reklamy:
selektywna kontrola kredytowa odnosi się do jakościowej metody kontroli kredytowej banku centralnego. Metoda ma na celu, w przeciwieństwie do metod ogólnych lub ilościowych, regulację kredytów zaciąganych na określone cele lub gałęzie działalności gospodarczej. Ma on na celu zachęcanie do dobrego kredytu, tj. kredytu na rozwój, a jednocześnie zniechęcanie do złego kredytu, tj. kredytu spekulacyjnego.
techniki selektywnej kontroli kredytowej są na ogół dwie odmiany:
a) Minimalne marże, wyższe lub niższe, w przypadku kredytów na określone papiery wartościowe, pułapy kwoty kredytu na określone cele i zróżnicowane stopy procentowe dla niektórych rodzajów zaliczek oraz
reklamy:
(B) Regulacja kredytu konsumenckiego na dobra trwałe.
podczas gdy ogólne instrumenty kontroli kredytowej mają na celu kontrolę wielkości i kosztów kredytu, selektywna kontrola kredytowa ma na celu zmianę jego dystrybucji, tj. celu lub wykorzystania kredytu. Dlatego takie kontrole są traktowane jako jakościowe instrumenty kontroli kredytowej.
selektywna kontrola kredytowa odnosi się do dostępnych we władzach monetarnych narzędzi regulujących podział lub kierowanie środkami bankowymi do poszczególnych sektorów gospodarki zgodnie z ogólnymi priorytetami krajowymi uznanymi za niezbędne do osiągnięcia wyznaczonych celów rozwojowych.
kontrole selektywne mają szczególne znaczenie w krajach rozwijających się, w których z jednej strony ograniczona podaż kredytów musi być kierowana na obszary produkcyjne, a z drugiej strony należy ograniczyć przepływy kredytów do mniej istotnych działań, tak aby fizyczne niedobory podstawowych towarów nie były wykorzystywane do spekulacyjnych zysków przy pomocy finansowania bankowego.
ogłoszenia:
W związku z tym pod względem operacyjnym kontrole te mają na celu wpływanie na popyt na kredyt bankowy poprzez zaciąganie pożyczek na określone cele, które są uważane za stosunkowo nieistotne lub mniej pożądane, kosztowne lub poprzez narzucanie surowych warunków udzielania pożyczek na te cele lub na rzecz niektórych sektorów, lub odwrotnie, poprzez udzielanie koncesji na niektóre pożądane rodzaje działalności.
Ogólnie rzecz biorąc, celem selektywnej kontroli kredytowej w krajach rozwijających się, takich jak Indie, jest zapobieganie spekulacyjnemu gromadzeniu, za pomocą kredytu bankowego, niektórych towarów, takich jak ziarna żywności i podstawowe surowce, a tym samym Kontrola nadmiernego wzrostu ich cen.
selektywna kontrola kredytowa jest uważana za przydatne uzupełnienie ogólnej regulacji kredytowej, a jej skuteczność może być znacznie zwiększona, gdy jest stosowana razem z ogólną kontrolą kredytową. Tak więc środki kontroli selektywnej są formułowane przez bank centralny zgodnie z ogólną polityką kredytową i monetarną i są prowadzone w zgodzie z Polityką, priorytetami i kontrolą rządu. Należy jednak zauważyć, że kontrola selektywna nie ma zasadniczo na celu skorygowania ogólnych tendencji inflacyjnych w gospodarce.
ceny są przede wszystkim określane przez interakcję podaży i popytu, a gdy podaż jest znacznie krótka, można w najlepszym przypadku oczekiwać, że kontrola selektywna ograniczy wzrost cen, zamiast zahamować podstawową tendencję.
ogłoszenia:
ponadto istnieją pewne inne ograniczenia skuteczności tej techniki. Atmosfera ogólnego wzrostu podaży pieniądza i dostępność alternatywnych źródeł finansowania zamiast kredytu bankowego może zmniejszyć skuteczność takiej kontroli jakościowej.
poza tym, gdzie oddziały banków komercyjnych funkcjonują na odległych obszarach (jak w przypadku Indii), potrzeba trochę czasu, aby dyrektywy banku centralnego się rozlały, a oddziały banków zaczęły je wdrażać. W międzyczasie prawdopodobne jest, że pierwotna sytuacja, która skłoniła do wszczęcia szczególnych środków, mogła ulec zmianie.
