in veel gevallen kan het nodig zijn dat de handtekening en het zegel van de notaris worden gelegaliseerd door het Australische ministerie van Buitenlandse Zaken en handel (Dfat). Zodra DFAT zijn certificaat heeft afgegeven en het bij het Notarisdocument heeft geviseerd of bijgevoegd, kan het nodig zijn dat het document wordt gewaarmerkt bij het consulaat of de Ambassade van het buitenland waarnaar het moet worden verzonden. Het consulaat of de ambassade is in feite certificeren het zegel en de handtekening van de Australische regering op het document correct is.
de notaris kan de cliënt gewoonlijk helpen door de eisen van DFAT en die van het betreffende consulaat toe te lichten. Het feit dat DFAT de handtekening en het zegel van de notaris legaliseert, houdt nooit in dat woorden, Verklaringen, certificaten of andere documenten voorafgaand aan de gelegaliseerde handtekening worden aanvaard of goedgekeurd. Dit wordt door DFAT vaak vermeld in zijn certificaten.
veel landen, waaronder Australië, hebben een verdrag ondertekend dat de dubbele eis van legalisatie en certificering door het consulaat overwint. De lidstaten geven een “Apostille” uit die tijd en kosten voor de klant bespaart. De Apostille is een verklaring ter identificatie van de handtekening van de notaris en bestaat uit een groot stempel aangebracht op het ondertekende document van de notaris. Krachtens het Verdrag van ‘ S-Gravenhage van 1961 tot afschaffing van de Legalisatieplicht voor buitenlandse openbare documenten is de Australische geautoriseerde Aanbrenger van de Apostille DFAT.