Zmiana uprawy / zalety i wady | PDF

uprawa zmienna jest rodzajem uprawy, w której obszar jest uprawiany tymczasowo przez pewien okres czasu, który różni się z miejsca na miejsce, a następnie porzucony na jakiś czas, aby w naturalny sposób przywrócić składniki odżywcze na działce. Jest to bardzo istotne dla żyzności ziemi.

jest to prymitywna metoda uprawy, która była praktykowana w okresie neolitu, od 13 000 do 3000 p. n. e. Być może jest to pierwsza przyjęta przez człowieka neolitycznego metoda uprawy i wykorzystywania gleby do produkcji roślin. Ale prawdopodobieństwo, że jest to pierwsza metoda, jest nadal kwestią debaty, ponieważ zostało to udowodnione tylko przez niektóre zapisy, ale nadal jest to pewna kwestia wątpliwości.

miejsce

ten rodzaj uprawy jest ogólnie praktykowany w północnym regionie Indii, który obejmuje stany takie jak Assam, Manipur, Mizoram i Arunachal Pradesh. Praktykuje się ją głównie na terenach pagórkowatych. Poza Indiami praktykowany jest także w lasach deszczowych Ameryki Południowej, środkowych i zachodnich oraz południowo-wschodnich Indiach.

jest również znany jako Rolnictwo slash-and –burn.

proces

najpierw rolnik oczyszcza ziemię, którą musi uprawiać. Następnie usuwa wszystkie rośliny i roślinność z ziemi. Spala wszystkie te rośliny w kontrolowany sposób. Ilekroć przychodzi deszcz, zmywa popioły roślin do gleby i w ten sposób żyzność gleby wzbogaca się, ponieważ do gleby dodaje się potaż.

ta oczyszczona ziemia, która jest teraz idealna pod uprawę nazywa się Swidden i przez następne dwa do trzech lat nadaje się pod uprawę. Otwory wykopuje się w glebie, w której nasiona wysiewane są przez robotnice bez pługa. Po prostu wykonują to zadanie za pomocą prostych instrumentów, takich jak dibblery lub drążki do kopania.

kobiety i dzieci pracują razem, aby zebrać plony dla ich utrzymania. Po trzech latach, kiedy żyzność gleby zaczyna się zmniejszać i nie wspiera gleby do odżywiania upraw. Opuszczają ziemie i zaczynają uprawiać drugą ziemię. Opuszczają tę starą ziemię, aby umożliwić jej naturalne odzyskanie płodności, aby mogli ją uprawiać po piętnastu do dwudziestu latach.

w różnych regionach Indii jest znany pod różnymi nazwami, np. Rolnictwo slash-and-burn, migracyjne Rolnictwo prymitywne, Rolnictwo koczownicze, Rolnictwo motyka I burn, a w północno-wschodnich Indiach jest znany jako uprawa „Jhumming” lub „Jhum”.

wiele krajów zaprzestało tej praktyki na rzecz bardziej zaawansowanego rolnictwa technologicznego. Indyjscy kultywatorzy nadal praktykują tę tradycyjną metodę w północno-wschodnich Stanach Orissa i Andhra Pradesh. Odisha jest stanem o największym obszarze pod zmieniającą się uprawą.

wcześniej ziemie pozostawały na 20 lat w celu uzupełnienia, ale teraz-a-dni ze względu na dużą populację zmniejsza się do znacznie niższych 4-6 lat.

uprawy

głównie kultywatorzy, którzy praktykują tę metodę, używali jej w tym celu, aby mogli utrzymać swoje życie i jeść dwa kwadratowe posiłki. Produkują duże odmiany roślin z tego samego pola tylko dla siebie. Uprawy takie jak zyski żywnościowe, warzywa, niełuskany, fasola, millets itp. są na ogół uprawiane.

