foto door Adam Grabek op Unsplash
uitstel
zelfstandig naamwoord
de handeling of gewoonte van uitstel, of uitstellen of uitstellen, vooral iets dat onmiddellijke aandacht vereist:
ze was slim, maar haar constante uitstel leidde ertoe dat ze te laat kwam met bijna elke opdracht.
iedereen weet dat uitstel de aartsvijand van de productiviteit is. Dingen uitstellen verstopt je geest en je bureau, het beïnvloedt teamdoelen en zelfs individuele teamgenoten, je ouders zijn teleurgesteld in je, je baas wordt boos, al die dingen. Maar wat als ik je vertelde dat uitstel een kunst kan worden die je kunt beheersen en iedereen om je heen kunt imponeren met de resultaten?
om eerlijk te zijn, het is John Perry die het eerst zei. Een Stanford filosoof en auteur van de kunst van uitstel, Perry zegt dat hij een manier gevonden om een succesvolle uitstel. In feite was het essay dat hij schreef over” structured procrastination ” een manier om alle dingen uit te stellen die hij moest doen, maar die hij niet wilde doen.
Taakhiërarchie
Perry maakt een zeer dwingend punt dat uitstellers niet per se sluimeren wanneer zij hun moeilijkste taken uitstellen. Wat uitstellers doen is aan kleine dingen werken, zoals tuinieren of potloden slijpen, als een manier om werk uit te stellen waarvan ze weten dat het veel moeilijker zal zijn.
“als het enige wat de uitsteller nog moest doen was wat potloden slijpen, kon geen kracht op aarde hem dat laten doen”, schrijft hij. “De uitsteller kan echter gemotiveerd worden om moeilijke, tijdige en belangrijke taken uit te voeren, zolang deze taken een manier zijn om niets belangrijkers te doen.”
en het is waar. Taken hebben een hiërarchie afhankelijk van hoe dringend en / of moeilijk ze zijn, en uitstellers lijken een extra impuls nodig te hebben om te beginnen met het werken aan de meest dringende zaken. Ik kan me hier persoonlijk in vinden. Geef me alle tijd van de wereld om iets te doen en ik word compleet afgeleid. Als de deadline op mijn deur klopt, doe ik al die dingen niet alleen in recordtijd, maar ik doe ze met veel tijd om te sparen.
dus waarom gebeurt dit? Simpel: het is een adrenalinestoot. De druk helpt me afleidingen te blokkeren en dwingt me om me te concentreren op de taak bij de hand. Elke voltooide taak voelt als ” prestatie ontgrendeld.”Het is een speed chase gevoel, en hoe meer taken ik voorbij zoom, hoe meer mijn adrenaline niveaus stijgen, waardoor ik nog efficiënter.