Sodium # – lauroylsarcosine, lub Sarkosyl, jest detergentem, który jest strukturalnie spokrewniony z SDS, z tym wyjątkiem, że Sarkosyl ma dodatkowe polarne i sztywne wiązanie peptydowe w szkielecie hydrofobowym (Fig . 1). Taka sztywność dodana do n-końca łańcucha hydrofobowego może prowadzić do zmniejszenia jego zdolności do swobodnego wprowadzania do hydrofobowych dwuwarstw błonowych i białek. To może wyjaśniać, dlaczego Sarkozyl jest łagodniejszy niż SDS w swojej zdolności do denaturowania i zakłócania struktur błonowych i białkowych. Ze względu na podobną różnicę w strukturze łańcucha bocznego, detergent kwasu żółciowego jest łagodniejszy niż silnie denaturujący Cholan sodu, który inaktywuje integralne białka błonowe, takie jak receptor serotoniny 1A (1). Stosunkowo łagodny charakter Sarkozylu był eksploatowany przynajmniej w kilku przypadkach. Ważne przykłady obejmują oczyszczanie czynników polimerazy sigma RNA Escherichia coli przez rozpuszczanie ciał włączających (2) oraz rozpuszczanie i oczyszczanie białka trzęsawki, prionu PrPSc (3, 4). Chociaż porównanie cech strukturalnych Sarkozylu z cechami innych detergentów sugeruje, że może on być skuteczny w rozpuszczaniu funkcjonalnie aktywnych białek błonowych, głównym zastosowaniem Sarkozylu było izolowanie DNA i RNA. Głównym powodem tego jest to, że Sarkosyl jest wysoce skuteczny w dysocjacji nukleosomów i rybosomów (5). Detergent denaturuje również kwasy nukleinowe i hamuje niektóre enzymy, takie jak deoksyrybonukleazy i rybonukleazy, które mogą degradować te cząsteczki.
Rysunek 1. Struktura Sarkozyl.
