‘ mededogen’ is het meest voorkomende woord in de Koran. Elk van zijn 114 hoofdstukken, met uitzondering van de 9e, begint met de aanroep ‘In de naam van God, de Barmhartige, de Genadevolle…’ maar een groot deel van het escalerende geweld en terrorisme waarmee we vandaag leven kan worden toegeschreven aan Moslims. Hoe kunnen we deze duidelijke tegenstrijdigheid accepteren?Religieuze extremisten die geloven in een boze, straffende God, die zichzelf zien als de agenten van deze God, zijn helaas te vinden in zowel de Islamitische als de christelijke traditie, een situatie die goed opgemerkt door de Amerikaanse auteur en geleerde Wendell Berry’….. (bepaalde discipelen van ) de Koran en de Bijbel kunnen worden verdeeld in twee groepen: degenen die zichzelf benoemen als agenten van goddelijke woede, en degenen die zichzelf begrijpen als geroepen om agenten van goddelijke barmhartigheid te zijn………………………
zichzelf zien als een agent van Gods woede is buitengewoon aantrekkelijk; er zijn bepaalde intense geneugten in woede, vooral als iemands eigen woede kan worden verondersteld samen te vallen met die van God, en ook in het gebruik van een boze zelfgenoegzaamheid als standaard om andere mensen te veroordelen. Dit is een genot dat noodzakelijkerwijs gebaseerd is op de meest oppervlakkige vorm van zelfkennis.”
het grootste deel van onze kennis van de Islam komt tot ons door het rapporteren van gruweldaden begaan door moslimterroristen, en door de verklaringen van extremistische en fanatieke elementen ervan. Maar wij in het Westen zijn ons er vaak niet van bewust dat mededogen en liefde de essentie van de Islam zijn, zoals uitgedrukt in de Koran. Zijn er gewelddadige teksten in de Koran? Ja, inderdaad zijn er, zoals er in de geschriften van de joods-christelijke traditie, het boek Jozua en een aantal van de Psalmen zijn mooie voorbeelden van schriftuurlijk geweld. Het is de letterlijke lezing van deze teksten in alle drie de Abrahamitische tradities die een van de belangrijkste oorzaken van religieus fundamentalisme is: corruptio optimae pessima, ‘ de corruptie van de besten wordt de ergste van allemaal.’
de kern van het moslimgeloof is het principe van tawhid of eenheid. Deze eenheid, of eenheid, is beschreven als datgene wat de geest in de Islam domineert, terwijl het hart intrinsiek verbonden is met het concept van mededogen. “Mijn barmhartigheid omvat alle dingen” (Soera 7:156). “Mijn barmhartigheid heeft voorrang op mijn woede” (hadieth qudsi, een gezegde waarin God spreekt door de Profeet). De Islam ziet de gevoelens van liefde en mededogen, ‘com passio’ – het vermogen om met de ander te voelen, als uitdrukkingen van de verbonden eenheid van alle mensen, die de eenheid en eenheid van God weerspiegelen.
de Koran spreekt vaak over Gods plan voor diversiteit, en de goedheid van verschil als onderdeel van dit plan. “O mensen, Wij hebben u geschapen als man en vrouw, en wij hebben u gemaakt als volken en stammen, opdat gij elkaar leren kennen “(49:13), ” en elke Gemeenschap heeft zijn leiding waarvan hij laat hen zich naar haar. Wedijvert dus met elkander in het verrichten van goede werken. Waar jullie ook zijn, God zal jullie allen tot hem verzamelen.” (2:148) “er is geen dwang in de godsdienst” (2: 256); “Voorwaar, degenen die geloven, en de Joden, en de Christenen en de Sabiërs – wie in God en de Dag des Oordeels gelooft en deugdzaam handelt, zal hun beloning van hun Heer ontvangen; geen vrees voor treurnis zal hen treffen”. (2: 62) en “wie het leven van een mens redt, het zal zijn alsof hij de gehele mensheid gered heeft” (5:32)
de grote mystieke schrijvers van de Islam, de soefi ‘ s, schreven voortdurend van liefde en mededogen als essentieel voor het spirituele pad van de Moslim. Liefde, beschrijven ze als de remedie van alle kwalen en de alchemie van het bestaan; liefde verandert armoede in rijkdom, oorlog in vrede, onwetendheid in kennis en de hel in de hemel.Jalal Al-Din Rumi, geboren in het hedendaagse Afganisthan in 1207 na Christus is waarschijnlijk de bekendste in het westen van alle grote Soefi schrijvers. Rumi bepaalt dat hoewel liefde van essentieel belang is in het soefisme, het iets is dat moet worden ervaren om begrepen te worden. “Liefde kan niet worden opgenomen in ons spreken of luisteren. Liefde is een oceaan waarvan de diepten niet kunnen worden geloodst…….Liefde kan niet gevonden worden in eruditie en wetenschap, boeken en pagina ‘ s…..de kern van liefde is een mysterie dat niet onthuld kan worden”. (Diwan-i-Shams-I Tabrizi)
Rumi herinnert ons er ook aan dat de boodschap van liefde bestaat in het omarmen van diversiteit en de transcendentie van het zelf; deze transcendentie is de kern, niet alleen van de Islamitische spiritualiteit, maar van alle ware spiritualiteit.
