zdrowie jest stanem pełnego fizycznego, psychicznego i społecznego dobrobytu, a nie tylko braku choroby lub ułomności (definicja Zdrowia WHO 1948).
zdrowie jest podstawowym prawem człowieka. Państwo ponosi odpowiedzialność za zdrowie swoich obywateli. Rządy krajowe na całym świecie starają się rozwijać i ulepszać swoje usługi opieki zdrowotnej. Obecna sytuacja ma charakter urbanistyczny, głównie leczniczy i jest dostępna dla niewielkiej części populacji.
Podstawowa Opieka zdrowotna
Podstawowa Opieka zdrowotna może być zdefiniowana jako:
Podstawowa Opieka zdrowotna oparta na praktycznych, naukowo uzasadnionych i społecznie akceptowalnych metodach i technologii, powszechnie dostępnych dla osób i rodzin w społeczności poprzez ich pełne uczestnictwo i kosztem, na który może sobie pozwolić kraj i społeczność.
na szczeblu międzynarodowym Powszechna Deklaracja Praw Człowieka ustanowiła przełom w 1948 roku, stwierdzając w artykule 25:
„każdy ma prawo do standardu życia odpowiedniego dla zdrowia i dobrego samopoczucia siebie i swojej rodziny”
preambuła do Konstytucji WHO potwierdza również, że jednym z podstawowych praw każdego człowieka jest korzystanie z „najwyższego osiągalnego standardu zdrowia”.
coraz większe znaczenie przywiązuje się do sprawiedliwości społecznej i Sprawiedliwości, uznania kluczowej roli udziału społeczności, zmieniających się pomysłów na temat natury zdrowia i rozwoju, znaczenia woli politycznej wzywającej do nowych podejść, aby medycyna była bardziej skuteczna w służbie ludzkości.
w związku z powyższym, 30. Światowe Zgromadzenie Zdrowia zdecydowało w maju 1977 r. w Alma Ata, że
„głównym celem społecznym rządów i którzy w nadchodzących dziesięcioleciach powinni być osiągnięcie przez wszystkich obywateli świata do roku 2000 poziomu zdrowia, który pozwoli im prowadzić społecznie i ekonomicznie produktywne życie”
to doprowadziło do osiągnięcia międzynarodowego celu zdrowia dla wszystkich do roku 2000 jako społecznego celu wszystkie rządy.
na wspólnej międzynarodowej konferencji WHO – UNICEF w 1978 r.w Ałma – Ata (ZSRR), rządy 134 krajów i wiele organizacji wolontariackich wezwało do rewolucyjnego podejścia do opieki zdrowotnej.
stwierdzenie, że”istniejące rażące nierówności w stanie zdrowia ludzi, szczególnie między krajami rozwiniętymi i rozwijającymi się, a także wewnątrz krajów, są politycznie, społecznie i gospodarczo nie do przyjęcia”
zdrowie dla wszystkich oznacza, że zdrowie ma być dostępne dla każdego w danej społeczności. Oznacza to usunięcie przeszkód dla zdrowia-to znaczy wyeliminowanie
• niedożywienia
• niewiedzy
• choroby
• zanieczyszczonego zaopatrzenia w wodę
• niehigienicznych mieszkań itp.
Deklaracja Alma Ata wezwała wszystkie rządy do sformułowania krajowych polityk, strategii i planów działania w celu uruchomienia i utrzymania podstawowej opieki zdrowotnej jako części krajowego systemu opieki zdrowotnej. Każdy kraj musi wprowadzać innowacje, zgodnie z własnymi okolicznościami, aby zapewnić podstawową opiekę zdrowotną
następnie sformułowano i przyjęto globalną strategię na rzecz zdrowia dla wszystkich przez 34 Światowe Zgromadzenie Zdrowia w 1981 roku.
Podstawowa Opieka zdrowotna rozpoczęła się w wielu krajach pod hasłem „zdrowie dla wszystkich do roku 2000 AD”
Podstawowa Opieka zdrowotna to nowe podejście do opieki zdrowotnej, które integruje na poziomie Wspólnoty wszystkie czynniki wymagane do poprawy stanu zdrowia ludności.
koncepcja Podstawowej Opieki Zdrowotnej
PHC jest dla wszystkich, szczególnie potrzebujących. Niezależnie od statusu społecznego i ekonomicznego każda jednostka w kraju musi mieć dostęp do dobrej opieki zdrowotnej.
usługi powinny być akceptowalne dla społeczności i musi być aktywny udział społeczności. Usługi zdrowotne muszą być skuteczne, prewencyjne, promocyjne i lecznicze. Usługi powinny stanowić integralną część systemu opieki zdrowotnej w kraju. Program musi być skuteczny, wielosektorowy, ponieważ zdrowie nie wychodzi w izolacji
poziomy opieki zdrowotnej
istnieją 3 poziomy opieki zdrowotnej:
1. Poziom podstawowej opieki zdrowotnej
2.
