the Medicare Improvements for Patients and Providers Act: Improving Enrollment in the Medicare Savings Program Five Years later

pięć lat temu w tym miesiącu ustawa Medicare Improvements for Patients and Providers Act (MIPPA) stała się prawem. Od tego czasu MIPPA z powodzeniem zwiększyła rejestrację w programie oszczędności Medicare i pomogła zapewnić, że tysiące beneficjentów Medicare jest w stanie pozwolić sobie na niezbędną opiekę medyczną. Pomimo sukcesu MIPPA, Medicare programy niskiego dochodu pozostają niedokończone. Decydenci federalni powinni kontynuować reformy strukturalne, które poprawiają dostęp beneficjentów do programów Medicare o niskich dochodach i administrację rządową.

kontekst

Medicare zapewnia podstawowe ubezpieczenie zdrowotne ponad 49 milionom starszych Amerykanów i osób niepełnosprawnych. Mimo to, Medicare może być drogie. Typowe wydatki out-of-pocket dla beneficjenta w uczciwym lub złym stanie zdrowia bez dodatkowego ubezpieczenia wynosi około $4,500 rocznie.

koszt składek i koasekuracji Medicare jest ogromnym obciążeniem dla zasobów finansowych osób starszych i osób niepełnosprawnych. Jest to szczególnie rażące, ponieważ prawie połowa wszystkich beneficjentów Medicare żyje za mniej niż $22,000 rocznie. Ponadto beneficjenci Medicare o niskich dochodach są zwykle bardziej chorzy i słabsi niż ich odpowiednicy o wyższych dochodach, a zatem wymagają więcej usług. Badania wykazały, że nawet nominalny podział kosztów może zniechęcić do korzystania z niezbędnych usług dla osób o niskich dochodach, co prowadzi do wyższych wydatków na kosztowną opiekę medyczną.

1. Program oszczędności Medicare (MSP)

program kwalifikowanego beneficjenta Medicare (QMB)

o płaci za składki części a i B oraz podział kosztów
o dochód poniżej 100% FPL i aktywa poniżej $8,580 dla indywidualnego

określony program beneficjenta Medicare o niskich dochodach (SLMB)

o płaci za składkę części B
o dochód między 100% a 120% FPL & aktywa poniżej $8,580 dla osoby indywidualnej

kwalifikowany program indywidualny (Qi)

o płaci za część B premia
o dochód między 120% A 135% FPL & aktywa poniżej $8,580 dla osoby Indywidualne

2. Część D subwencja o niskich dochodach (LIS lub „dodatkowa pomoc”)

pełna subwencja o niskich dochodach

o Część D subwencja do premii za plan
o bardzo niskie copays ($1.15 Dla leków generycznych i $3.65 dla marki)
O poniżej 100% FPL i aktywa poniżej $8,580 dla osoby indywidualnej
o Dostępne automatycznie dla wszystkich osób, które kwalifikują się do Medicaid lub MSP niezależnie od dochodu lub aktywów

częściowa dotacja o niskich dochodach

o zmniejsza składki części D i copay w skali przesuwnej
o dochód poniżej 150% FPL i 13 300 USD w aktywach.

pomoc finansowa jest dostępna dla beneficjentów Medicare o bardzo niskich dochodach i aktywach – głównie za pośrednictwem państwowych programów Medicaid, państwowych programów oszczędnościowych Medicare (msp) dla części a i B oraz federalnego subwencji o niskich dochodach (LIS) dla części D zasięgu leków na receptę (patrz pasek boczny programów o niskich dochodach Medicare).

pomimo znaczenia tych programów, Rekrutacja historycznie pozostała bardzo niska. W 2004 r. CBO oszacowało, że tylko 33% kwalifikujących się beneficjentów zostało włączonych do programu QMB, a tylko 13% kwalifikujących się beneficjentów zostało włączonych do programu SLMB. Liczby te reprezentują jedne z najniższych wskaźników rekrutacji na sprawdzone pod względem środków świadczenia publiczne w kraju.

istnieje wiele czynników, które odpowiadają za tę niską rekrutację, w tym: złożone procedury administracyjne obejmujące trzy do czterech agencji federalnych i stanowych; test aktywów, który wymaga uciążliwej dokumentacji; oraz brak edukacji beneficjentów w zakresie procedur aplikacyjnych i rekrutacyjnych. MIPPA starała się znieść niektóre z tych barier w rekrutacji.

jak MIPPA poprawiła dostęp do programu oszczędności Medicare (MSP)

MIPPA dokonała kilku znaczących zmian w programach Medicare i Medicaid, w tym przepisów, które ograniczają odzyskiwanie majątku, zmniejszają podział kosztów zdrowia psychicznego i rozwiązują nierówności zdrowotne. Na potrzeby tego alertu skupimy się jednak na dwóch aspektach prawa, które poprawiają dostęp beneficjentów do programu oszczędności Medicare: wyrównanie poziomów aktywów między programem Part D LIS i programem oszczędności Medicare oraz transfer danych między administracją zabezpieczenia społecznego a państwowymi agencjami Medicaid.

