Ferdinand Hérold
jako powitalna ulga dla pozornie niekończących się linii biednych bohaterek operowych, które są ofiarami złych wyborów kochanków, krewnych (ojców, braci), którzy chcą poślubić ich nieodpowiednim Starcom itp., mamy Camille i Alice, bohaterki opery Ferdinanda Hérolda Zampa (1831), choć jedna już zmarła z powodu fałszywego kochanka.
Hrabia Monzy, uwiodłszy, a następnie porzuciwszy Alice, rozpoczyna pirackie życie pod imieniem Zampa. Alice umiera, a na jej pamiątkę wznosi się posąg, który jest czczony przez miejscowych jako święta. Camille jest zaręczona z Alphonse, młodszym bratem Zampy i aby go uratować przed bratem, rezygnuje z zaręczyn. Podczas uroczystej uczty, obrączka zostaje umieszczona na posągu Alicji, a Zampa ogłasza ją swoją żoną. Wszyscy się śmieją, ale kiedy próbuje zdjąć pierścień z posągu, ręka posągu zamyka się na nim.
Zampa, Akt II, w którym Zampa zabiera Camille od Alphonse’a
ślub Zampy i Camille trwa, gdy Alphonse nie jest w stanie zerwać rodzinnych więzi, wyzywając brata, ale gdy Zampa ma wziąć Camille w ramiona, pojawia się między nimi Alice i ciągnie Zampę do piekła.
posąg, który budzi się do życia, aby bronić się przed złym człowiekiem, który spowodował jego śmierć w Zampie, jest wyraźnie nawiązaniem do Commendatore / kamiennego Gościa w Don Giovannim Mozarta i według jego biografów został celowo wykorzystany przez Hérolda z podziwu dla twórczości Mozarta.
Zampa, Akt III i maszyneria, która ma doprowadzić Alice na scenę. Poniżej przedstawiono kostiumy postaci
opera przyciągnęła uwagę publiczności ze względu na wszystkie punkty kontrolne, zawierające ” złe korsarze, piękne panny i posągi ożywające na słonecznej Sycylii.”Poza tym, Muzyka Hérolda prezentowała jedność opowiadania historii, czasami pasjonującą, czasami komiczną, ale wszystkie połączone ze sobą w błyskotliwy, genialny sposób muzyczny. To tak, jakby Klasyczny „realizm” Don Giovanniego został przeniesiony w romantyczny okres z arystokratycznego pirata, ale ze scenami umieszczonymi w romantycznym stylu wsi, wraz z gotycką kaplicą i opuszczonym grobowcem.
Hérold: Zampa, czyli Uwertura marmurowa
Pierre Dervaux
to nagranie z 1958 roku przez Orchestre de l ’ association des Concerts Colonne, dyrygował Pierre Dervaux (1917-1992). Studiował w Konserwatorium Paryskim, a po II wojnie światowej pełnił funkcję pierwszego dyrygenta Opéra-Comique w Paryżu (1947-1953). Jako pierwszy dyrygent Opéra de Paris (1956-1972) wyreżyserował prawykonanie Dialogues des Carmélites Poulenca w 1956 roku. Był głównym dyrygentem koncertów Colonne (1958-1992), kiedy to dokonano nagrania.
wykonanie:
Pierre Dervaux
Orchestre de l ’ association des Concerts Colonne
nagrane w 1958
Oficjalna strona