3. Poziom opieki
poziom opieki podstawowej
pierwszy poziom kontaktu jednostki, rodziny i społeczności z systemem ochrony zdrowia. Jest najbardziej skuteczny i Bliski ludziom i obejmuje:• BHU, RHC, THQ
• kliniki
• RMO
* Lekarz rodzinny
poziom opieki wtórnej
wyższy poziom opieki, na którym rozwiązywane są bardziej złożone problemy. Obejmuje ona:
• DHQ
• THQ
• ośrodki zdrowia
• szpitale
poziom opieki Trzeciorzędnej
specjalistyczna opieka zdrowotna jest świadczona na poziomie opieki trzeciorzędnej. Specjalne udogodnienia są dostępne. Obecni są wyspecjalizowani pracownicy służby zdrowia. Obejmuje
• szpitale dydaktyczne,
• szpitale Wojewódzkie
• szpitale Centralne
• szpitale specjalistyczne
Zasady Podstawowej Opieki Zdrowotnej
1. Kapitał własny
2. Udział Wspólnoty
3. Koordynacja Międzysektorowa
4. Odpowiednia Technologia
Equity / Equitable Distribution
pierwszą kluczową zasadą strategii podstawowej opieki zdrowotnej jest equity lub equitable distribution usług zdrowotnych. Usługi zdrowotne muszą być dzielone równo przez wszystkich ludzi, niezależnie od ich zdolności do płacenia, a wszyscy ( bogaci lub biedni, miejscy lub wiejscy) muszą mieć dostęp do usług zdrowotnych. Obecnie usługi zdrowotne są głównie w miastach i niedostępne dla większości ludności w krajach rozwijających się.
udział Wspólnoty
ogólna odpowiedzialność spoczywa na państwie. Zaangażowanie jednostek, rodzin i społeczności w promowanie własnego zdrowia i dobrobytu jest podstawowym składnikiem podstawowej opieki zdrowotnej. Zasięg PHC nie może zostać osiągnięty bez zaangażowania społeczności w planowanie, wdrażanie i utrzymanie usług zdrowotnych.
koordynacja międzysektorowa
Deklaracja Alma –Ata stwierdza, że PHC obejmuje oprócz sektora zdrowia wszystkie powiązane sektory i aspekty rozwoju krajowego i wspólnotowego, w szczególności edukację, Rolnictwo, hodowlę zwierząt, żywność, przemysł, edukację, mieszkalnictwo, roboty publiczne i komunikację.
aby osiągnąć współpracę, konieczne jest planowanie na poziomie krajowym, które obejmowałoby wszystkie sektory.
odpowiednia Technologia
technologia, która jest naukowo solidna, dostosowana do lokalnych potrzeb i akceptowalna dla tych, którzy ją stosują i tych, dla których jest używana i może być utrzymywana przez samych ludzi z zasobami społeczności i kraju, na które może sobie pozwolić.
Podstawowy Składnik / Elementy
1. Edukacja w zakresie występujących problemów zdrowotnych oraz metod ich rozpoznawania, zapobiegania i kontrolowania
2. Promowanie zaopatrzenia w żywność i prawidłowego odżywiania, odpowiedniego zaopatrzenia w bezpieczną wodę i podstawowe warunki sanitarne
3. Opieka zdrowotna matek i dzieci, w tym planowanie rodziny
4. Szczepienia przeciwko poważnym chorobom zakaźnym
5. Zapobieganie i zwalczanie lokalnych chorób endemicznych
6. Leczenie powszechnych chorób i urazów
7. Promocja zdrowia psychicznego
8. Dostarczanie podstawowych leków
Rozszerzone elementy w XXI wieku
- rozszerzone opcje szczepień
- potrzeby w zakresie zdrowia reprodukcyjnego
- dostarczanie podstawowych technologii dla zdrowia
- Promocja Zdrowia
- zapobieganie i zwalczanie chorób niezakaźnych
- bezpieczeństwo żywności i dostarczanie wybranych suplementów żywnościowych
Milenijne Cele Rozwoju
Milenijne Cele Rozwoju stawiają zdrowie w centrum rozwoju i reprezentują zobowiązania rządów na całym świecie w zakresie zmniejszenia ubóstwa i głodu oraz zwalczania chorób zdrowie
1. Wyeliminowanie skrajnego ubóstwa i głodu
2. Osiągnięcia powszechnej szkoły podstawowej
3. Promowanie równości płci
4. Poprawa zdrowia matki
5. Zmniejszenie śmiertelności dzieci
6. Zwalczanie HIV / AIDS, malarii i innych chorób zakaźnych
7. Zapewnienie zrównoważonego rozwoju środowiska
8. Rozwój globalnego partnerstwa na rzecz rozwoju
lekarz
lekarz to osoba, która po regularnym przyjęciu do szkoły medycznej, należycie uznanej w kraju, w którym się znajduje, pomyślnie ukończyła określone kierunki studiów medycznych i uzyskała wymagane kwalifikacje, aby uzyskać legalną licencję na praktykę lekarską (obejmującą profilaktykę, diagnozę, leczenie i rehabilitację) przy użyciu niezależnego osądu w celu promowania zdrowia społecznego i indywidualnego. WHO 1972
Hospital
Szpital jest zakładem mieszkalnym, który zapewnia krótko-i długoterminową opiekę medyczną składającą się z usług obserwacyjnych, diagnostycznych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych dla osób cierpiących lub podejrzewanych o chorobę lub uraz oraz dla osób porodowych. WHO 1963
Czytaj więcej o podstawowej opiece zdrowotnej
podstawowej opiece zdrowotnej-globalne cele i przyczyny niepowodzeń