wiele banków centralnych posiada, oprócz selektywnej kontroli kredytowej, uprawnienia do bezpośredniej regulacji łącznej kwoty, jak również podziału zaliczek i Inwestycji poszczególnych banków, jak również całego systemu bankowego.
sposób działania:
selektywna kontrola kredytowa działa zarówno po stronie pozytywnej, jak i negatywnej. Z pozytywnej strony selektywna kontrola kredytowa jest stosowana w celu zapewnienia większego ukierunkowania kredytów na określone (tzw. priorytetowe) sektory gospodarki, takie jak rolnictwo oraz przemysł drobnoustrojowy i chałupniczy.
z negatywnej strony selektywna kontrola kredytowa działa w celu ograniczenia przepływu kredytów do niektórych sektorów lub działalności (co może powodować destabilizujące siły w gospodarce). W większości przypadków w tym ostatnim znaczeniu używa się terminu „selektywna kontrola kredytowa”.
cele lub cele selektywnej kontroli kredytowej różnią się w dwóch grupach krajów.
w krajach rozwiniętych przemysłowo, takich jak USA, Japonia, Kanada itp., selektywna kontrola kredytowa stosowana jest w dwóch głównych celach:
(i) regulowanie kredytu na giełdzie lub
(ii) kontrolowanie wielkości kredytu wykorzystanego do zakupu dóbr trwałego użytku konsumpcyjnego.
ogłoszenia:
w krajach rozwijających się, takich jak Indie, takie kontrole były w dużej mierze wykorzystywane w celu zapobiegania spekulacyjnemu gromadzeniu niektórych podstawowych towarów, takich jak zboża spożywcze i surowce rolne, w celu kontroli nadmiernego wzrostu ich cen.
podstawowa logika takich kontroli polega na tym, że ograniczając dostępność kredytów bankowych na zakup i gromadzenie niektórych wrażliwych towarów (tj. towarów podlegających presji spekulacyjnej), możliwe będzie ograniczenie zdolności handlowców do przechowywania zapasów takich towarów raczej automatycznie. W związku z tym podaż rynkowa takich towarów będzie łatwiejsza niż w innych przypadkach. Dlatego na koniec ceny takich towarów nie wzrosną tak bardzo, jak w przeciwnym razie.
SCC w Indiach:
w Indiach selektywną kontrolę kredytową sprawuje RBI, któremu przyznano szerokie uprawnienia do kontrolowania zaliczek banków i określania polityki rządu w odniesieniu do kredytów bankowych, jeżeli uzna to za konieczne w interesie publicznym lub w interesie deponentów, w szczególności.
:
reklamy:
( a) cele, na które zaliczki mogą, ale nie muszą być przyznane,
(b) marża, która musi zostać zachowana w odniesieniu do zabezpieczonych zaliczek,
(c) Maksymalna kwota zaliczek lub innych zabezpieczenie finansowe, które może być udzielone przez bank, lub maksymalna kwota gwarancji, które mogą być udzielone przez bank w imieniu dowolnej firmy, firmy, stowarzyszenia osób lub osoby fizycznej, z uwzględnieniem sytuacji finansowej tego banku, takiej rozważania, oraz
(d) stopa procentowa i inne warunki i warunki, na jakich mogą być udzielane zaliczki lub inne udogodnienia finansowe lub mogą być udzielane Gwarancje.
ogłoszenia:
główne instrumenty selektywnej kontroli kredytowej w Indiach to:
(i) minimalne marże dla kredytów na wybrane towary,
(ii) pułapy poziomów kredytów oraz
(iii) naliczanie minimalnej stopy procentowej od zaliczek na określone towary. Podczas gdy dwa pierwsze instrumenty kontrolują kwant kredytu, trzeci instrument kontroluje koszt kredytu.
podczas gdy marża na dany towar jest zwiększana lub zmniejszana w zależności od stanu gospodarki, który decyduje o tym, czy przepływ kredytów bankowych do tego sektora powinien być ograniczony, czy wspierany, ustalenie pułapu ogranicza zdolność banku udzielającego kredytu do przyznawania zaliczek na towary kontrolowane.
polecono bankom, aby nie zezwalały klientom handlującym towarami objętymi selektywną kontrolą kredytową na jakiekolwiek instrumenty kredytowe, które bezpośrednio lub pośrednio mogłyby zaszkodzić celowi kierunków.
