het gebruik van veiligheidsgordels veroorzaakt een specifiek patroon van inwendig letsel. Huiduitstorting die overeenkomt met de plaats van de veiligheidsgordel staat bekend als het “seat belt mark” (SBM) teken en wordt geassocieerd met een hoge incidentie van significante orgaanletsel. Er is nog geen onderzoek verricht naar de precieze incidentie van letsels die interventie vereisen bij aanwezigheid van dit teken. Het doel van deze studie was het vinden van de incidentie van chirurgisch corrigeerbare letsels bij inzittenden van gordels met een SBM-teken en het definiëren van strategieën voor vroegtijdige detectie en behandeling van dergelijke letsels. De prospectieve studie omvatte opeenvolgende patiënten betrokken bij verkeersongevallen die werden opgenomen op een academisch niveau I trauma center. Van de 650 inzittenden werden 410 (63%) tegengehouden en 77 (12%) hadden een SBM over de buik, borst of nek. De verwondingen van deze 77 patiënten werden vergeleken met de verwondingen van patiënten met een gordel zonder SBM-teken. Van de patiënten met SBMs had 9 procent kneuzingen in de nek, 32 procent had kneuzingen op de borst, 40 procent had kneuzingen in de buik, en 19 procent had kneuzingen op meerdere plaatsen. Er werden geen noemenswaardige nekletsels gevonden. Drie patiënten bleken myocardiale kneuzingen te hebben en 10 patiënten hadden intra-abdominale verwondingen (voornamelijk darm-en mesenterische snijwonden) waarvoor laparotomie nodig was. Er was een bijna viervoudige toename in thoracale trauma ‘ s (22,5% versus 6%; P=0.01) en een bijna 8-voudige toename van intra-abdominale trauma (23% versus 3%; p < 0,0001) tussen de groepen patiënten met en zonder SBMs. De aanwezigheid van het SBM-teken moet de arts waarschuwen voor de grote kans op specifieke interne verwondingen. Routinematige laparotomie of verplichte evaluatie door specifieke diagnostische tests is niet gerechtvaardigd; integendeel, een hoge index van verdenking met een lage drempel voor geschikte diagnostische evaluatie en/of chirurgische exploratie moet worden gehandhaafd voor de optimale behandeling van dergelijke patiënten.