Ballastwaterbeheer: stoppen met de verspreiding van invasieve soorten door schepen

grote vrachtschepen gebruiken ballastwater om hun gewicht in evenwicht te houden en ze stabiel te houden tijdens een reis. Hoewel ballastwater van essentieel belang is voor de veiligheid van het schip, kan het schadelijk zijn voor het mariene milieu, aangezien het lozen van ballastwater potentieel invasieve soorten in een nieuw marien milieu kan loslaten. Een goed beheer en behandeling van ballastwater vermindert dit risico aanzienlijk.

Wat is ballastwater?

Ballast is extra gewicht toegevoegd aan een schip wanneer het zijn lading ontlaadt – zonder Ballast zou het schip als een kurk uit het water springen en onstabiel kunnen worden.Voor de jaren 1880 gebruikten schepen vaste ballastmaterialen zoals rotsen en zand, die mensen in en uit laadruim moesten scheppen. Als het niet goed beveiligd is, kan een stevige ballast verschuiven in zware zeeën, waardoor het risico bestaat dat ze kapseizen. Met de introductie van stalen schepen en automatische pomptechnologieën in de 20e eeuw werd water een veiliger ballastmateriaal voor schepen.

wanneer Schepen ballast nodig hebben, wordt water gemakkelijk in ballasttanks gepompt vanuit de zee of de binnenwateren waar het schip zich bevindt, wat gewicht toevoegt aan de bodem en de zijkanten van het schip. Ballastwater wordt in de oceaan gepompt wanneer het niet meer nodig is (wanneer het gewicht van het schip moet worden verlicht) – bijvoorbeeld wanneer het schip lading aan boord neemt. Ballastwater kan op het land worden afgevoerd terwijl schepen op hun ligplaats liggen; deze praktijk is echter niet gebruikelijk omdat het duur is en gespecialiseerde apparatuur en complexe processen vereist.Ballasttanks zijn een integraal onderdeel van het ontwerp van een schip, waarvan het aantal en de grootte variëren naar gelang van het type en de constructie van het schip. Schepen kunnen een scala aan ballast mogelijkheden en capaciteiten hebben, maar over het algemeen ballast gelijk aan 25% tot 30% van het gewicht dat het schip kan dragen – met inbegrip van vracht, brandstof, bemanning, passagiers, voedsel en water – of het eigen gewicht tonnage.

Waarom is ballastwater belangrijk?Ballastwater is van cruciaal belang voor de veilige exploitatie van schepen. Het wordt gebruikt om de verdeling en het totale gewicht van het schip aan te passen om het schip rechtop en in een veilige, stabiele conditie te laten drijven. Ballast wordt gebruikt ter compensatie van verschillende ladingen die een schip op verschillende tijdstippen kan vervoeren, met inbegrip van gewichtsveranderingen tijdens laden en lossen. Het zorgt ook voor stabiliteit en wendbaarheid tijdens de reis van een schip.

ballasten en ballasten van een commercieel schip om zijn lading

ballasten in evenwicht te brengen – het proces waarbij een commercieel schip tijdens het vervoer of in een haven water in of uit zijn ballasttanks pompt – is essentieel voor de veiligheid, vooral wanneer het schip een zware lading in het ene ruim en een lichtere lading in het andere ruim of leeg en met ruwe zee geconfronteerd wordt. Ballasten is niet te verwarren met” bunkeren ” – het proces waarbij de brandstoftanks van een schip (zogenaamde bunkertanks) worden gevuld met de scheepsbrandstof (zogenaamde bunkerbrandstof) die nodig is voor de reis.

Waarom is ballastwater een probleem?Het laden en lossen van onbehandeld ballastwater kan een grote bedreiging vormen voor het milieu, de volksgezondheid en de economie, aangezien Schepen een drager worden voor de overdracht en verspreiding van bedreigende invasieve aquatische soorten van het ene deel van de wereldzeeën naar het andere.

wanneer ballastwater in een schip wordt gepompt, worden sediment en microscopische organismen ook in de ballasttanks overgebracht. Deze organismen omvatten bacteriën, microben, kleine ongewervelde dieren, eieren, cysten, en larven van diverse species. Veel van deze organismen kunnen lange tijd overleven in onherbergzame omgevingen, waaronder ballasttanks van een schip. Wanneer het ballastwater wordt geloosd, komen de organismen in het lokale mariene milieu terecht. Zonder hun natuurlijke roofdieren en onder de juiste omstandigheden zullen deze vreemde soorten niet alleen overleven, maar kunnen ze ook floreren en invasieve, bedreigende en zelfs eliminerende populaties worden.

de invasie van Zebramosselen in de Grote Meren is een voorbeeld van de verwoesting die een soort kan veroorzaken wanneer ze in een nieuw marien milieu wordt geïntroduceerd. Deze zoetwatermossel, afkomstig uit de zwarte en Kaspische Zee in Europa, heeft sinds zijn aankomst in de late jaren 1980 als gevolg van de lozing van ballastwater door schepen aanzienlijke milieuschade veroorzaakt, waaronder het verstoren van de lokale voedselketen. Omdat ze zich snel en in grote aantallen voortplanten – geschat wordt dat vrouwtjes wel een miljoen eitjes per jaar kunnen leggen – overweldigen zebramosselen snel lokale soorten, zoals inheemse mosselen, die zich voeden met dezelfde voedselbronnen en de groei en ontwikkeling van inheemse soorten belemmeren. Zebramosselen kunnen zich ook hechten aan inheemse mosselen en ze verstikken, waardoor ze sterven. In de loop der jaren hebben zebramosselen zich verder verspreid in de Canadese wateren en zijn gevonden in Quebec (St.Lawrence River) en Manitoba (Lake Winnipeg). Deze indringer heeft ook miljarden dollars gekost voor het schoonmaken en repareren van onderwaterinfrastructuur, bijvoorbeeld het opruimen van verstopte afvoerleidingen en clusters op palen.

op economisch gebied is de impact van invasieve soorten aanzienlijk. In Canada alleen al, wordt geschat dat invasieve aquatische soorten veroorzaken bijna $6 miljard aan verstoring en schade per jaar.1 Deze omvatten een toename van de proliferatie van giftige algen, verstopping van waterinlaten en leidingen voor energie-en waterzuiveringsinstallaties en beschadiging van vaartuigen en dokken.Ballastwater van schepen is een van de belangrijkste oorzaken van de wereldwijde overdracht van invasieve aquatische soorten, wat verklaart waarom het de afgelopen decennia een belangrijke kwestie is geworden. De verspreiding van invasieve soorten wordt nu erkend als een van de grootste bedreigingen voor het ecologische en economische welzijn van de planeet, aangezien de veroorzaakte schade vaak onomkeerbaar is.2 zo werd de Europese Groene Krab – een van ‘ s werelds meest ongewenste invasieve soorten – voor het eerst per schip geïntroduceerd naar oost-Canada in de jaren 1950 en, meer recentelijk, naar de westkust van Vancouver Island in British Columbia. Het is een formidabel roofdier dat de inheemse krabben overtreft voor voedsel en essentiële zeegrasbedden en de schaal -, weekdieren-en vissen die ze onderdak bieden verstoort. Omdat ze het algehele evenwicht van de kustecosystemen in gevaar brengen en de overvloed aan inheemse soorten verminderen, bedreigen Europese Groene krabben de lokale visserij en aquacultuur en de mensen die ervan afhankelijk zijn.3 Het blijkt zalm te bedreigen, inclusief de voedsel -, ceremoniële en sociale visserij van inheemse gemeenschappen. Hoewel de populatie van Europese Groene krab in de Canadese wateren nauwlettend wordt gecontroleerd en gecontroleerd, kan deze invasieve soort ernstige schade toebrengen aan het mariene milieu waarin hij gedijt.

feiten en cijfers over ballastwater en invasieve soorten:4

• Ongeveer 10 miljard ton ballastwater worden vervoerd wereldwijd elk jaar, die zou kunnen vullen over 4 miljoen Olympisch zwembaden
• naar schatting 7.000 aquatische soorten zijn overgedragen in ballast water elk uur van elke dag
• Een nieuwe invasie geschiedt om de 9 weken

De Europese Groene Krab, ronde grondel, zeepokken, en bloody red garnalen zijn allemaal voorbeelden van invasieve aquatische soorten gevonden in de Canadese wateren. Lees hier meer over de rol die commerciële zeevaart speelt bij de overdracht van invasieve soorten.

