fryzyjski prawie wyginął w 1900 roku, kiedy zniknął rynek koni wielofunkcyjnych. W połowie XIX wieku liczba ludności wynosiła około 500. Następnie utworzono Stowarzyszenie jeździeckie o nazwie De Oorsprong (Źródło), aby promować tę rasę. Członkowie zorganizowali krucjatę w całym kraju, zabierając konie fryzyjskie, aby przypomnieć ludziom o rasie, która była ich dziedzictwem. Zainteresowanie wzrosło, a dziś Fryzyjczycy są w okresie odrodzenia. Na całym świecie jest około 25 000 Fryzyjczyków, większość z nich w Holandii.
Fryzjanie są dość konsekwentni w wyglądzie. Konie średnio 15-16 rąk (60-64″) w kłębie. Są kompaktowe i mocne, ważą 1200-1400 funtów. Kolor jest solidny czarny, choć w przeszłości rejestry zawierają również kolor „niebieski”, który mógł zawierać niebieski srebrny dapple, roan lub ewentualnie szary. Grzywa i ogon są długie i faliste, a obfite włosy (lub „pierzaste”) znajdują się na dolnych nogach. Głowa jest mała, a szyja osadzona wysoko na ramieniu.
konie fryzyjskie zostały przywiezione do Ameryki Północnej przez holenderskich osadników w 1600 roku. konie te prawdopodobnie miały wpływ na kilka ras amerykańskich, w tym Morgan i Standardbred. Osobna populacja czystej krwi nie została jednak utrzymana, a Fryzyjczycy wyginęli w tym kraju. Trzysta lat później, w latach 70., rasa została ponownie sprowadzona do Ameryki Północnej przez entuzjastów jazdy. Stowarzyszenie konia fryzyjskiego w Stanach Zjednoczonych zostało założone w 1983 roku. Można rejestrować tylko te konie, które są zatwierdzone przez Holenderskie normy, a ogiery, które mają być używane do hodowli, muszą przejść rygorystyczną kontrolę ich budowy i zdolności użytkowych. W 2014 roku populacja USA szacowana była na ponad 8000, a globalna populacja wynosiła ponad 60 000.
Rasa fryzyjska została wpisana na listę priorytetów Ochrony Zwierząt w 2014 roku.