diagramy drabinowe, lub Relay Ladder Logic (RLL), są podstawowym językiem programowania programowalnych sterowników logicznych (Plc). Ladder logic programming jest graficzną reprezentacją programu zaprojektowaną tak, aby wyglądała jak relay logic. Ta konwencja sięga początków sterowników PLC, kiedy elektrycy i technicy zostali przeszkoleni w logice przekaźników i spodziewali się również rozwiązywania problemów z tymi nowymi urządzeniami.
rysunki pokazują zarówno podobieństwa, jak i różnice w obu typach programów. Rysunek logiki przekaźnika pokazuje przełączniki podłączone elektrycznie do cewek-Elektromagnesy, światła pilotowe itp. Schemat drabiny wykorzystuje styki do reprezentowania przełączników lub dowolnego wejścia, a symbol cewki do reprezentowania wyjścia. Linia pokazująca wejście lub kilka wejść i wyjście jest znana jako szczebel.
schemat przekaźnika używał ciągłości elektrycznej, aby pokazać szczebel jako zamknięty elektrycznie. Programowanie logiczne drabinkowe pokazuje wyniki kontroli stanu wejść i wyjść, gdy warunki są prawdziwe lub nie są prawdziwe. Pierwotną intencją RLL było zapewnienie sposobu dla kontrolera do rozwiązywania sekwencji logicznych obejmujących sygnały dyskretne.
szczeble Basic i function block
górny szczebel pokazanego diagramu drabiny reprezentuje podstawowy szczebel logiki. Składa się z zestawu instrukcji warunków wejściowych, reprezentowanych przez symbole kontaktu, i instrukcji wyjściowej, reprezentowanej przez symbol cewki. Instrukcje warunkowe są umieszczone po lewej stronie szczebla i mogą być szeregowe, równoległe lub kombinowane w celu określenia pożądanej logiki sterowania. Instrukcja wyjściowa jest umieszczona po prawej stronie szczebla.
linia po lewej stronie szczebla reprezentuje wyimaginowaną „gorącą” ścieżkę mocy, podczas gdy ta po prawej stronie jest wyimaginowaną „neutralną”.”Jeśli jakakolwiek ścieżka od lewej do prawej na poziomie jest” zamknięta „lub” zrobiona”, wtedy szczebel mówi się, że jest” prawdziwy”, A wyjście jest zasilane. Jest to również znane jako ciągłość logiczna.
ponieważ układ komputerowy używany w sterowniku stał się bardziej wydajny, inżynierowie zauważyli, że istnieje wiele innych zastosowań tych sterowników. PLC stał się bardziej komputerem, a nie tylko ” zamiennikiem przekaźników.”Aby skorzystać z tej mocy, konieczne było uzupełnienie zestawu instrukcji. Tak narodziły się ” bloki funkcyjne.”
w większości kontrolerów operacje takie jak czas, liczenie, arytmetyka, transfer danych i inne zaawansowane operacje są reprezentowane przez schemat blokowy (patrz drugi szczebel w przykładzie). Ponieważ instrukcje te są wykonywane, gdy określony zestaw warunków wejściowych jest prawdziwy, są one uważane za instrukcje wyjściowe, mimo że czasami nie ma wykonywanego „wyjścia”.
w przykładzie są wyjścia następujące po bloku. Gdy spełnione są warunki, aby włączyć instrukcję blokową (EN), wtedy Instrukcja blokowa wykona swoje działanie. Po zakończeniu tej operacji wyjście zostanie zasilone. Czasami dane w bloku muszą zostać zresetowane, aby operacja mogła rozpocząć się ponownie. Szczebel logiki może być skonstruowany tak, że gdy określone instrukcje warunków wejściowych są prawdziwe, blok jest resetowany (R).
Ten artykuł czerpie z informacji z Programmable Logic Controllers: The Complete Guide to the Technology , autorstwa C. T. Jonesa, opublikowanej przez Patrick-Turner Publishing Co., Atlanta, Ga. Numer telefonu (770) 956-7992.