‘Diary Of A Wimpy Kid (2021)’ is een slecht excuus voor een bewerking. In feite is het een slecht excuus van een film. Het voelt gewoon ongelooflijk lui. Er is geen reden voor het ding om een miezerige achtenvijftig minuten lopen, vooral niet wanneer het snijdt aanzienlijke brokken van het bronmateriaal om dit te doen. Het mist ook enige vorm van structuur, lijkt meer op een reeks sketches dan een daadwerkelijk samenhangend verhaal. Elk segment heeft slechts de meest lossere gevolgen, en het totale stuk mist een echt gevoel van escalatie. Ik heb gelezen dat het in eerste instantie was gepland als een animatieserie, die kan verklaren waarom het zo kort en mist een solide structuur; het is gewoon een serie van afleveringen smoothed in een nauwelijks-feature-length speelfilm. Ze zullen waarschijnlijk nog eens vijftien van deze pompen (één voor elk boek) in een tijdspanne van ongeveer vijf jaar. Het is echt teleurstellend over het algemeen. Voor iets zo kort, is het zeker saai. De animatie is gewoon slecht, met vreemd lage-inspanning karakter ontwerpen en over het algemeen niet overtuigende beweging. Het zou waarschijnlijk beter zijn geweest als het beeld de stijl behield die het aanneemt voor de eerste paar momenten, een die de ruwe tekeningen van het boek nabootst met behulp van 2D-animatie die eruit ziet alsof het zich voordoet op gerimpelde vellen gelinieerd papier (dat wil zeggen in het gelijknamige dagboek). De personages zijn ook dun. Wat erger is, is dat slechts één van hen sympathiek is, en hij is niet eens de protagonist. Ik snap dat Greg is bedoeld om egoïstisch te zijn, jaloers en zo bezorgd over het zijn cool dat hij niet kan zien wat echt belangrijk is (of dat de obsessie zelf is wat in de eerste plaats voorkomt dat hij wordt beschouwd als zo). Er is echter geen echte karakterisering buiten deze negatieve aspecten, waardoor je je totaal vervreemd van hem voelt. Je hebt meer kans om te juichen dan te huilen als hij uitgelachen wordt. Maar uiteindelijk voelt dit als niets. Het is niet boeiend en het is niet plezierig. Het voelt echt alsof de filmmakers er niets om geven. Als dat het geval is, hoe kunnen ze dan ooit van ons verwachten? Ook zit Rodrick er maar (letterlijk) twee minuten in. # notmyrodrick. 3/10.