zwykłych chwil. Dzięki podejściu podwójnej ekspozycji, warstwowe kolory i tekstury mają więcej znaczenia razem niż gdyby były fotografowane pojedynczo.

chociaż jego zdjęcia wydają się spontaniczne, Williams wszystko planuje. „Powiedziałbym, że ma kluczowe znaczenie w podejmowaniu dobrych wielokrotnych ekspozycji”, powiedział nam w 2015 roku. „Musisz pomyśleć o tym, jak kawałki światła, koloru i cieni łączą się, tworząc nową całość. Zazwyczaj mam na myśli bardzo konkretny obraz, kiedy je robię.”

dużą częścią procesu Williamsa jest znalezienie odpowiedniego ujęcia. „Czasami biorę pierwszą ekspozycję, a następnie czekam kilka dni przed podjęciem drugiej, ponieważ poluję na właściwą ekspozycję. Myślę, że najdłuższy czas między ujęciami to prawie dwa tygodnie.”Ale to wciąż ryzyko. „Czasami ujęcie, z którego byłem zachwycony, okazuje się dość słabe, ale równie często ujęcia zadziwiają mnie tym, jak dobrze się spisały i to mnie napędza.”

Christoffer Relander

Christoffer Relander oferuje nam również pewien wgląd w swój proces. Jego najnowsza seria o nazwie Jarred & Displaced wykorzystuje podwójną ekspozycję, aby „umieścić” prawdziwe krajobrazy w małych słoikach. Podczas robienia tego typu zdjęć ma tendencję do nadmiernej ekspresji tła w aparacie, z dodatkowym sprzętem. „Kiedy zaczynałem, używałem tylko naturalnego światła, zazwyczaj z moim przedmiotem w cieniu stojącym na Jasnej chmurze”, mówi nam w e-mailu. „Obecnie często używam różnych ustawień oświetlenia zewnętrznego.”

analogowe vs. Cyfrowe

dlaczego więc cyfrowe nad analogowe? W czasach, gdy komputer jest królem, praca ręczna jest świadomym wyborem. Williams zwięźle to podsumowuje-jest fajnie! „Film ma fakturę-emocję-której cyfrowa technologia nigdy nie będzie w stanie odtworzyć”, wyjaśnia. „Film ma oczywiście swoje wady i niedoskonałości, ale to daje mu życie, w przeciwieństwie do sterylności cyfrowej. Te niedoskonałości sprawiają, że kręcenie filmu jest o wiele doskonalsze.”

Relander cieszy się ostatecznością. „To, co uwielbiam robić w wielu ekspozycjach w aparacie i cyfrowo w oprogramowaniu zewnętrznym, to piękno w tym procesie”, pisze. „Podwójna ekspozycja jest tak dobra, jak zakończona po naciśnięciu migawki. W zewnętrznym oprogramowaniu bardzo trudno jest mi zdecydować, kiedy jest skończony, w końcu zostaje przesadzony.”

Wskazówki dotyczące tworzenia analogowych ekspozycji wielokrotnych

Relander ma porady, jeśli chcesz dokonać analogowych podwójnych ekspozycji. Jednym z nich jest wypróbowanie filmu średnioformatowego. „Większość filmów ma szeroki zakres dynamiczny, dlatego wybieram te z mniejszym, ponieważ łatwiej jest je przecenić.”

kolejna wskazówka to monitorowanie światła. „Kiedy kręcę film, zawsze przynoszę miernik światła, najlepiej punktowy. Podczas fotografowania cyfrowego Oglądam histogram dla optymalnego kontrastu.”Dla sprzętu poleca wszystko z kamery otworkowej. „Osobiście używam Mamiya Rb67 Pro SD podczas fotografowania na filmie.”Ale wszystko sprowadza się do osobistych preferencji. „Tak długo, jak pozwala to na łatwe Podwójne naświetlanie i co najważniejsze, czujesz się komfortowo używając go.”

oto krótki film, który przenosi nas w proces Relandera:

Firma Awesome Cameras stworzyła przewodnik krok po kroku dotyczący pracy z lustrzanką:

Zainspiruj się innymi fotografami, którzy ręcznie wykonują zdjęcia z wieloma ekspozycjami: