of kikkers herbivoren of carnivoren zijn, kan een beetje verwarrend zijn omdat kikkervisjes zich alleen voeden met algen en volwassen kikkers alleen insecten en kleine ongewervelde dieren eten – althans, de meeste van hen.
kikkers zijn er in verschillende maten, met de kleinste soort van slechts 7,7 mm en de grootste met een indrukwekkende 13 in. Dat gezegd hebbende, is het niet verwonderlijk dat de grootte van deze amfibieën een cruciale rol speelt bij het bepalen van wat ze eten. Terwijl Paedophryne amauensis, de kleinste van de partij, zich voedt met kleine ongewervelde dieren, gaat de Goliath kikker, de grootste soort, zo ver dat hij zich voedt met de jongen van reptielen.
kikkers-dieet en eetgewoonten
kikkers ondergaan het proces van metamorfose tijdens hun leven; en als een kikker verandert van kikkervisje naar een volwassen kikker, verandert zijn dieet van herbivore naar vleesetende of omnivore. Kikkervisjes zijn eigenlijk herbivoren die overleven door algen te eten. Als ze veranderen in volwassen kikkers, ontwikkelen ze ledematen en geleidelijk aan worden hun kieuwen vervangen door longen. Samen met deze fysieke veranderingen ondergaat hun spijsverteringsstelsel, dat geschikt is voor een plantenetende voeding, ook een verandering; en ze beginnen zich te voeden met een scala aan organismen, van insecten tot reptielen.
Babykikkers, zogenaamde kikkervisjes, eten vijverplanten, algen, enz., uit de waterbron waarin ze zijn geboren. Als ze groeien, veranderen ze in vleesetende soorten die zich voornamelijk voeden met insecten, evenals microben en andere kleinere organismen die in water worden gevonden. Wanneer ze volledig ontwikkeld zijn, komen ze uit het water, en daarom worden hun voedselopties vermenigvuldigd met verschillende insectensoorten in hun inheemse habitat. Eén soort blijft zich echter voeden met vruchten, zelfs als een volwassen kikker. De eenzame fruitetende kikker in de wereld, Xenohyla truncata springt naar het fruit hangend aan een boom met zijn mond wijd open en voedt zich ermee.
insecten vormen een belangrijk deel van het voedsel voor kikkers. De meeste kikkersoorten hebben een lange kleverige tong waarmee ze een vliegend insect grijpen en opeten. Voordat je kunt zeggen: ‘get, set, go’, moet de kikker de vlieg hebben gevangen, zijn tong hebben teruggedraaid en hem hebben opgeslokt. Volwassen kikkers jagen op levende prooien en eten insecten, slakken, spinnen, wormen en kleine vissen. Grootte komt als een duidelijk voordeel met aanzienlijk grote soorten jagen op kleine reptielen en ongewervelden met immens gemak. Soorten als de Goliath kikker, bijvoorbeeld, staan erom bekend dat ze zich ook voeden met jongen van slangen.
kikkers moeten hun maaltijd in hun geheel doorslikken omdat ze geen tanden hebben om op te kauwen. Ze gebruiken hun kleverige tong om een prooi te vangen en houden hem vast met hun bovenkaak. Het meest interessante deel van het proces is de manier waarop ze hun voedsel doorslikken. Ze gebruiken hun ogen om te helpen slikken! Ja, let op een kikker als hij voedsel inslikt. Je zult zien dat hun oogballen in het stopcontact zakken en weer omhoog springen als het inslikt. Dit maakt het lijken alsof ze knipperen wanneer ze eigenlijk proberen om hun voedsel te eten.
overwintering: kikkers eten meer in de zomer en het voorjaar en minder in de winter. In feite eten de kikkersoorten die overwinteren in de winter helemaal niets. Kikkers zijn koudbloedige dieren en als de temperatuur daalt, vertraagt hun ademhaling geleidelijk. Bij ongeveer 10ºC ondergaan ze een diepe slaap, die, zoals we allemaal weten, winterslaap wordt genoemd. Ze graven zich in de grond, onder een boomstam of gaan diep in een vijver. Sommige soorten kikkers, zoals Rana sylvatica, bevriezen in de winter, alleen om zichzelf te doen herleven met de lente.
als huisdier: kikkers zijn goede huisdieren omdat ze niet kieskeurig zijn over hun voeding. De groene boomkikkers, bijvoorbeeld, overleven ongeveer 2½ dagen zonder voedsel. Deze kikkers zijn heel populair als huisdieren niet alleen in de Verenigde Staten, maar in verschillende delen van de wereld. Als u van plan bent om ze als huisdieren te houden, kunt u krekels, fruitvliegen, huisvliegen, motten en andere kleine insecten gebruiken om ze te voeden.
kikkers moeten hun huid vochtig houden en daarom geven ze de voorkeur aan natte plekken zoals vijvers, meren, moerassen, enz. (Sommige soorten leggen hun eieren onder vochtige omstandigheden omdat ze gevoelig zijn voor drogen. Door de opwarming van de aarde drogen de vochtige gebieden op en verliezen kikkers hun natuurlijke habitat. Overmatige ontbossing en watervervuiling dragen ook bij aan hun ellende, en ongeveer ⅓ van de totale soorten worden vanaf vandaag als bedreigd beschouwd. Als dit zo doorgaat, zullen we heel wat kikkersoorten zien worden toegevoegd aan de lijst van uitgestorven dieren in de komende paar jaar – en dat, op zijn beurt, is gebonden aan een domino-effect op de andere soorten in het ecosysteem.
om het samen te vatten, hier is een kinderrijmpje dat u uw kleintje moet hebben horen zingen…
Kwak!”said the toad,
” I ‘m hungry, I think;
Today I’ ve had nothing
to eat or to drink.
ik kruip naar een tuin
en spring door de bleekheid,
en daar eet ik mooi
op slakken en slakken.”
” Ho, ho!”quoth the frog,
” Is dat wat je bedoelt?
dan spring ik weg naar
de volgende weidebeek;
daar zal ik drinken, en
eet ook wormen en slakken,
en dan zal ik een
goed diner hebben zoals jij.”
