dramat jest kompozycją prozy lub poezji, która przekształca się w spektakl na scenie. Historia toczy się poprzez interakcje między bohaterami i kończy się przekazem dla publiczności. Jakie są różne elementy dramatu? Jak są ze sobą spokrewnieni? Jak wpływają one na jakość, a co za tym idzie na popularność sztuki? Czytaj dalej, aby się dowiedzieć.
sześć Arystotelesowskich elementów dramatu to: fabuła, charakter, myśl, dykcja, spektakl i pieśń. Spośród nich dwie pierwsze są według Arystotelesa najważniejszymi.
dramat można zdefiniować jako dzieło dramatyczne, które aktorzy występują na scenie. Historia jest dramatyzowana, co oznacza, że postacie i wydarzenia w historii są ożywiane poprzez przedstawienie sceniczne przez aktorów, którzy odgrywają role bohaterów w historii i działają poprzez jej wydarzenia, prowadząc historię do przodu. Wcielając się w role, aktorzy przedstawiają emocje i osobowości postaci. Historia rozwija się poprzez werbalne i niewerbalne interakcje między postaciami, a prezentacja jest odpowiednio uzupełniona efektami dźwiękowymi i wizualnymi.
dzięki zaangażowanym postaciom historia ma do przekazania wiadomość. Stanowi główny temat spektaklu, wokół którego budowana jest fabuła. Podczas gdy niektórzy uważają muzykę i wizualizacje za osobne elementy, inni wolą łączyć je w inscenizacje, które można uznać za niezależny element dramatu. Oświetlenie, efekty dźwiękowe, kostiumy, makijaż, gesty czy język ciała nadawane postaciom, scenografia i rekwizyty mogą być razem uważane za symbole będące elementami dramatu. Tym, co dyktuje większość innych elementów dramatycznych, jest sceneria, czyli okres i miejsce, w którym rozgrywa się historia. Ten Buzzle artykuł wprowadza cię do elementów dramatu i ich znaczenie.
temat
temat spektaklu nawiązuje do jego głównej idei. Można to jasno określić poprzez dialog lub akcję, lub można wywnioskować po obejrzeniu całego spektaklu. Tematem jest filozofia, która stanowi podstawę opowieści lub lekcja moralna, której uczą się bohaterowie. Jest to przesłanie, które spektakl przekazuje publiczności. Na przykład tematem sztuki może być to, jak chciwość prowadzi do zniszczenia lub jak niewłaściwe użycie władzy ostatecznie skutkuje końcem władzy. Tematem spektaklu może być ślepa miłość lub siła bezinteresownej miłości i poświęcenia, lub prawdziwa przyjaźń. Na przykład Sztuka Romeo i Julia opiera się na brutalnej i przytłaczającej romantycznej miłości między Romeo i Julią, która zmusza ich do skrajności, doprowadzając w końcu do samozniszczenia.
fabuła
kolejność zdarzeń występujących w sztuce sprawia, że jej fabuła. Zasadniczo fabuła jest historią, którą opowiada Sztuka. Wartość rozrywkowa spektaklu zależy w dużej mierze od kolejności wydarzeń w historii. Związek między wydarzeniami a postaciami w nich występującymi stanowi integralną część fabuły. To, co robią bohaterowie, jak się ze sobą komunikują, przebieg ich życia w narracji i to, co się z nimi w końcu dzieje, stanowi fabułę. Walka między dwoma osobnikami, relacja między nimi, walka z samym sobą, dylemat, czy jakakolwiek forma konfliktu jednej postaci z samym sobą lub inną postacią w sztuce, wchodzi w kształtowanie fabuły opowieści. Historia rozwija się poprzez serię zdarzeń, które łączą związek przyczynowo-skutkowy. Ogólnie rzecz biorąc, historia zaczyna się od ujawnienia przeszłości lub tła głównych i innych bohaterów oraz punktu konfliktu, a następnie przechodzi do nadania głównego tematu lub kulminacji. Potem następstwa kulminacji i zabawa kończy się konkluzją.
postacie
postacie stanowiące część fabuły przeplatają się z fabułą dramatu. Każda postać w sztuce ma własną osobowość oraz zestaw zasad i przekonań. Aktorzy w sztuce ponoszą odpowiedzialność za ożywienie postaci. Głównym bohaterem sztuki, z którym utożsamia się publiczność, jest bohater. On / ona reprezentuje temat sztuki. Postać, z którą walczy bohater, jest antagonistą lub złoczyńcą. Podczas gdy niektóre postacie odgrywają aktywną rolę w całej historii, niektóre są przeznaczone tylko do kontynuowania historii, a inne pojawiają się tylko w niektórych częściach historii i mogą, ale nie muszą, odgrywać w niej znaczącą rolę. Czasami postacie te pomagają widzom skupić się na temacie gry lub głównych bohaterach. Sposób, w jaki postacie są przedstawiane i rozwijane, jest znany jako charakteryzacja. Oto lista postaci w Romeo i Julii.
