raport z dziedziny:” jak spać z profesorem „

ja miałam dziewiętnaście lat, a on trzydzieści lat. Byłem studentem, a on profesorem, Nie moim profesorem, ale profesorem Uniwersytetu, do którego uczęszczałem. Mam teraz 56 lat i pamiętam każdy szczegół tego, co się stało, ponieważ było to tak okrutne i smutne. Przypomniałem sobie, jak student z NYU oskarżył profesora o molestowanie seksualne. W 1977 molestowanie seksualne nie istniało.

mialam chlopaka, ale on zostawil mnie na studia na Środkowym Zachodzie, podczas gdy ja zostalam w szkole stanowej na wschodnim wybrzezu. Oboje rodzice uznali drugi za okropny wybór. Jego matka nazwała mnie „kurwą Shiksa” i kiedy omyłkowo upiekłam jej chleb dla Sedera, sama się skazałam. Moi rodzice uważali go za nieudacznika Boba Dylana, chłopca, który oczarował i uwiódł ich córkę, która w końcu spełniała swoje intelektualne dary i zdobywała szóstkę jako pierwszoroczniak na klasach historii. Mój chłopak i ja byliśmy ślepo zakochani, zakochani tak głęboko, że wydawało się, że czas się zatrzymał, gdy byliśmy razem, a seks był transcendentny. Przynajmniej tak się czuliśmy. Kiedy odszedł, wierzyłam, że złamało mi się serce. Odizolowaliśmy się i moi rodzice kupili dom dla mnie żyć w pobliżu kampusu. Patrząc wstecz, to była piękna klatka dla ptaków. Często byłem sam i nie robiłem nic poza nauką, piciem i piciem.

pewnego pięknego wiosennego dnia siedziałam na schodach tego domu, kiedy ten profesor, śmiesznie młody na profesora, ale żaden z nich, wszedł na moją ulicę i zatrzymał się, zachowując się zaskoczony, widząc mnie. Byłem goferem w kilku jego projektach filmowych; znał mojego chłopaka i najlepszego przyjaciela mojego chłopaka, który był poważnie zainteresowany filmem. Ten profesor, będę go nazywać Bob, był związany z fabryką Andy ’ ego Warhola i wieloma sławnymi ludźmi, był charyzmatyczny i przystojny. Ale nie było go na moim radarze. Byłam zakochana, przygnębiona i samotna. Był kimś, kogo uważałem za część świata rodziców, nauczycieli i autorytetów. Nie prędzej flirtowałabym z nim, niż z ojcem przyjaciela.

– Hej-powiedział, zatrzymując się przed moimi przednimi stopniami-znam cię. Mieszkasz w tym domu?”Dowiedziałem się później, znacznie później, że to był podstęp; planował mnie znaleźć. Wiedział, że mieszkam na tej ulicy i gdybym nie siedział na schodach, zapukałby do drzwi.

cześć. „Tak.

właśnie o Tobie myślałem-powiedział siedząc pode mną.

tak, pochlebiało mi to. Miałem dziewiętnaście lat. Był dorosły. Fajny dorosły.

” myślałem o tym, jak bardzo się zmieniłeś od zeszłego roku. Wydajesz się bardziej uziemiony i troskliwy.”

nie miałem pojęcia o czym on mówi. Nie rozmawiałam z rodzicami. Byłam bardzo zła, że nie pozwolili mi przenieść się do college ’ u mojego chłopaka. Ale miło było wiedzieć, że ktoś wierzył, że jestem troskliwy. W naszej ostatniej rozmowie mój ojciec powiedział mi, że jestem głupcem, głupcem zakochanym w idiocie.

każdy z nas pił piwo. Rozmawialiśmy o filmach, szkole, jego zajęciach i moim pisaniu. Niechętnie komplementował mojego ojca, profesora w tej samej szkole. Jego podtekst brzmiał: „jest geniuszem i bękartem. Biedactwo.”Byli kolegami.

zaproponowałam, że kupię precle z mojej kuchni. kiedy się odwróciłam, poszedł za mną do środka i stał tuż za mną.

jak tam twój chłopak?”zapytał, opierając się o ścianę. „Musi być ciężko być rozdzielonym.”

skinąłem głową. Coś było nie tak. Byłem niewygodnie świadomy jego oczu na moim ciele i twarzy. Nie nosiłam stanika i czułam się nieśmiała. Ale potem przypomniałem sobie, że mieszkał z kimś, kobietą po trzydziestce. Byli dorośli w DOROSŁYM związku, a ja byłem tylko dzieckiem. Dzieciak z chłopakiem.