‘kom zodat we met elkaar kunnen spreken van geest tot geest, met elkaar kunnen praten op een manier die verborgen is voor ogen en oren.
laten we lachen zonder lippen en tanden, net als de rozentuin.
laten we spreken zonder lippen en mond net als de gedachte.Laten we het geheim van de wereld volledig vertellen met onze mond gesloten als het niveau van ‘Aql al-Awwal (het eerste Intellect) en in het bewustzijn van Gods bestaan.
niemand praat met luide stem tegen zichzelf. Omdat we allemaal één zijn, laten we elkaar roepen vanuit onze heats zonder mond of lippen………….Laten we het gesprek met onze tongen opgeven en ons hart laten trillen.”(Divani-i Kabir)
ik heb de dualiteit opzij gezet: Ik heb de twee werelden als één gezien……Aboe Bakr Muhammad Ibn Arabi (1165-1240), geboren in Andalusië in het zuiden van Spanje, wordt beschouwd als een van de grootste schrijvers van de Islamitische mystieke traditie. Bekend als de dichter van “het kosmische hart”, spreekt hij tot ons over ‘het ontdekken van de diepere gronden van het lijden door het openen van het hart’…. “Dus de persoon die de Betekenis van lijden begrijpt vergroot zijn liefdevolle mededogen voor degene die pijn heeft, dan zal hij/zij beloond worden….dit komt omdat (zoals het Arabische spreekwoord het uitdrukt) “ieder vochtig hart een goddelijke beloning is”.”The mystic Ka’ Ba is the heart of being. Tot hem is gezegd: “de tempel die mij bevat is in uw hart.”Het mysterie van de goddelijke essentie is niet anders dan de Tempel van het hart, en het is rond het hart dat de geestelijke Pelgrim circumambuleert”. (Tarjuman al-ashwaq)
” The Beloved becomes a mirror reflecting the secret face of the mystic lover, while the lover, purified of the opacity of his ego, becomes in turn a mirror of the attributen and actions of the Beloved.”(Futtihdt al-Makkiyya)
(het idee van de ziel als spiegel, die het beeld van God weerspiegelt, werd eerder gebruikt door de vroegchristelijke mystici, met name Ephraim de Syriër en Evagrius.)
“O marvel! een tuin tussen de vlammen … mijn hart is in staat geworden tot alle vormen. Het is een weide voor gazelles en een klooster voor christelijke monniken, een tempel voor afgoden en de pelgrim Ka ‘ ba, de tabellen van de wet en het boek van de Koran. Ik belijd de religie van de liefde, en welke richting zijn Ros ook mag nemen, liefde is mijn religie en mijn geloof.”(Tarjuman al-Ashwaq)
uiteindelijk werd Abū Ḥāmid Muḥammad ibn Muḥammad Al Ghazali (1058– 1111) geboren in Perzië. In zijn werk “the Duties of Brotherhood” spreekt Al Ghazali over de noodzaak van liefde naar de “ander” en hoe door liefde de hele mensheid in de omhelzing van de eenheid van God in de hele schepping is:
” weet dat de wereld een stadium is van de reis naar God de Allerhoogste. Iedereen in dit station zijn reizigers. Aangezien de bestemming van de reis van deze karavaan van reizigers hetzelfde is, zijn ze allemaal als één. Er moet vriendschap en eenheid tussen hen zijn en wederzijdse hulp……………zij die elkaar liefhebben in God, zij zijn de Vrienden van God, de Allerhoogste.”(The Duties of Brotherhood, in The Alchemy of Happiness, Book XV)
in onze eigen tijd vinden we vergelijkbaar spiritueel denken in de werken van Soefi schrijvers zoals Reza Shah-Kazemi, “the Other in the Light of the One”; “Paths to the Heart “en” Seeing God Everywhere”, of Seyyed Hossein Nasr,”Knowledge and The Sacred” en “Islamic Spirituality”.De recente gebeurtenissen in Egypte hebben ons, ondanks de afschuw van het geweld bij de aanval op de Koptische kathedraal, een voorbeeld gegeven van Islamitische liefde en mededogen in actie. Terwijl christelijke gemeenschappen in Egypte dateren van voor de komst van de Islam, is de moslimbevolking nu de overgrote meerderheid. Tot voor kort hebben de gemeenschappen bijna 1400 jaar naast elkaar geleefd en aanbeden, een situatie die in gevaar is gebracht door de relatief recente opkomst van religieus fundamentalisme. Niettemin, toen de Koptische Kathedraal van twee heiligen in Alexandrië werd aangevallen door een zelfmoordterrorist op Nieuwjaarsdag, waarbij 23 mensen omkwamen, veroordeelden de Islamitische autoriteiten de aanval en deden een beroep op hun gemeenschappen om hun christelijke buren te beschermen. Als gevolg daarvan daalden duizenden Egyptische Moslims naar de Koptische kerken om de christelijke gelovigen te beschermen tijdens de kerstvieringen; een buitengewone houding van de moslimbevolking tegen sektarisch geweld.
