Agarwood to żywiczny twardziel, który czasami występuje w drzewach należących do rodzaju Aquilaria (rodzina Thymelaeceae). Aquilaria jest szybko rosnącym, archaicznym subtropikalnym drzewem leśnym, którego zasięg występowania rozciąga się od południowych podnóży Himalajów, przez Południowo-Wschodnią Azję, aż po lasy deszczowe Papui-Nowej Gwinei. Rośnie na wysokościach od kilku metrów nad poziomem morza do ok. 500 metrów jest idealne. Aquilaria mogą rosnąć na wielu glebach, w tym na ubogich glebach piaszczystych. Sadzonki wymagają dużego cienia i wody, ale szybko rosną, produkując kwiaty i nasiona już w wieku czterech lat. Co najmniej piętnaście gatunków Aquilaria są znane do produkcji bardzo poszukiwanych agarwood. W Azji Południowej, zwłaszcza w Indiach, występuje Aquilaria achalloga. Aquilaria malaccensis znana jest głównie z Malezji i Indonezji, podczas gdy Aquilaria crassna rośnie głównie w Indochinach. Znane są również inne, takie jak Aquilaria grandfolia, Aquilaria chinesis itp., choć są to stosunkowo niewielkie gatunki do produkcji agarwood.
Przekrój drzewa pokazujący żywiczne Drewno sercowate
użycie
„Drewno bogów” było sprzedawane i bardzo pożądane od tysięcy lat. Żywiczne drewno jest używane jako kadzidło, do celów leczniczych, a czysta Żywica w postaci destylowanej jest używana jako olejek eteryczny, a także składnik perfum. Poza rodzimymi krajami jest najbardziej znany na Bliskim Wschodzie, w Chinach, na Tajwanie i w Japonii. Istnieje silny związek między używaniem, religią i właściwościami leczniczymi, a wyszukane ceremonie tradycyjne i religijne są znane na całym świecie. Uzdrowiciele wiary na Bliskim Wschodzie używają go podczas ceremonii leczniczych, japońscy pielgrzymi przekazują kwiaty i olej agarowy do świątyń shintō-buddyjskich, a Wietnamskie Grupy religijne są zobowiązane do przyprowadzania agarowca do ceremonii w swoich świątyniach w społecznościach Delty Mekongu.
wartość
wartość pierwszego gatunku Agarwood jest niezwykle wysoka. Na rynku dostępna jest szeroka gama produktów różnych gatunków, różniących się położeniem geograficznym i osadzeniem kulturowym. Ceny wahają się od kilku dolarów za kilogram za najniższą jakość do ponad trzydziestu tysięcy dolarów za najwyższej jakości olej i drewno żywiczne. Aquilaria crassna jest wymieniona jako gatunek krytycznie zagrożony w Wietnamie, a A. malaccensis jest wymieniona jako narażona przez Światową Unię Ochrony Przyrody, IUCN.
wyginięcie
drzewa produkujące żywicę są zagrożone w ich znanym siedlisku w całej Azji Południowo-Wschodniej. Główną siłą napędową, która zapoczątkowała ten projekt, było uznanie niezrównoważonych zbiorów Aquilaria w naturalnych lasach, które doprowadziły do bliskiego wymarcia tego rodzaju drzew w Wietnamie i gdzie indziej. Aquilaria crassna jest obecnie gatunkiem chronionym w Wietnamie. Ograniczenia w handlu i zbiorach będą praktycznie niemożliwe do wdrożenia i wyegzekwowania, jeśli nie zostanie opracowana alternatywa dla zbiorów leśnych. Ponadto, zarówno w perspektywie krótko -, jak i długoterminowej, należy utrzymać bazę zasobów naturalnych, aby zaopatrzyć obecne i przyszłe plantacje Aquilaria w materiał genetyczny, aby zapobiec obumieraniu roślin, utrzymać różnorodność i ewentualnie poprawić produkcję żywicy.
uprawa Aquilarii z kawą
substytuty
rozwój substytutów syntetycznych zwykle pojawia się, gdy nie są dostępne zrównoważone dostawy produktu naturalnego. Jednym z pierwszych pytań poruszanych podczas rozważania projektu pilotażowego było: „czy możliwe jest zsyntetyzowanie agarowca i oleju agarowego?”Odpowiedź brzmi „nie”. Agarwood nie może być zsyntetyzowany. Dla perfum dostępne są już chemiczne substytuty, które są tanie i stanowią najmniej dochodowy koniec rynku. Ponadto produkty te nie zbliżają się do naśladowania produktu naturalnego, a tym samym nie stanowią zagrożenia dla produkcji nie syntetycznych produktów z agarwood. Główne składniki chemiczne odpowiedzialne za charakterystyczny zapach produktów agarowych, 15-węglowe związki łańcuchowe zwane seskwiterterpenami, mogą być zasadniczo syntetyzowane. Są to jednak bardzo skomplikowane struktury, które są niezwykle drogie w syntezie, co czyni je komercyjnie nieatrakcyjnymi.