podtrzymujmy Chrystusa, Jego lud i jego sprawę sprawiedliwości i odkupienia; podtrzymujmy się wzajemnie w porządku i uprzejmie upominajmy się nawzajem w odniesieniu do złych uczynków, abyśmy mogli być przyjaciółmi i zbawcami na górze Syjon, jeden dla drugiego, i abyśmy mogli pomóc słabym i wzmocnić ich, zachęcić wątpliwych i przynieść światło do ich właściwego zrozumienia tak dalece, jak to możliwe, abyśmy mogli być instrumentalnymi w rękach Boga Zbawiciela wśród ludzi. Nie żebyśmy mieli moc ratowania ludzi. Nie mamy; ale mamy moc, aby pokazać im, jak mogą uzyskać zbawienie przez Posłuszeństwo prawom Bożym. Możemy pokazać im, jak postępować, aby być zbawieni, ponieważ mamy do tego prawo, mamy wiedzę i zrozumienie, jak to zrobić, i naszym przywilejem jest uczyć tego … przez przykład, jak również przez przykazanie wśród naszych współpracowników, gdziekolwiek jesteśmy na świecie.15
nasza misja polega na ratowaniu ludzi. Pracowaliśmy … aby doprowadzić ludzi do poznania ewangelii Jezusa Chrystusa, aby doprowadzić ich do pokuty, do posłuszeństwa wymaganiom Bożego prawa. My staraliśmy się wybawić ludzi od błędu, przekonać ich, aby odwrócili się od zła i nauczyli się czynić dobro.16
naszą misją jest zbawić, zachować od złego, wywyższyć ludzkość, przynieść światłość i prawdę na świat, przemóc lud ziemi, aby chodził sprawiedliwie przed Bogiem i czcić go w życiu.17
testem … wielkości naszej duszy jest … szukać w naszej zdolności do pocieszania i pocieszania, naszej zdolności pomagania innym, a nie w naszej zdolności pomagania sobie i tłumienia innych w walce życia.18
zawsze powinniśmy dążyć do zwycięstwa, a nie do pokonania ich! Naszym celem jest życie wieczne—naszym celem jest podniesienie ludzkości—a nie poniżanie jej.19
nasza sprawa polega na zbawieniu świata, zbawieniu ludzkości, doprowadzeniu ich do harmonii z prawami Bożymi i z zasadami sprawiedliwości, sprawiedliwości i prawdy, aby byli zbawieni w królestwie Boga naszego, a ostatecznie stali się przez posłuszeństwo przykazaniom Ewangelii dziedzicami Bożymi i współdziedzicami z Jezusem Chrystusem. To jest nasza misja.20
nie dokończymy naszej pracy, dopóki sami siebie nie zbawimy, a potem nie zbawimy wszystkich, którzy zależą od nas; albowiem na górze Syon i na Chrystusie staniemy się wybawcami. Jesteśmy powołani do tej misji. Umarli nie są doskonali bez nas, ani my bez nich. Mamy misję do wykonania dla nich i w ich imieniu; mamy pewne dzieło do wykonania, aby uwolnić tych, którzy z powodu swojej ignorancji i niesprzyjających okoliczności, w których zostali tu umieszczeni, są nieprzygotowani do życia wiecznego; musimy otworzyć im drzwi, wykonując zarządzenia, których nie mogą wykonać dla siebie i które są niezbędne do ich uwolnienia z „więzienia”, aby wyszli i żyli według Boga w duchu i byli sądzeni według ludzi w ciele.21
praca nad naszymi umarłymi, którą Prorok Józef nałożył na nas z czymś więcej niż zwyczajnym nakazem, pouczając nas, że powinniśmy dbać o tych z naszych krewnych i naszych przodków, którzy umarli bez znajomości Ewangelii, nie powinna być zaniedbywana. Powinniśmy korzystać z tych świętych i mocnych zarządzeń ewangelii, które zostały objawione jako niezbędne do szczęścia, zbawienia i odkupienia tych, którzy żyli na tym świecie, gdy nie mogli poznać Ewangelii i umarli bez jej znajomości, a teraz czekają na nas, ich dzieci, które żyją w wieku, kiedy te zarządzenia mogą być wykonywane, aby wykonać pracę niezbędną do ich uwolnienia z więzienia. Przez nasze wysiłki na ich rzecz, ich łańcuchy więzów odpadną od nich, a ciemność otaczająca ich oczyści się, aby światło świeciło na nich i oni usłyszą w świecie duchowym pracę, która została wykonana dla nich przez ich dzieci tutaj i będą się radować z wami w wykonywaniu tych obowiązków.22
nigdy nie ma czasu, nigdy nie nadejdzie czas dla tych, którzy sprawują kapłaństwo w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, kiedy ludzie mogą powiedzieć o sobie, że uczynili wystarczająco dużo. Tak długo jak życie trwa i tak długo, jak długo posiadamy zdolność do czynienia dobra, do pracy na rzecz budowania Syjonu i dla dobra ludzkiej rodziny, powinniśmy z ochotą poddawać się z gorliwością wymaganiom stawianym nam do wykonywania naszego obowiązku, małego lub wielkiego.23