zalety zmiany uprawy

• jest to bardzo przydatne dla ludzi żyjących na terenach pagórkowatych. Jest to najprostszy sposób na kultywowanie ich upraw. Małe krzewy i chwasty można łatwo usunąć za pomocą małego ręcznego instrumentu.
• w krótkim czasie można łatwo produkować i zbierać plony.
• nie ma niebezpieczeństwa powodzi lub suszy, ponieważ woda w strumieniach na wzgórzach może łatwo nawadniać tę ziemię regularnie.
• pomaga wykorzystywanym gruntom odzyskać wszystkie utracone składniki odżywcze w sposób naturalny bez pomocy nowoczesnych metod uzupełniania gleby.
• oszczędza szeroki zakres zasobów, ponieważ tylko niewielka działka jest używana do takiej uprawy.
• ta metoda jest przyjazna dla środowiska, ponieważ jest organiczna.
• zmniejsza degradację środowiska.
• choroby przenoszone przez glebę również zmniejszają się dzięki zastosowaniu tej metody.
• zmniejsza stosowanie leków zwalczających szkodniki.

wady przesunięcia rolnictwa

• zniszczenie lasu jest największą wadą tego typu uprawy. Las trwa lata, aby zbudować, ale ta metoda zniszczyć je w ciągu dnia dla własnych motywów utrzymania na przykład w Cherrarpunji, Meghalaya ten rodzaj uprawy przekształcił i wiecznie zielony pas lasu w suchą i brązową ziemię.
• niszczenie lasów powoduje silną erozję gleby, która z kolei powoduje powodzie w rzekach i obszarach nizinnych.
• ze względu na dużą liczbę ludności zmniejsza się powierzchnia gruntów przeznaczonych pod Rolnictwo. Obciążenie istniejących gruntów dostępnych pod tego rodzaju uprawy zwiększa się, co powoduje utratę większej ilości składników odżywczych z gleby bez jej uzupełniania.
• duża skala wylesiania również zwiększa globalne ocieplenie.
• to jest nieekonomiczne.
• prowadzi to do utraty bioróżnorodności.
• ta metoda jest odpowiedzialna za zmniejszenie żyzności gleby upraw, ponieważ ziemia jest opuszczana po wyczerpaniu gleby.
• przesunięcie uprawy powoduje duże marnotrawstwo Narodowe, ponieważ przekształca zieloną ziemię w jałową ziemię. Ziemia zajmuje wiele lat, aby uzupełnić tylko kosztem zapewnienia plonu przez 2 do 3 lat.
• zaburza równowagę ekologiczną, ponieważ zakłóca wiele ekosystemów tego regionu z powodu zniszczenia naturalnej roślinności.
• jeszcze jedną wadą jest to, że kultywatory nie mają prywatnej własności ziemi. W związku z tym nie podejmują żadnej inicjatywy w zakresie ochrony i poprawy stanu gleby.

rozwiązanie

• rolnicy powinni otrzymać edukację, aby mogli zrozumieć szkodliwe skutki zmiany uprawy.
• należy ponownie stwierdzić zalesianie, aby uzupełnić Duże opuszczone tereny.
• należy prowadzić ścisły monitoring gruntów pod taką uprawę.
• należy zachęcać do praktyki leśnictwa Rolniczego, w której zarówno uprawy, jak i wysokie drzewa są pielęgnowane przez rolników jednocześnie.
• jest prawie niemożliwe, aby całkowicie sprawdzić zmiany uprawy w niektórych częściach Indii, takich jak Nagaland. Ale możemy znaleźć na to rozwiązanie. Zamiast ograniczać tę metodę można ją poprawić. Nowa odmiana upraw lub użytkowych gatunków drzew może być uprawiana jako dodatkowa uprawa, która zwiększa żyzność gleby i zmniejsza erozję gleby.

wszystkie rozwiązania różnią się w zależności od regionu. Tylko rząd i kultywatorzy razem mogą znaleźć rozwiązania problemów tych obszarów.