tijdens de geweldloze demonstraties van de huidige pro-democratische revolutie, is de groene banier met het kruis en de halve maan, symbolisch voor Christelijk – Moslim eenheid tijdens de strijd om de Britse heerschappij, gezien wapperen naast de Egyptische vlag. Een islamitische Imam en een Koptische priester hebben samen de demonstranten op het plein toegesproken met de aankondiging: “Verenigd staan we, we zijn allemaal Egyptenaren.”
we leven in gevaarlijke tijden waarin dialoog tussen de religies niet langer een luxe, maar een noodzaak is. De noodzaak om een gemeenschappelijke zaak aan te gaan met onze moslimbroeders en-zusters die net zo geschokt en bang zijn door dit geweld als wij, is dringend geworden. Er is geen enkele eenvoudige verklaring voor het geweld, noch is het beperkt tot de Islam, maar zoals een prominente Moslim onlangs uitgelegd, we in het Westen moeten begrijpen dat de islamitische wereld voelt zich belegerd en geconfronteerd met vele obstakels en uitdagingen; uitdagingen zoals de impact van kolonialisme, gevolgd door de huidige overheersing van het Westen; de polarisatie tussen bepaalde vormen van moslim militantie en modernisering; en de moeilijke problemen van de interpretatie van heilige teksten.
misschien wel de meest eenvoudige en effectieve vorm van dialoog is vriendschap; om de ‘ander’ te benaderen met een open geest en een geest van oprecht onderzoek. Relaties kunnen zelfs op een zuiver sociaal niveau blijven, waar gemeenschappelijke belangen, zoals familiezaken, of sportieve belangen kunnen worden onderzocht. Een mooi voorbeeld hiervan is de imams en clergy cricket match, die jaarlijks plaatsvindt in Bradford in het noorden van Engeland. Na enkele jaren met de moslimgemeenschap in Bradford te hebben geleefd, heb ik de islamitische traditie leren kennen en liefhebben. Mijn Moslimvrienden zijn vriendelijk, vroom en van groot geloof. Tot mijn grote verbazing ontdekte ik dat hoe meer ik de islamitische traditie leerde kennen, hoe meer Deze mijn christelijk geloof bevestigde. Dit leek volkomen paradoxaal, totdat ik andere christelijke collega ‘ s die in de interreligieuze dialoog werken, raadpleegde om te ontdekken dat ze van dezelfde Geest waren. Echte dialoog moet, om effectief te zijn, gebaseerd zijn op een sterk gevoel voor de eigen identiteit, niet op zoek gaan naar een of andere gesaneerde middenweg, maar op erkenning van diversiteit en respect voor de ‘ander als de ander’.Mahatma Ghandi had een prachtig plan voor dialoog met andere tradities dan de eigen, waardoor we ‘de ander’ konden benaderen zonder een gevoel van superioriteit of een verborgen agenda. Het is ook belangrijk om niet altijd te zoeken naar overeenkomsten waar de tradities lijken te raken.Ghandi ‘ s instructies waren eenvoudig:
1 Probeer in andere religies te vinden wat belangrijk is voor uw traditie, bijvoorbeeld in de Koran, kijk naar Exodus, het verhaal van Jozef, Maria, Jezus etc.(Wij christenen zijn ons vaak niet bewust van het belang voor moslims van Jezus en de Maagd Maria. Toen de engel zeide: O Maria! Voorwaar, Allah verkondigt jou het Woord van hem. zijn naam is de Masîh ‘ Isa, zoon van Maryam, de roemrijke in deze wereld en in het hiernamaals, en een van hen die in de nabijheid van Allah zijn.”(3: 45); ” Jezus, Zoon van Maria, is een apostel van God, en Zijn Woord dat in Maria wordt overgebracht, en een geest die uit zichzelf voortkomt.”(4:171)
2 Vind een aspect van de andere traditie waarmee je het niet eens bent of niet begrijpt. Zoek een expert in die traditie om het je uit te leggen.
3 Richt uw kritiek eerst op uw eigen traditie.In 2007 publiceerde een grote groep moslimgeleerden een artikel getiteld “A Common Word Between Us and You”. Dit document vormt een hand uitgestoken aan het christendom en een enorme stap voorwaarts in de betrekkingen tussen de twee religies. Het kan worden bezocht op: http://www.acommonword.com/
degenen onder ons die contemplatief gebed beoefenen en onze mystieke traditie bestuderen, bevinden zich in een bevoorrechte positie om de transcendentale Islam in zijn Soefitraditie te ontmoeten. Het gebed van het hart is inherent aan zowel de christelijke als islamitische mystieke tradities. Het aangaan van een dialoog die een impasse bereikt vanwege schijnbaar onverenigbare theologische standpunten is het ontkennen of negeren van het mysterie van God. Zoals Augustinus ons vertelde, zien we God door het ‘oog van het hart’ en vandaag, meer dan ooit, heeft de hele wereld dringend behoefte aan ‘heart knowledge,’
Sheelah Treflé Hidden
London