• wyrównywanie poziomów aktywów między częścią D dotacją o niskich dochodach a programem oszczędności Medicare

przed wprowadzeniem MIPPA limity aktywów programu oszczędności Medicare były powiązane z programem SSI. Te limity aktywów nie zostały zwiększone wraz z inflacją i nie zmieniły się od dziesięcioleci (chociaż niektóre państwa zezwoliły na bardziej hojne limity aktywów MSP lub całkowicie je usunęły). Natomiast limity aktywów programu LIS były wyższe i indeksowane do inflacji. Spowodowało to niewspółosiowość między dwoma programami. Na przykład osoby zakwalifikowane do MSP automatycznie kwalifikowały się do części D subwencji o niskich dochodach. Jednak beneficjenci uznani za kwalifikujących się do części D subwencji o niskich dochodach nie byli automatycznie kwalifikowani, a nawet zobowiązani do ustalenia ich kwalifikowalności do programów oszczędnościowych Medicare. W rezultacie wielu beneficjentów o niskich dochodach kwalifikowało się do jednego programu, ale nie do drugiego.

począwszy od 1 stycznia 2010 r., MIPPA wymagała, aby wszystkie stany dostosowały poziomy aktywów MSP do LIS. W ten sposób po raz pierwszy od 1989 r.podniesiono limity aktywów MSP i zapewniono, że limity te zostaną skorygowane o inflację w przyszłości. Ten przepis MIPPA zwiększył liczbę beneficjentów kwalifikujących się do MSP i skutecznie rozszerzył kwalifikowalność w 41 państwach.

• wymiana danych między SSA a stanowymi agencjami Medicaid

Federalna Administracja Zabezpieczenia Społecznego określa kwalifikowalność do części D subwencji o niskich dochodach, podczas gdy państwowe agencje Medicaid określają kwalifikowalność do programu oszczędności Medicare. Przed wydaniem MIPPA konieczna była jedynie ograniczona koordynacja między tymi dwoma agencjami. Od początku programu Część D, Social Security wysłał Podstawowe Dane demograficzne do państwowych agencji Medicaid dotyczące części D subwencji o niskich dochodach zapisów, ale państwa nie były zobowiązane do niczego z danymi. W rezultacie wiele osób, które mogły zostać zbadane i zapisane do programu oszczędności Medicare w oparciu o informacje dostarczone do SSA w celu zastosowania programu subwencji o niskich dochodach, nie było.

MIPPA wymaga od SSA przesłania, za zgodą wnioskodawcy, pełnego zapisu danych do państw, w których konsument ubiega się o LIS. Państwa agencje Medicaid, z kolei, są zobowiązane do traktowania informacji jako aplikacji programu oszczędności Medicare. Państwa mogą zdecydować, czy zaakceptować każdy kompleksowy zapis danych jako wypełnioną aplikację programu oszczędności Medicare, czy też wymagać dodatkowej weryfikacji informacji od wnioskodawców. SSA rozpoczął przekazywanie wniosków w styczniu 2010 r.i poinformował o przekazaniu ponad 1,9 miliona wniosków do Stanów między 4 stycznia 2010 r. a 31 maja 2012 r.

wpływ MIPPA: lepszy dostęp do MSP

wstępne raporty pokazują, że MIPPA miała pozytywny wpływ na rejestrację MSP. Korzystając z danych CMS, rządowe Biuro odpowiedzialności niedawno odkryło, że rekrutacja MSP wzrosła każdego roku od 2007 do 2011. Największy wzrost liczby MSP nastąpił w 2010 i 2011 roku (odpowiednio 5,2 proc.i 5,1 proc.) w pierwszych dwóch latach obowiązywania przepisów. Biuro koordynacji Medicare-Medicaid również odnotowało wzrost rejestracji MSP, zauważając, że wzrost rejestracji MSP wyprzedził rejestrację w pełnym Medicaid przez beneficjentów Medicare.