Warunki powodzenia selektywnej kontroli kredytowej:
reklamy:
zdaniem prof. Suraja B. stopień powodzenia selektywnej kontroli kredytowej zależy od następujących trzech czynników:
1. Zakres skutecznych ograniczeń kredytowych:
po pierwsze, selektywne kontrole kredytowe są zasadniczo ukierunkowane na bezpieczeństwo, a nie ukierunkowane na cel, przynajmniej w krajach rozwiniętych przemysłowo. W takich krajach wielcy i wpływowi kredytobiorcy mogą uniknąć ograniczających skutków tych środków poprzez zaciąganie pożyczek na zabezpieczenie innych zabezpieczeń i wykorzystywanie tak pożyczonych środków do celów spekulacyjnych, tj. do spekulacyjnego przechowywania akcji. Dlatego też w celu zapewnienia skuteczności selektywnej kontroli kredytowej należy je stosować w połączeniu z innymi (ogólnymi) środkami kontroli kredytowej.
2. Dostępność finansowania pozabankowego:
selektywna kontrola kredytowa traci również skuteczność w sytuacjach, w których następuje równoległe zwiększenie podaży pieniądza przez niebankowych pośredników finansowych. Zwykle obserwuje się to w mniej rozwiniętych krajach, takich jak Indie, czy przedsiębiorcy nie polegają zbytnio na finansowaniu bankowym w celu gromadzenia zapasów (tj. zapasów gotowych towarów).
w dużej mierze zależą one od prywatnych źródeł finansowania (własnych, jak również od nieuregulowanych rynków kredytowych). Jest więc całkiem możliwe, aby przedsiębiorcy przezwyciężyli ograniczenia nałożone przez selektywną kontrolę kredytową. W gospodarce równoległej, takiej jak nasza, dostępność finansowania pozabankowego staje się z czasem coraz ważniejsza.
oznacza to, że nawet jeśli kwant kredytu bankowego jest skutecznie ograniczony w pewnych kierunkach, gromadzenie spekulacyjne nie jest drastycznie ograniczone. Oczywiście skuteczność środka zależy w dużej mierze, jeśli nie całkowicie, od kosztów i dostępności finansowania pozabankowego dla przedsiębiorców i innych kredytobiorców.
3. Nadmierna presja popytu w gospodarce:
skuteczność selektywnej kontroli kredytowej jako środka antyinflacyjnego zależy w dużej mierze od stopnia niedoboru podstawowych towarów lub niedoboru podaży w stosunku do normalnego popytu. Im większy ten niedobór, tym silniejsza będzie presja spekulacyjna. Zasugerowano, że w przypadku ostrych niedoborów kontrole kredytowe powinny zostać wprowadzone znacznie wcześniej niż rzeczywisty wzrost cen towarów wrażliwych.
ogłoszenia:
wniosek:
z powyższej dyskusji można przewidzieć, że selektywna kontrola kredytowa może w najlepszym razie służyć jako użyteczne uzupełnienie ogólnej kontroli kredytowej i okaże się naprawdę skuteczna, jeśli otrzyma odpowiednie wsparcie za pomocą ogólnych środków kontroli kredytowej.
innymi słowy, selektywna kontrola kredytowa ma być stosowana oprócz tradycyjnych instrumentów kontroli kredytowej, a nie zamiast nich. Nawet wtedy selektywne kontrole kredytowe należy postrzegać jako krótkoterminowe, a nie długoterminowe środki stabilizacyjne.
w dłuższej perspektywie polityki zarządzania popytem (tj., polityki ukierunkowane na zmniejszenie popytu na podstawowe towary poprzez ograniczenie wielkości kredytów bankowych) mają być wspierane przez politykę zarządzania podażą (tj. politykę mającą na celu zwiększenie produkcji podstawowych towarów), tak aby w dłuższej perspektywie osiągnąć lepszą równowagę między zagregowanym popytem a zagregowaną podażą. Ponadto sam RBI przyznał, że selektywna kontrola kredytowa może w najlepszym razie złagodzić tendencję wzrostu cen, nie może całkowicie wyeliminować inflacji cenowej.