Lenscompressie is een techniek die door sommige fotografen wordt gebruikt om hun onderwerpen zo dicht bij objecten op de achtergrond te laten lijken, en om objecten op de achtergrond groter te laten lijken.
in dit bericht zal ik u alles uitleggen wat u moet weten over lenscompressie in fotografie. Ik zal beginnen met u te herinneren met een aantal Fotografie termen, en dan maak ik voorbeelden om de lenscompressie te illustreren.
Wat is de brandpuntsafstand van de Lens?
brandpuntsafstand wordt meestal weergegeven in millimeter (mm), Het is een berekening van een optische afstand van het punt waar lichtstralen samenkomen om een scherp beeld van een object te vormen tot de digitale sensor op het brandpuntsvlak in de camera. De brandpuntsafstand van een lens wordt bepaald wanneer de lens op oneindig gericht is. (d.w.z. wanneer de lichtstralen ongeveer horizontaal en loodrecht op de lensas komen).
brandpuntsafstand van de Lens vertelt ons twee dingen:
- de beeldhoek (hoeveel van de scène zal worden vastgelegd)
bron: NIKKOR LENS SIMULATOR
de volgende tabel geeft een overzicht van de verandering van de AOV met verschillende focale lenzen.
- de vergroting (hoe groot individuele elementen zullen zijn).
een 50mm lens wordt vaak geacht een vergelijkbare beeldschaal te hebben als het menselijk oog. Dus, 1x vergroting wordt bereikt door het gebruik van een 50mm lens. Daarom is een 100mm lens 2x, een 200mm lens is 4x, enz. Om de vergrotingsfactor van de optiek te krijgen, deelt u gewoon de brandpuntsafstand van de lens door 50.
in fotografie verwijzen we naar de zoomlens als een variabele brandpuntsafstand. Een brandpuntsafstand is in wezen een maat voor de mate waarin de lens het beeld vergroot. Een telelens heeft een langere brandpuntsafstand. Hoe groter het aantal brandpuntsafstanden in mm, hoe groter de vergroting. Op compacte camera ‘ s wordt dit meestal aangeduid als optische zoom, met een getal zoals 3x optische zoom of 10x optische zoom. Niettemin is het onderliggende proces hetzelfde, de brandpuntsafstand van de lens neemt toe om de optische zoom te vergroten.
hoe langer de brandpuntsafstand, hoe smaller de kijkhoek en hoe hoger de vergroting. Hoe korter de brandpuntsafstand, hoe breder de kijkhoek en hoe lager de vergroting.
Wat is lenscompressie?
Lenscompressie is wat er gebeurt als je een foto maakt met een langere lens (telelens); het comprimeert blijkbaar de voorgrond en de achtergrond en maakt dingen dichter bij elkaar dan in het echte leven.
hoe gebeurt de lenscompressie
Hoe gebeurt de lenscompressie? Lenscompressie gebeurt als je een foto neemt met een langere brandpuntsafstandslens (telelens), eigenlijk is het niet vanwege de lens of de brandpuntsafstand, maar omdat we de neiging hebben om verder van onze onderwerpen af te staan als we een lange lens gebruiken. Het gebruik van een lange lens en een grotere camera-naar-onderwerp afstand geeft de indruk dat verre objecten groter zijn dan ze eigenlijk zijn, dus het lijkt erop dat de achtergrond dichter bij het onderwerp is getrokken.
aan de andere kant wordt het effect omgekeerd wanneer u een groothoeklens gebruikt. Bij gebruik van een brede lens staan we veel dichter bij onze onderwerpen dan bij een telelens. Als gevolg hiervan zullen nabije objecten groter lijken dan objecten in de verte, en de achtergrondelementen worden veel kleiner en lijken verder weg.
daarom comprimeert of vlakt de telelens het perspectief af, terwijl de groothoeklens het perspectief overdrijft of uitrekt. Het is vooral het onderwerp van de camera afstand.
Laten we een voorbeeld nemen, de volgende twee foto ‘ s zijn genomen zonder enige beweging van het onderwerp (de vrouw).
In de eerste opname staat de fotograaf dichter bij het onderwerp en lijkt ze weg van de groene planeten achter haar. Die is genomen op een brandpuntsafstand van 50mm.
bij de tweede opname blijft de fotograaf zich van het onderwerp verwijderen totdat hij dezelfde grootte van het onderwerp heeft (in de cameraweergave) als bij de eerste opname, en de opname wordt genomen met een brandpuntsafstand van 100 mm.
de volgende GIF wordt genomen met verschillende brandpuntsafstanden en variërende camera om afstanden te bepalen
laat ons uitleggen wat er in het vorige voorbeeld is gebeurd
- we beginnen met een opname met een 50mm-lens, de lens die het meest lijkt op het menselijk oog wat vergroting en perspectief betreft.
- we veranderen de lens, en gebruiken een 100 mm lens, en houden alle afstanden hetzelfde (camera naar onderwerp afstand en onderworpen aan achtergrond afstand). De foto op het camerascherm toont een geknipt frame van een groter onderwerp en een grotere achtergrond.
- we gaan weg van het onderwerp tot we dezelfde grootte hebben in het cameraframe. Deze verandering in Afstand tot het onderwerp is wat eigenlijk aanleiding geeft tot de lenscompressie. Als we een stap terug doen, verandert de afstand van de camera tot ons onderwerp, maar de afstand van het onderwerp tot de achtergrond niet. bij elke stap terug wordt onze Afstand van de lens tot het onderwerp proportioneel groter dan de afstand van het onderwerp tot de achtergrond. Dit creëert een soort “afvlakking” effect, waarbij niet alleen de achtergrond objecten groter lijken, maar ze ook dichter bij het onderwerp lijken.
wat heeft u nodig om lenscompressie te bereiken?
een digitale camera en een telelens, dat is alles wat je nodig hebt. De lens moet een brandpuntsafstand hebben langer dan 100mm moet prima zijn. Blijf dan van je onderwerp af totdat je je onderwerp bijna in het frame hebt. Hoe verder weg je bent en hoe groter de brandpuntsafstand die je gebruikt, hoe meer uitgesproken het lenscompressie-effect en hoe dichter je onderwerp bij de achtergrond lijkt. Als u een compacte camera gebruikt, raad ik aan om minimaal 3x optische zoom in te zoomen.
conclusie
wanneer een opname op een afstand met een normale lens wordt gemaakt om een onderwerp vast te leggen, zal een opname met een groothoeklens of telelens op dezelfde afstand precies dezelfde lineaire perspectiefgeometrie hebben.
echter, als alle drie de lenzen op verschillende afstanden worden gebruikt, zodat de proefpersoon het cameraframe vult. Fotograferen met een groothoeklens (die normaal van dichterbij wordt gebruikt), zorgt ervoor dat het onderwerp groter lijkt in vergelijking met de rest van de foto, de scène ziet er uitgerekt uit.
fotograferen met een telelens (die normaal gesproken vanaf een grotere afstand wordt gebruikt) zorgt ervoor dat het onderwerp er kleiner uitziet dan de rest van de foto, waardoor de afstand van het onderwerp tot de achtergrond korter lijkt en de scène er gecomprimeerd uitziet.