Dialog
Historia sztuki jest kontynuowana za pomocą dialogów. Historia jest opowiadana widzom poprzez interakcję między bohaterami spektaklu, która ma formę dialogów. Treść dialogów i jakość ich realizacji mają do odegrania ważną rolę w wpływie, jaki spektakl ma na publiczność. To dzięki dialogom między postaciami historia może być zrozumiana. Są one ważne w ujawnianiu osobowości bohaterów. Użyte słowa, akcent, ton, wzorzec mowy, a nawet pauzy w mowie, mówią wiele o postaci i pomagają ujawnić nie tylko jego osobowość, ale także jego status społeczny, przeszłość i pochodzenie rodzinne podane przez sztukę. Monologi i monologi, które są przemówieniami wygłaszanymi sobie lub innym postaciom, pomagają przedstawić punkty, które trudno byłoby wyrazić za pomocą dialogów. „Co jest w nazwie? To, co nazywamy różą jakimkolwiek innym imieniem, pachniałoby tak słodko „z Romea i Julii, w której Julia mówi Romeo o nieistotności imion lub” być, albo nie być”, monolog z Hamleta to jedne z największych wierszy w literaturze.
ustawienie
czas i miejsce, w którym rozgrywa się historia, jest jedną z jej ważnych części. Era lub czas, w którym mają miejsce incydenty w sztuce, wpływają na postacie w ich wyglądzie i osobowości. Ustawienie czasu może mieć wpływ na główny temat gry, poruszane problemy (jeśli występują), konflikt i interakcje między postaciami. Kontekst historyczny i społeczny spektaklu określa również czas i miejsce, w którym jest on ustawiony. Czas i miejsce, w którym rozgrywa się fabuła, wpływają na inscenizację spektaklu. Kostiumy i makijaż, tła i użyte meble, wizualizacje (kolory i rodzaj oświetlenia) i dźwięk są jednymi z ważnych elementów sztuki, które decydują o przełożeniu historii na spektakl sceniczny. Kupiec wenecki został osadzony w XVI-wiecznej Wenecji. Romeo i Julia została osadzona w epoce między 1300 A 1600, być może okresu renesansu, który jest 14 i 15 wieku.
spektakl
jest to kolejny ważny element dramatu, ponieważ wpływ, jaki historia ma na widzów, zależy w dużej mierze od występów aktorów. Kiedy sztuka pisemna przekształca się w spektakl sceniczny, aktorzy obsadzają różne role, sposób przedstawiania przypisanych im postaci i sposób reżyserowania ich przedstawień to niektóre ważne czynniki, które decydują o wpływie sztuki. To, czy wygląd aktora (w tym to, co nosi i jak nosi się na scenie) pasuje do roli, którą gra, oraz to, jak dobrze przedstawia osobowość postaci, są determinantami, jak dobrze zagra publiczność. Różni aktorzy mogą grać te same role w różnych wersjach sztuki. Konkretny aktor / aktorka w określonej roli może być bardziej lub mniej akceptowany i doceniany niż inny aktor w tej samej roli. Ponieważ różni aktorzy są obsadzani w różnych rolach, ich role są mniej lub bardziej doceniane w zależności od ich występów. Występy sceniczne bohaterów sztuki, zwłaszcza tych w rolach głównych, mają bezpośredni wpływ na sukces i popularność sztuki.
choć uważane za część inscenizacji, czynniki takie jak muzyka i wizualizacja mogą być omawiane oddzielnie jako elementy dramatu.
Muzyka
element ten obejmuje wykorzystanie dźwięków i rytmu w dialogach, a także kompozycje muzyczne, które są używane w sztukach. Partytura tła, piosenki i zastosowane efekty dźwiękowe powinny uzupełniać sytuację i postacie w niej występujące. Odpowiedni rodzaj efektów dźwiękowych lub muzyki, jeśli są umieszczone w odpowiednich punktach w historii, działają jako świetne uzupełnienie wysokich i niskich punktów w sztuce. Muzyka i teksty powinny pasować do tematu sztuki. Jeśli scenom towarzyszą utwory muzyczne, stają się one bardziej skuteczne dla publiczności.
Element wizualny
podczas gdy dialog i muzyka są słyszalnymi aspektami dramatu, element wizualny dotyczy wykorzystywanych w nim scen, kostiumów i efektów specjalnych. Wizualny element dramatu, znany również jako spektakl, nadaje wizualny urok scenografii. Kostiumy i makijaż muszą pasować do postaci. Poza tym ważne jest, aby sceny były na tyle dramatyczne, aby utrzymać publiczność na swoich miejscach. Efekty specjalne użyte w Sztuce powinny podkreślać podkreślaną część lub charakter historii.
oprócz tych elementów, struktura fabuły, sprytne wykorzystanie symboliki i kontrastu oraz ogólny stagecraft to niektóre z innych ważnych elementów dramatu.
struktura historii składa się ze sposobu, w jaki jest dramatyzowana. To, jak dobrze aktorzy grają swoje role i ramy fabuły, stanowią strukturę dramatu. Kierunek jest istotnym składnikiem sztuki. Dobrze wyreżyserowana historia jest bardziej skuteczna. Stagecraft określa, w jaki sposób sztuka jest prezentowana publiczności. Wykorzystanie i organizacja właściwości scenicznych oraz ogólna oprawa spektaklu są częścią gry stagecraft, która jest kluczowym elementem dramatu.
symbole są często używane, aby dać wskazówki dotyczące przyszłych wydarzeń w historii. Uzupełniają one pozostałe elementy sceny i czynią ją bardziej efektywną. Użycie kontrastów dodaje dramatycznego elementu spektaklu. Może to być kontrastujące kolory, kontrastujące tło, interwał ciszy, po którym następuje aktywność i hałas, lub zmiana tempa opowieści.
dramatyzacja opowiadania nie może być uznana za udaną, chyba że publiczność ją dobrze przyjmie. Może się poprawić poprzez konstruktywną krytykę lub dzięki improwizacjom wprowadzonym przez aktorów. A hojne uznanie publiczności zachęca wszystkich zaangażowanych w tworzenie spektaklu, aby nadal wykonywali dobrą pracę.