według badania GAO, większość urzędników państwowych Medicaid uważa, że przepisy dotyczące transferu danych MIPPA zwiększyły rejestrację MSP. Urzędnicy z 28 państw poinformowali, że w wyniku przesunięć wniosków wzrosła Rekrutacja MSP. Natomiast urzędnicy z 12 państw poinformowali, że transfery wniosków nie miały wpływu na rejestrację MSP, a urzędnicy z pozostałych 10 państw poinformowali, że nie znali wpływu transferów.

istnieje wiele czynników, które mogą stanowić zwiększoną rejestrację w programie oszczędności Medicare, w tym spowolnienie gospodarcze i zwiększony zasięg i wysiłki edukacyjne. Niemniej jednak istnieją silne dowody sugerujące, że dostosowanie przez MIPPA testów aktywów MSP i LIS oraz transfer danych aplikacji MSP między urzędami Ubezpieczeń Społecznych i stanowymi Medicaid, odniosło sukces w wzmocnieniu rejestracji w tych tradycyjnie niedokończonych programach.

Nauka od MIPY: Ciągła poprawa programów Medicare o niskich dochodach

programy Medicare o niskich dochodach nadal wymagają znacznych ulepszeń strukturalnych, aby działały optymalnie. Realizacja projektu MIPPA-jego sukcesy i trudności – może oświetlić obszary najbardziej wymagające reform. Federalni decydenci powinni nadal dążyć do większego dostosowania między częścią D subwencji o niskich dochodach, Medicare Savings Program i Medicaid. Zwiększona koordynacja między tymi programami zmniejszy przeszkody administracyjne w rejestracji i zapewni, że wszyscy kwalifikujący się beneficjenci zostaną objęci rejestracją.

zmienność stanu w poziomach aktywów MSP nadal stanowi barierę dla rejestracji. Podczas gdy w ramach MIPPA stany muszą utrzymywać limity aktywów MSP na poziomie LIS lub poniżej, stany nadal mają znaczną elastyczność w określaniu, w jaki sposób i jakie zasoby mają się liczyć. Na przykład MIPPA wymagała, aby wartość polisy ubezpieczeniowej na życie nie była wliczana przy ustalaniu majątku wnioskodawcy na potrzeby LIS. Wymóg ten nie obejmuje jednak programów stanowych MSP.

ta ciągła rozbieżność między państwowym programem oszczędności Medicare a federalnym programem LIS podważa przepisy dotyczące transferu danych MIPPA. Polityka CMS pozwala stanom traktować informacje w przesyłanych aplikacjach LIS jako zweryfikowane, chociaż Stany nie są do tego wymagane. Aplikacja uznana za zweryfikowaną może skutkować automatyczną rejestracją MSP. Ze względu na różnice w stanowych i federalnych wymogach dotyczących aktywów i dochodów, wiele stanów decyduje się samodzielnie ponownie zweryfikować przekazane informacje o aplikacji LIS. Wymaga to dodatkowej pracy ze strony państwa i stanowi znaczną przeszkodę dla wnioskodawców.

zgodnie z ankietą GAO, 35 państw zgłosiło, że wymagało od wnioskodawców ponownego zweryfikowania niektórych lub wszystkich informacji, zanim państwo określiłoby kwalifikowalność do MSP. GAO stwierdził na podstawie wywiadów z urzędnikami z wybranych państw, że wymaganie ponownej weryfikacji od wnioskodawców obejmowało wiele dodatkowych kroków zarówno przez państwo, jak i wnioskodawcę. Natomiast urzędnicy z państw, które zaakceptowały weryfikację informacji przez SSA, powiedzieli GAO, że państwo było w stanie automatycznie zapisać więcej przeniesionych wnioskodawców. Stany, które nie wymagały ponownej weryfikacji i automatycznie zarejestrowani kandydaci LIS zobaczyli wyższe wskaźniki rejestracji MSP niż te wymagające ponownej weryfikacji. Na przykład w Pensylwanii, stanie, który zaakceptował przeniesienie aplikacji LIS jako kompletną aplikację MSP, zapisało się 16 000 z 37 500 wnioskodawców. Natomiast Arizona, która wymagała ponownej weryfikacji przez beneficjentów, zapisała tylko 800 z 16 000 wnioskodawców.

wniosek

firma MIPPA osiągnęła pewien sukces w dostosowywaniu i usprawnianiu procedur rejestracji MSP i z powodzeniem zwiększyła liczbę rejestracji MSP. Jednak, Medicare niski dochód program rejestracji nadal jest utrudniony przez nieefektywność administracyjną i niepotrzebnych komplikacji. Kongres musi nadal dążyć do większego dostosowania i koordynacji między Medicaid, Medicare programy oszczędnościowe i część D subwencji o niskich dochodach.