– nie rozumiem, jak mógłby cię zostawić-powiedział, zbliżając się. „Jak ktoś mógł cię zostawić?”

zarumieniłam się. Otwarcie się na mnie gapił. Ten świat ludzi, myśl, że jestem obiektem, który należy ścigać i pojmać, zmieniła moje życie. Zawsze podniosłam rękę, odpowiedziałam, broniłam słabych, ale to już nie było do zaakceptowania, ponieważ byłam kobietą i kobiety musiały siedzieć cicho. Czułem się zdrętwiały i smutny. Zdrętwiały, bo nie chciałam nic czuć i smutno, bo myślałam, że jest miły, ale chciał się ze mną przespać. Byłem przyzwyczajony do tego typu rzeczy i nienawidziłem tego. Dorastałam, chcąc być sexy i sprawić, by mężczyźni mnie chcieli, ale teraz zrozumiałam, jak niewiele to pragnienie ma wspólnego z przyjaźnią i jak męcząca stanie się cała sprawa. On też był nauczycielem, a ja uczniem. Kochałam swojego chłopaka.

próbowałem go przepchnąć, ale złapał mnie za rękę. „Wracam dziś wieczorem”, powiedział. „Po zajęciach.”

miałem nadzieję, że żartuje. „Po co?”Zapytałem, bój się nowego elementu w tym dniu.

„Pragnę cię i wracam po ciebie.”

i wtedy wyszedł. Nie wiedziałem, co robić. Wyszedłem na zewnątrz, a potem poszedłem się uczyć. Ciężko było się skoncentrować. Mam komuś powiedzieć, zadzwonić do rodziców, na policję? Gdybym im powiedział, zrobiliby cokolwiek? To była moja wina, zdecydowałam, że zrobiłam coś, co sprawiło, że myślał, że chcę się z nim przespać. Jedyny raz kiedy miaĹ ’em dĹ’ uĺľszy kontakt z owym profesorem byĹ ’ na planie jego filmu. Praca nad filmem była świetną zabawą, ale nie mogłem sobie przypomnieć niczego, co minęło między nami, dopóki nie przypomniałem sobie, co wydarzyło się tuż przed moim wyjazdem, kiedy powiedział: „miło mieć kogoś, kto pracuje na planie, który jest taki ładny.”To mnie zawstydziło i potraktowałem to jako niezręczny komplement. Ale to wszystko zniszczyło. Czułam się kompetentna i silna, ale on uważał, że jestem ładna.

postanowiłem odejść. Zadzwoniłem do młodszego brata mojego przyjaciela i był wolny. Postanowiliśmy spotkać się w barze na końcu mojej ulicy. Byliśmy tam około godziny, dzieląc dzban piwa i grając Ramones na szafie grającej, kiedy powiedziałem mu o tym, co powiedział profesor.

„Zachowywał się jak palant. Nie martw się.”

chwilę później profesor wszedł do baru.

„Właśnie wszedł.”Czułem się sparaliżowany.

„Bob” podszedł do naszego stołu, skinął głową na mojego przyjaciela i powiedział:”Włożył mi rękę pod łokieć jak glina. Spojrzałem na przyjaciela. Był tylko dzieckiem, jak ja, ale wyglądał na gotowego do zrobienia czegoś. Znał mojego chłopaka.

„ok,” powiedziałem, stojąc.

idąc ulicą w kierunku mojego domu, zadawałem sobie pytanie, dlaczego to takie straszne. Czy nie spałam z wieloma facetami od liceum? To były lata siedemdziesiąte i nie było jeszcze AIDS. Antykoncepcja była tania i obfita, a aborcje były łatwo uzyskiwane. Trzymał mnie za rękę, jakbym była dzieckiem, które zabierał do domu.

