kosmiczna moc moczu. Kredyt: ACSReaction
oprócz wody, która jest głównym składnikiem, mocz ma również niewielki procent azotu i węgla (w postaci mocznika), a także jony mineralne, takie jak potas, wapń i sód. Istnieje wiele sposobów na odzyskanie wody z moczu, ale oczyszczanie moczu w kosmosie to inna gra w piłkę. Zaczęło się od metody redukcji kosztów i zwiększenia wydajności. W końcu transport ton wody z ziemi w kosmos nie jest tani. W 2009 roku amerykańscy astronauci rozpoczęli recykling moczu za pomocą systemu zwanego zespołem procesora moczu, który mógł odzyskać 75 procent dostępnej wody. Inżynierowie NASA poprawili wydajność recyklingu moczu. Tajny składnik nazywany jest alternatywnym roztworem wstępnej obróbki moczu. Udowodniono, że system odzyskuje większą część (do 90%) wody na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, ponieważ podczas każdego spłukiwania do toalety dozowane jest zaledwie kilka mililitrów. Sukces ulepszonego procesu toruje drogę do długotrwałych podróży kosmicznych, ponieważ system rekultywacji wody jest niezbędny do stworzenia zamkniętego systemu podtrzymywania życia, gdy ziemia jest daleko poza zasięgiem.
oczywiście recykling moczu w podróżach kosmicznych to coś więcej niż tylko odzyskiwanie wody. Finansowany przez NASA zespół badawczy z Clemson University ogłosił niedawno, że znaleźli sposób na przekształcenie moczu w plastik i kwasy tłuszczowe omega-3 poprzez wykorzystanie unikalnej metabolicznej natury genetycznie zmodyfikowanych drożdży znanych jako Yarrowia lipolytica.
to wyjątkowe stworzenie lubi spożywać mocznik, aby uzyskać azot. Co ciekawe , kiedy badania przestawiły się z pracy z roztworem mocznika na ludzki mocz, drożdże nie tylko wykazały dobrą tolerancję innych składników w moczu, ale jeszcze lepiej rosły. Innym krytycznym krokiem jest wytworzenie cukru za pomocą dwutlenku węgla (z oddychania astronautów). Zespół zwrócił się o pomoc do fotosyntetycznych cyjanobakterii: drobnoustroje mogą wykorzystywać dwutlenek węgla i światło do produkcji cukrów, które są podawane do drożdży. Drożdże wykorzystują cukry i ludzki mocz do produkcji tworzyw sztucznych i kwasów tłuszczowych.
„opracowywanie tworzyw sztucznych i kwasów tłuszczowych omega-3 z odpadów astronautów pokazuje możliwość tego, co można zrobić w kosmosie z rzeczy, które już istnieją”, powiedział dr Mark Blenner, lider zespołu. „Nie postrzegamy tego jako świętego Graala tego, w jaki sposób zamierzamy umożliwić podróże kosmiczne, ale z pewnością jest to interesująca część równania.