Maraschino likeur (Maraschino) – het concept en de regels van het gebruik

Maraschino is een veel voorkomende naam voor kleurloze likeuren met een amandelsmaak van maraschino kersen. De naam is geen geregistreerd handelsmerk en wordt niet beschermd op regionale basis, wat betekent dat de inscriptie “Maraschino” kan worden gebruikt door elke fabrikant, ongeacht het land. Gemaakt volgens klassieke technologie, de drank heeft een sterkte van 32 graden (soms iets minder) en wordt voornamelijk geproduceerd in Italië, hoewel de geboorteplaats van de drank de Kroatische stad Zadar is.

Maraschino-kers is een Balkanvariëteit van bessen met een specifieke bittere smaak, die alleen aan de Adriatische kust groeit. De onderscheidende kenmerken van de soort zijn klein fruit, droog vruchtvlees en een bittere smaak. De naam “Marasca”komt van de Latijnse wortel amarus (“bitter”) en is perfect geschikt voor het beschrijven van de bes zelf en de likeur verkregen uit het.

geschiedenis

het oudste overgebleven Maraschino-recept dateert uit de 16e eeuw. In die tijd werd een geurige drank gemaakt van maraschino kersen gemaakt door Dominicaanse monniken. De eerste industriële fabrikant was de Venetiaanse koopman Francesco Drioli, die een kleine fabriek in 1759 in de stad Zara (oude naam van Zadar), de hoofdstad van het Balkangebied van Dalmatie opende, op dat moment was het het grondgebied van de Republiek van Venetië. Tegen het einde van de XVIII eeuw, Maraschino likeur werd populair in heel Europa, vooral in Engeland.Al in 1779 verschenen er advertenties in de Londense pers waarin Britse aristocraten werden opgeroepen om de geïmporteerde Maraschino likeur uit Zara te proeven. Vooral de reclame prees de delicate en verfijnde smaak. De exotische drank genoot van de liefde en het patronage van de edelste adel, waaronder het royal House of Britain. De keerzijde van dit succes was het toegenomen aantal vervalsingen en gerelateerde rechtszaken, juridische procedures voortgezet voor vele jaren, zelfs na de sluiting van de Francesco Drioli fabriek in 1980.Maraschino werd traditioneel gebotteld in groenachtig Muranoglas met stro vlecht: deze container kon gemakkelijk lange zeereizen doorstaan en bewaarde het aroma en de smaak van de drank.

de fabriek Drioli in Zara was de eerste, maar niet de enige: na het succes van Don Francesco, de ondernemingen van Girolamo Luxardo (1821) en Romano Vlachov (1861) geopend in dezelfde stad.Het einde van de “Gouden Eeuw” was de Tweede Wereldoorlog, toen veel leden van de familie Luxardo stierven, en de stad viel in Joegoslavië. De drie fabrikanten vluchtten naar Italië en daar, nadat ze zich hadden opgesplitst, probeerden ze het bedrijf nieuw leven in te blazen in de plaatsen Mira (in de buurt van Venetië), Torrella (in de buurt van Padua) en Bologna.In 1946 had Vittorio Drioli het merk weer in zijn oude glorie en populariteit hersteld. De fabrikant wist een middenweg te vinden tussen het volgen van de eeuwenoude tradities en de modernisering die nodig is voor het naoorlogse Europa. Vittorio was de laatste directe erfgenaam van Francesco, en na zijn dood in 1980, hield het bedrijf op te bestaan, en de belangrijkste fabrikant werd de Luxardo fabriek (het merk is vooral bekend om zijn sambuca).

maraschino productietechnologie

het “visitekaartje” van Maraschino-een delicate, herkenbare smaak met een lichte amandeltint is niet alleen te wijten aan de kersenvariëteit, maar ook aan de eigenaardigheden van de productie van likeur. Ten eerste wordt het destillaat van bessen (zuivere kersengestookt zonder suiker) gedurende enkele maanden toegediend op geperste kersenstenen van dezelfde variëteit. Het resultaat is een lichte bitterheid. Vervolgens wordt de drank gedurende drie jaar gerijpt in Asbakken, waardoor de smaak wordt verzacht.

als alles goed is gedaan, krijgt u een sterke (32%) kleurloze likeur-essenhout bevat een minimum aan tannines, zodat het de kleur van het destillaat niet verandert. Productienormen verbieden de toevoeging van vruchtensappen of vruchtensappen aan de afgewerkte Maraschino, maar laten de introductie van een kleine hoeveelheid suikerstroop toe. Toch is de drank gepositioneerd als een likeur, en moet op zijn minst een beetje zoet zijn.

beste fabrikanten

het beroemdste en duurste merk is Luxardo Maraschino, dat goed is voor 85% van de wereldmarkt. Vervolgens komt Maraska Maraschino – de productie is nog steeds gevestigd in Kroatië. Voltooiing van de top drie populaire merken Lazzaroni Maraschino-een product van de Italiaanse fabrikant, iets minder sterk dan zijn tegenhangers (slechts 25 graden).

hoe wordt Maraschino gedronken

Maraschino wordt zelden in zijn pure vorm gedronken, dus het is moeilijk om over een speciale consumptiecultuur te praten. Veel vaker worden een paar druppels likeur toegevoegd aan koffie of gebruikt als ingrediënt in cocktails. Maraschino wordt ook gebruikt voor gastronomische doeleinden: voor bakken, sauzen, saladedressing.

Cocktails met Maraschino

zonder deze kersenlikeur kan geen enkele vaste reep als echt gevuld worden beschouwd.

populaire recepten:

• “Aviation”: meng in een shaker 2,5 delen citroensap, 3,5 delen droge gin, een deel “Maraschino” en suikerstroop. Giet in een serveerglas.
• Honolulu: Meng een deel van Maraschino en Amaretto, en 2 delen gin in een shaker en serveer met ijs.
• “Last word”: meng gelijke delen gin, groene Franse likeur Chartreuse, Maraschino en citroensap in een glas, voeg gemalen ijs toe.