„poczuję się jak dziwka” – powiedziałam mu wchodząc po schodach do swojego pokoju.

nie. czułem się jak ofiara i czułem się głupi i smutny i strasznie winny. Ale przede wszystkim, czułem wściekłość. Kiedy było po wszystkim, wziąłem prysznic i wszedłem do mojego pokoju. „Wynoś się”, powiedziałem.

nigdy sobie nie wybaczyłem.

No tak. Wybaczyłam sobie pięć lat później, gdy kolega z pracy nie opuszczał mojego mieszkania, dopóki z nim nie spałam, a kiedy powiedziałam przyjacielowi, że on powiedział: „Molly, to się nazywa gwałt.”Widzisz, nigdy nie myślałem o Bobie w tych kategoriach. Nie uderzył mnie ani nie groził, a ja nie byłam zbyt pijana, by zrozumieć, co się dzieje. Więc myślałam, że jestem dziwką, niewierną dziwką, która nie kochała swojego chłopaka na tyle, by pozostać wierną, trampką, która prowokowała tylko przez oddychanie, bycie mądrą i pasję do sztuki i życia. Sprawiałem problemy; byłem zbyt niezależny i zbyt szczery. Trzeba było mnie złamać jak konia, nauczyć pięty i przypomnieć o swoim miejscu w życiu. Przez miesiące po tym incydencie unikałem spotykania się z oczami mężczyzn, których znałem, ponieważ byłem kłopotem.

bycie nauczycielem pomogło mi spojrzeć na tę sytuację z perspektywy. Jak na ironię, uczyłem kreatywnego pisania na mojej Alma Mater po tym, jak opublikowałem moją pierwszą powieść, a jeden z moich studentów, absolwent, bardzo się we mnie podkochiwał. Przychodził na wszystkie moje godziny pracy i przynosił mi drobne upominki i, nawiasem mówiąc, był bardzo przystojny. Pomysł uwodzenia go sprawił, że zrobiło mi się niedobrze. Władza, którą nad nim władałem, była głęboka i niepokojąca. Zacząłem rozumieć, że każdy profesor, który spał ze studentem, tworzy straszną nierównowagę. „Równie dobrze możesz spać z dzieckiem”, pomyślałem i wtedy przypomniałem sobie, jak uważałem mojego profesora za autorytet i nie mogłem mu się przeciwstawić i byłem pełen gniewu i smutku. Spotkałem się z moim uczniem i powiedziałem mu, że jest dobrym pisarzem i wspaniałą osobą. Życzyłem mu powodzenia i zasugerowałem, żeby dalej pisał i znalazł innego nauczyciela. Gdybym mógł wrócić i znaleźć tę samotną młodą kobietę siedzącą na jej schodach, powiedziałbym jej, że ma prawo być ładna, mądra i pełna życia. Kazałbym jej nigdy więcej nie pozwolić, by ktokolwiek zawstydził ją do uległości.
Molly Moynahan nauczała kreatywnego pisania na Rutgers University, SMU, Columbia, DePaul i Loyola. W ciągu dziewięciu lat jako certyfikowany nauczyciel języka angielskiego w Evanston Township High School, New Trier uczyła każdego poziomu ucznia w klasach młodszych i starszych, od najniższej do zaawansowanej literatury angielskiej. Jej intensywne kursy pisania obejmowały kreatywne pisanie, Dziennikarstwo,krytyczne myślenie oraz literaturę i kompozycję. Była konsultantką ds. alfabetyzacji w Changing Worlds, Chicagowskiej organizacji non-profit oraz konsultantką ds. pisania dla MDC Partners. Jest uznaną autorką trzech powieści, Stone Garden został wybrany jako New York Times notable book. Jej blog jest na mollymoynahan.blogspot.com.

~~

razem możemy zbudować społeczność na tyle silną i odważną, by wyzwolić seksizm i mizoginię. Prześlij nam swoje raporty z terenu (eseje, zrzuty ekranu, cokolwiek): [email protected]. w przypadku innych wątpliwości związanych z tą lub jakąkolwiek inną treścią VIDA, wyślij e-mail [email protected].