Wat zijn de voorschriften voor ballastwater in Canada?

om ecologische en milieuschade als gevolg van het lozen van ballastwater te voorkomen, voerde Canada in 2006 ballastwater Control and Management Regulations (nu ballastwater Regulations) uit onder de Canada Shipping Act, 2001.In 2010 is Canada toegetreden tot het Internationaal Verdrag voor de controle en het beheer van ballastwater en sedimenten van de Internationale Maritieme Organisatie (IMO), beter bekend als het Ballastwaterbeheerverdrag. Het Verdrag, dat in September 2017 in werking is getreden, heeft tot doel de verspreiding van schadelijke aquatische organismen van de ene regio naar de andere te voorkomen door normen en procedures vast te stellen voor het beheer en de controle van ballastwater en sedimenten van schepen.

de normen voor ballastwaterbeheer in het kader van het Verdrag omvatten::

• D-1: een norm voor de uitwisseling van ballastwater die vereist dat schepen hun ballastwater in open (ten minste 200 zeemijl van de kust) en in diepzee (ten minste 200 m diep) ver van kustwateren
• d-2 uitwisselen: een norm die het maximale aantal levende organismen voorschrijft dat in het ballastwater van schepen mag worden geloosd. Schepen moeten ballastwaterbeheersystemen aan boord installeren om het ballastwater te behandelen voordat het wordt geloosd
• D-3: een norm voor de goedkeuring van te gebruiken ballastwaterbeheersystemen. In Canada moeten zuiveringssystemen die voldoen aan de IMO-code voor ballastwaterbeheersystemen en die door Transport Canada zijn goedgekeurd, worden geïnstalleerd aan boord van commerciële schepen van 400 brutotonnage of meer, zoals bulk-en autotankers, containerschepen en olietankers

commerciële schepen van ten minste 400 brutotonnage gebouwd op of na 8 September 2017, moeten zijn uitgerust met een ballastwaterbeheersysteem. De vóór die datum gebouwde schepen moeten echter tegen 2024 zijn uitgerust met een ballastwaterbeheersysteem om te voldoen aan de D-2-norm van het Ballastwaterbeheerverdrag.5

in 2021 heeft Canada nieuwe Ballastwatervoorschriften aangenomen ter vervanging van de voorgaande voorschriften en om strengere eisen aan schepen op te leggen, terwijl tegelijkertijd wordt gezorgd voor een betere compatibiliteit tussen de Canadese en Amerikaanse ballastwaterregelingen.6 De nieuwe voorschriften zijn overal van toepassing op Canadese schepen en op buitenlandse schepen die in Canadese wateren varen en die zijn ontworpen en gebouwd om ballastwater te vervoeren. Op grond van deze voorschriften zijn schepen verplicht om:

• Ontwikkelen en implementeren van een ballast water management plan
• het Verkrijgen van een certificaat waaruit blijkt dat hun ballast management plan voldoet aan de in het Verdrag eisen
• bijhouden van ballastwater regelgeving en worden onderworpen aan inspecties op de naleving van het reglement
• Voldoen aan een standaard uitvoering (D-2 van de Overeenkomst) te beperken organismen ontladen door 2024

Het niet naleven van dit reglement is onderworpen aan de monetaire sancties kunnen variëren van $600 tot $25.000, afhankelijk van de overtreding. Op grond van de nieuwe regelgeving kunnen kleinere schepen – met een lengte van minder dan 50 m en 3.000 brutotonnage zonder eigen aandrijving-die in Canadese wateren en op volle zee actief zijn, in plaats van een ballastwaterbeheersysteem te installeren, een op hun activiteiten toegesneden gelijkwaardige nalevingsaanpak hanteren.7 meer informatie over de nieuwe regelgeving voor ballastwater vindt u hier.

Wat is een ballastwaterbeheerplan?

het ballastwaterbeheerplan is een operationeel instrument dat scheepsexploitanten moeten ontwikkelen, uitvoeren en aan boord houden om te voldoen aan de eisen van het Ballastwaterbeheerverdrag. Het beschrijft de te nemen maatregelen en de procedures die de bemanning van het schip moet volgen om een veilig beheer van ballastwater te waarborgen. Het plan heeft betrekking op het volgende::

• Wat zijn de verplichtingen van de bemanning in de uitvoering van ballast activiteiten
• Hoe gedrag ballasten activiteiten
• Waar zijn de locaties voor ballast water exchange
• Wat zijn de regels voor de verschillende port state controls wereldwijd
• Welke poorten bieden shore lozing voorzieningen voor sedimenten en ballast water

Het plan is ook vereist record-keeping – ballast water exchange-record boek – waarin informatie, zoals de datum en het bedrag van ballast water uitgewisseld, het zoutgehalte en de temperatuur van de ballast water, en de locatie van het schip, wordt geregistreerd.

