Starożytne chińskie buty

starożytne chińskie buty

Ta para to Rękodzieło. Dekoracja Panli na butach jest typowym wzorem z okresu Walczących Stanów (475-221 p. n. e.). Ten rodzaj buta został wprowadzony do stanu Zhao z grupy etnicznej Hu, która była pierwszą wielką innowacją w kulturze obuwniczej w chińskiej historii. Podczas walczących państw król Zhao wprowadził do swojego kraju Buty i ubrania Hu, aby armia mogła szybciej poruszać się w walce. W związku z tym Stan Zhao stał się jednym z siedmiu najsilniejszych państw w tym czasie. Pojawienie się butów radykalnie zmieniło życie Wojskowe, polityczne, a nawet chińskie społeczeństwo. Od tego czasu buty były zarówno butami wojennymi, jak i codziennymi, które rozprzestrzeniły się po całym kraju.

starożytne chińskie buty

Lilia stopy odnosi się do kobiet związane stopy. Pochodzenie stóp lilii nie jest bardzo pewne. Często mówi się, że pojawił się w okresie pięciu dynastii (907-960). Według legendy król poprosił damę o imieniu Ruiniang, aby związała stopy i zatańczyła na złotym kwiacie lotosu, dlatego nazwano go trzycalowymi liliowymi stopami. Następnie pojawił się zwyczaj wiązania stóp. Ale zwyczaj ten ustał po założeniu nowych Chin, a buty do stóp lilii weszły do muzeów. Jest jeszcze inna historia o liliowych stopach. Król z dynastii Sui (581-618) był niemoralny. Kiedy podróżował wzdłuż rzeki, nie chciał używać mężczyzn do holowania łodzi, więc wybrał 100 pięknych kobiet. Córka Kowala, Wu Yueniang, była jedną z nich. Związała stopy i schowała w środku mały miecz. Nosiła bardzo piękne małe buty z kwiatami lotosu, które przyciągały uwagę króla. Kiedy król podszedł bliżej, Wu Yueniang wyciągnął miecz i dźgnął rękę króla. Wu Yueniang nie udało się zabić króla, po czym wskoczyła do rzeki i popełniła samobójstwo. Od tego czasu kobiety zaczęły wiązać stopy, aby upamiętnić Wu Yuenianga.

starożytne chińskie buty

Flowerpot-podeszwa butów z dynastii Qing. Kobiety z grupy etnicznej Mandżuskiej lubiły nosić długie sukienki, ale uważały, że chodzenie jest niewygodne. W ten sposób dodali specjalny rodzaj grubej podeszwy pod butami. Podeszwa wyglądała jak doniczki, więc nazywano je butami doniczkowymi. Według legendy wydawali rytmiczny dźwięk, który odstraszał złe zwierzęta. Innym powodem noszenia butów z podeszwą doniczki było to, że rzekomo sprawiały, że kobiety były szczuplejsze i bardziej kokieteryjne.

Poprzednia Strona 1 2 3 Następna Strona

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.