Sen vs Rawls
het werk van de econoom Amartya Sen, gesanctioneerd in 1998 door Nobelprijswinnaar, gehouden in het wereldwijde intellectuele landschap, een plaats zeker atypisch. Door het bepleiten van een ethische dimensie aan de economie, het weerleggen van de veronderstellingen, zoals de rationaliteit van economische agenten, neoklassieke, focus op thema ‘ s eerder opzij gezet door de economie, zoals hongersnood, of nog steeds het integreren van de discussie van de hedendaagse politieke filosofie rond de theorie van Justitie Rawls, Sen is heel verschillend in haar discipline.
herdenken van ongelijkheid
Sen probeert ongelijkheid te heroverwegen en probeert een nieuwe definitie van gelijkheid op te bouwen, om manieren te vinden om het probleem van ongelijkheid opnieuw te bekijken. Volgens hem kan de ongelijkheid niet alleen worden gemeten in termen van de keuze van de evaluatie ruimte bediend. Uitgaande van de vraag ” gelijkheid van wat? “Hij steunt het idee dat de verdediging van gelijkheid, of het nu gaat om inkomen of kansen, zich binnen een bepaalde ruimte bevindt en altijd tegen de kosten van een andere ruimte. Dus, elke ontwikkeling, elke verdediging van een bepaald geslacht, Wat Sen noemt de variabele brandpuntsafstand, dat wil zeggen het centrum van een theorie, tolereert dus ongelijkheid in de periferie in dat het maakt ze draaglijk. Dus, Sen bekijkt de verschillende gebieden van gelijkheid: vrijheid, inkomen, welzijn met behulp van het concept van “vermogen”.
vermogen
dit concept heeft de benadering van ongelijkheid vernieuwd, inclusief die van armoede, zowel in rijke landen als in ontwikkelingslanden, en kan worden beschouwd als een herformulering van het begrip ruwe “primaire goederen”. Rawls, in feite, de beginselen van rechtvaardigheid, de eerste woorden van vrijheid, en de tweede, zei verschil, voorzien in elk persoonlijk bezit van primaire goederen, zoals waardigheid, vrijheden uitgebreid om iedereen in staat te stellen zijn soevereine levensproject te bepalen. Sen verzet zich tegen deze opvatting van gelijkheid. Voor hem moet het zich richten op de moeilijkheden waarmee individuen worden geconfronteerd om zich te bekeren, om deze primaire goederen te bereiken. Deze moeilijkheden, stelt Sen dat Rawls ontweken is, zijn van twee soorten: extern en persoonlijk. Externe kenmerken verwijzen naar alles wat voortkomt uit de omgeving van het individu, sociale klasse, geografische locatie, enz. De persoonlijke criteria zijn leeftijd, geslacht, mentale en fysieke vaardigheden.
deze dubbele karakterisering van de menselijke diversiteit bepaalt het vermogen van individuen om hun levensplannen te realiseren. Het voorbeeld van een aangeboren handicap toont onmiddellijk de grens van het inkomenscriterium dat wordt gebruikt om het niveau van gelijkheid te bepalen, omdat deze persoon, terwijl hij hetzelfde inkomen geniet dan een ander, mogelijkheden zal hebben om te handelen op zijn wensen beperkt door zijn handicap.