wat zijn ballastwaterbeheersystemen?Systemen voor Ballastwaterbeheer elimineren de organismen die in ballastwater van schepen voorkomen. Deze systemen gebruiken of combineren verschillende technologieën-filters, chemicaliën, licht, ultrageluid, warmte, elektriciteit, magnetische velden – afhankelijk van het type schip, de beschikbare ruimte aan boord en de kosten. Ballastwater wordt over het algemeen behandeld in een proces in twee fasen waarbij de vaste deeltjes in het water eerst worden gescheiden voordat het water wordt behandeld met behulp van een of meer technologieën om potentieel schadelijke mariene organismen in het water of sedimenten te vernietigen.

waarom veroorzaakt de eis voor ballastwaterbeheersystemen aan boord van schepen controverse in de regio van de Grote Meren en St. Lawrence?Canadese scheepsexploitanten hebben hun bezorgdheid geuit over het gebruik van ballastwaterbeheersystemen in de Grote Meren en de St.Lawrence-rivier. Zowel de doeltreffendheid van de systemen om zoetwater te behandelen tot het door de norm van het Verdrag vereiste niveau als de praktische bruikbaarheid, wat tijd en kosten betreft, worden ter discussie gesteld. Het achteraf installeren van een schip om een ballastwaterbehandelingssysteem te installeren kan enkele maanden duren en kosten tot $ 3,5 miljoen, 8 een aanzienlijke impact op de scheepseigenaren en exploitanten’ budgetten.Het grootste deel van de controverse is echter te wijten aan het feit dat Canada en de Verenigde Staten het oneens waren over de eis van ballastwaterbeheersystemen aan boord van schepen in de Grote Meren. In tegenstelling tot Canada, de VS heeft het Ballastwaterbeheerverdrag niet geratificeerd en hoewel het de meeste bepalingen ervan heeft uitgevoerd, verlangt het niet dat zijn binnenlandse vloot die in de Grote Meren actief is, ballastwaterbeheersystemen installeert. Dit besluit is gebaseerd op de premisse dat de huidige systemen niet geschikt zijn voor de unieke omgeving van de regio en extra kosten voor scheepsexploitanten met zich meebrengen.

met de VS de vloot van commerciële vaartuigen die op de grote meren vissen en die niet verplicht zijn dure ballastwaterbeheersystemen te installeren en te exploiteren, loopt gevaar, zowel voor het zoetwaterecosysteem als voor het concurrentievermogen van Canadese scheepsexploitanten. De landen onderhandelen momenteel over een resolutie.

in het licht van de nieuwe regelgeving voor ballastwater van Canada hebben schepen die in of na 2009 in de Grote Meren zijn gebouwd, tot 2024 de tijd om aan de prestatienorm te voldoen en een ballastwaterbeheersysteem aan boord te installeren, terwijl schepen die vóór 2009 zijn gebouwd, tot 2030 de tijd hebben om aan de normen te voldoen. Amerikaanse schepen die actief zijn in de Grote Meren zullen worden vrijgesteld van het installeren en gebruiken van een ballastwaterbeheersysteem, zolang ze ballastwater niet laden of lossen tijdens de doorvaart in Canadese wateren.

Learn more

Invasive Species and Marine Shipping

the Canadian ballastwater Program

The ballastwater Management Convention

Indigenous Community Toolkit for Managing Invasive Species

# clearfacts #sustainableshipping #invasivespecies

1 Fisheries and Oceans Canada. (2018). Een Canadees actieplan om de dreiging van in het water levende invasieve soorten aan te pakken.
2 Canadees Wetenschappelijk Adviessecretariaat. (2014). Nationale risicobeoordeling voor het binnenbrengen van niet-inheemse aquatische soorten in Canada door ballastwater. Visserij en oceanen Canada voor vervoer Canada.
3 regering van Canada. (2021). Europese Groene Krab.
4 Internationale Maritieme Organisatie. (2019). Ballastwaterbeheer – de bestrijding van schadelijke invasieve soorten.
5 voorschrift D-2-Ballastwaterprestatienorm-schepen die ballastwaterbeheer uitvoeren, lozen minder dan 10 levensvatbare organismen per kubieke meter met een minimumafmeting van 50 micrometer en minder dan 10 levensvatbare organismen per milliliter met een minimumafmeting van 50 micrometer en met een minimumafmeting van 10 micrometer; de lozing van de indicatormicroben mag de gespecificeerde concentraties niet overschrijden.
6 regering van Canada. (2019). Canada Gazette, Deel II, volume 155, nummer 13: ballastwater Regulations.
7 regering van Canada. (2019). Canada Gazette, Deel II, volume 155, nummer 13: ballastwater Regulations.
8 DNV Maritime Impact. (2019). Goedgekeurde, USCG-conforme Ballastwaterbehandelingssystemen zijn nu op grote schaal beschikbaar.